• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kendime dur diyemiyorum.

Papatya cayi ic :) cidden iyi geliyor. Yardim alsan psikolog falan daha iyi tabi ki. Uykusuzluk ve yorgunluk yapiyor bence. Bende hemen hemen ayni seyleri yasadim anlayabiliyorum seni. Tek fark cevremdekilere birsey belli etmiyordum ama kendimi yiyip bitiriyordum. Zaman zaman da esimi :KK43:
 
Mutlaka uzmana danışın. Hayatımda bir çok sıkıntı yaşadım ama hiç birisi beni lohusa depresyonu gibi yere seremedi.
Şartlar ne olursa olsun dik duran birisiyim. Ama o zaman nefes alamadığımı hissettim. Sürekli ağlıyor ve agrasife bağlıyordum.
Uzman İlaç demişti kullanmadım emzirdiğim için ama çevremdekilere telkinler iyi geldi bir süre bana bulaşmadılar. :KK53: bu arada bende normale döndüm :KK48:
 
Bir süre uzaklaşabilmek önemli.
Bir ya da iki haftalık. Sakin ve sessiz bir tatil.
Bebekle ilgili sıkıntınız yok. Çevrenize kızgınsınız ya da bebeğe olan kızgınlığınızı çevrenize yansıtıyorsunuz o kısmını bilemeyeceğim.
Sanırım yeni doğum yaptınız ve şartlar ağır geldiyse bu şekilde davranış sergilemeniz normal.

Eşinizle birlikte kafa dinleyecek orman içerisinde huzurlu bir ortam bulun ve gidin.

İyi geleceğini düşünüyorum.
 
Baskalari ne der bana bakınca bilmiyorum ama doğumdan sonra çok değiştim diyebilirim kendim için. Özellikle ilk patlamam kayinvalideme oldu. Herşeyi başka anlayıp öfke küpüne dönüyorum hakim olamıyorum. O zamanlar bebegim kolikti bende deneyimsiz emzirmeye susturmaya calisiyorum kan ter icinde kalmisim. Bu arada 1 hafta annem 1 hafta kayinvalidem kaliyodu yanimda 40imiz cikana kadar. Sonra kalkti yerinden ver biraz gezdireyim dedi susmasi icin. Ben zaten gerilmisim bi yok deyisim vardi kendime inanamadim. Nasil yok dediysem esim annesine git anne evden yoksa huzurumuz kacicak dedi bana da lohusayim diye cok ustume gelmedi ama aglayarak ve beni de aglatarak uzun bi konusma yapti. Bende ertesi gunu arayip ozurdiledim. Şuan iyiyiz ama sogugum.

Ve sanıyordum ki bu tavrım sadece ona özel ve neden sadece o diye düşündüm hep.
Sonra fark ettim ki eşime iğneleyici konuşuyorum rahatsız olduğum şeylerde. Ve bugün son nokta annem bize kalmaya geldi 1 günlüğüne sabahtan beri söylediği herşeye - cevap veriyorum.

Bu böyle kızım
Yok o öyle değil

Bunu böyle yap kızım
Hayır ben böyle yapıyorum

Fark ediyorum herşeye olumsuz cevap veriyorum. Aşırı geriliyorum.
Kayinvalideme bebeğime benden çok dükünmüş gibi davrandığı için soğudum

Annem her geldiğinde yapma dediğim halde suratı aşık halde evimi temizledigi için soğudum.

Eşim aşırı pasaklı olduğu için soğudum.
Bi arada babaanneme gittim 8 günlüğüne yazlığa. Kızım ağlıyor çıkardım yukarı uyutucam babaannem sesleniyo kızım getir aşağı diye. Hayır dedim bağırdım biraz. Sonra ağlayarak sarıldım ozurdiledim.

Babaannem de sürekli yaz vakti usutuceksin bu çocuğu usutuceksin bu çocuğu dediği için soğudum.

Hepsinin yeri ayrı hepsini tabiki seviyorum ama sanırım artık işime karisilmasi bana büyük bi yük gibi geliyor.
Kısacası en ufak cümle ve görüntü bile bana batıyor.
Aşırı gergin ve sinirli biri oldum kalp kırıp pişmanlık da duyuyorum ama öyle işte. Her lafa cevap vermekten yoruldum.
Burda olumsuz yorum yapan, 1.5 ay önce açtığım konuyla vurmaya çalışanlara kesinlikle cevap vermicem. Eleştirebilirsiniz ama dozu kaçırıp toplu ban yemeyelim lütfen.
Sevgiler..
Loğusalığım aklıma geldi :((
 
Bir süre uzaklaşabilmek önemli.
Bir ya da iki haftalık. Sakin ve sessiz bir tatil.
Bebekle ilgili sıkıntınız yok. Çevrenize kızgınsınız ya da bebeğe olan kızgınlığınızı çevrenize yansıtıyorsunuz o kısmını bilemeyeceğim.
Sanırım yeni doğum yaptınız ve şartlar ağır geldiyse bu şekilde davranış sergilemeniz normal.

Eşinizle birlikte kafa dinleyecek orman içerisinde huzurlu bir ortam bulun ve gidin.

İyi geleceğini düşünüyorum.

7 ay oldu doğum yapalı. Sanırım yapacağım ve yaptığım şeylerin üstüne akıl verilmesinden hoşlanmıyorum bilmiyorum ki
 
Bazi aileler müdahalecidir.

Bunu onlara dile getirmelisiniz. Sakin bir dille ifade edebilmelisiniz.
İnsanın tahammülü kalmayınca gerçekten kırıcı olabiliyor. Pişman olacağı laflar sarfedebiliyor.
O sebeple iletişim kurmak için sakin bir zamanda konuşmaya bakın.
 
Sadece lohusa depresyonundasın bence.
Destek almanı öneririm çünkü bu durum öyle kendiliğinden kolayca geçen bişi değil.
 
Hissettiklerimiz çok benzer lohusalık canım
Herkesin lohusalığı 40 günde bitmiyor. Kimi kırkını 6 ayda kimi 1 yılda çıkarıyor.

Ben de çok tahammülsüz bir insan oldum

Ben de ilk patlamamı eşimin annesine yaşadım.
Kızım kolik deli gibi ağlar doyuramam susturamam dikişlerim sızlar memelerim taş
Kv kişisi geldi ağlamayan çocuğu ağlattın mı ben bir patladım öyle böyle değil

İlişki denen birşey kalmadı kendisiyle tabiki başka şeyler de oldu.

Eşimin sürekli hatasını arıyorum o niye burda bu niye burda

Annem gelir temizliğe yardım eder dolapların içini yapar gene kulp bulurum. Birşey der mesela bana yapacağım şeyleri söyleme derim çıkışırım

Memnuniyetsiz garip biri oldum ben

Geçer heralde NightStalker NightStalker
 
Baskalari ne der bana bakınca bilmiyorum ama doğumdan sonra çok değiştim diyebilirim kendim için. Özellikle ilk patlamam kayinvalideme oldu. Herşeyi başka anlayıp öfke küpüne dönüyorum hakim olamıyorum. O zamanlar bebegim kolikti bende deneyimsiz emzirmeye susturmaya calisiyorum kan ter icinde kalmisim. Bu arada 1 hafta annem 1 hafta kayinvalidem kaliyodu yanimda 40imiz cikana kadar. Sonra kalkti yerinden ver biraz gezdireyim dedi susmasi icin. Ben zaten gerilmisim bi yok deyisim vardi kendime inanamadim. Nasil yok dediysem esim annesine git anne evden yoksa huzurumuz kacicak dedi bana da lohusayim diye cok ustume gelmedi ama aglayarak ve beni de aglatarak uzun bi konusma yapti. Bende ertesi gunu arayip ozurdiledim. Şuan iyiyiz ama sogugum.

Ve sanıyordum ki bu tavrım sadece ona özel ve neden sadece o diye düşündüm hep.
Sonra fark ettim ki eşime iğneleyici konuşuyorum rahatsız olduğum şeylerde. Ve bugün son nokta annem bize kalmaya geldi 1 günlüğüne sabahtan beri söylediği herşeye - cevap veriyorum.

Bu böyle kızım
Yok o öyle değil

Bunu böyle yap kızım
Hayır ben böyle yapıyorum

Fark ediyorum herşeye olumsuz cevap veriyorum. Aşırı geriliyorum.
Kayinvalideme bebeğime benden çok dükünmüş gibi davrandığı için soğudum

Annem her geldiğinde yapma dediğim halde suratı aşık halde evimi temizledigi için soğudum.

Eşim aşırı pasaklı olduğu için soğudum.
Bi arada babaanneme gittim 8 günlüğüne yazlığa. Kızım ağlıyor çıkardım yukarı uyutucam babaannem sesleniyo kızım getir aşağı diye. Hayır dedim bağırdım biraz. Sonra ağlayarak sarıldım ozurdiledim.

Babaannem de sürekli yaz vakti usutuceksin bu çocuğu usutuceksin bu çocuğu dediği için soğudum.

Hepsinin yeri ayrı hepsini tabiki seviyorum ama sanırım artık işime karisilmasi bana büyük bi yük gibi geliyor.
Kısacası en ufak cümle ve görüntü bile bana batıyor.
Aşırı gergin ve sinirli biri oldum kalp kırıp pişmanlık da duyuyorum ama öyle işte. Her lafa cevap vermekten yoruldum.
Burda olumsuz yorum yapan, 1.5 ay önce açtığım konuyla vurmaya çalışanlara kesinlikle cevap vermicem. Eleştirebilirsiniz ama dozu kaçırıp toplu ban yemeyelim lütfen.
Sevgiler..
Bence normalsin linosum....gecici bir surec moral ve pozitif enerjiiii
 
Bana pek anormal gelmediniz.. Kan ter içinde emzirip susturmaya cebelleşirken pamuk şeker bile olsa karşımdaki bana da sinir basardı.
Ayrıca evlat büyütmek de, bebeğe göre değişir tabi ama sakin, munis bir bebe değilse, (ki öyleleri zor bulunuyor :D )
pek de öyle kolay birşey değil..
Ensişesi, yorgunluğu, hastalığı, yemesi, içmesi, düşmesi, kalkması insanı elbette tahammülsüz yapabiliyor.
Ben bir dk bile kimseye bırakmadım doğduğundan beri, kimse de aman bakayım da demedi zaten. Bende şimdi ben hep tek baktım, kimse karışmasın diyorum herkese ağız dolusu, haklı olarak.
Siz fazla kırmamaya çalışın, onlarda zamanla huyunuzu anlar, ona göre davranırlar..
 
Zamanla herşey düzelecek. Siz o hayata alışacaksınız sakinleşeceksiniz düzene girecek. Bu herkesin başına gelmiş ve gelecek bir durum. Kendinizin içine çok düşmeyin. Çok düşünmeyin. Yaşadıklarınızı abartmayın size özel olduğunu düşünmeyin. Gayet olağan olarak düşünün. Çünkü gayet olağan..
 
Teşekkür ederim hanımlar değerli yorumunuz için. Bi kaç saattir biraz daha ılımlı olmaya çalışıyorum annem bende de. İyi gidiyor sanırım. Bi psikoloğa gitsem ortalama ne gider
 
Hiç elestirmeyecegeim bazen battı mı batıyor insanlar gerçekten. Ben de hamileyim ondan belki.
 
Acaba lohusa depresyonu olabilir mi ?
Herkesin hakkını vermek lazım bu konuda haklı buldum seni kızdığın şeylerde aslında haklısın

Dolmuşun bı damla suda taşıyorsun artık
Tatile gidin bı hava değişimi bence...
 
Acaba lohusa depresyonu olabilir mi ?
Herkesin hakkını vermek lazım bu konuda haklı buldum seni kızdığın şeylerde aslında haklısın

Dolmuşun bı damla suda taşıyorsun artık
Tatile gidin bı hava değişimi bence...
Teşekkür ederim :KK200: tatil durumu yok şuan malesef seneye artık. Biraz daha sakinleşmek için çabalıyorum. Tam icimi dokecekken sesim gider ağlamaya başlarım hep o yüzden susuyorum artık. Çok karmaşık duygular içindeyim.
 
Back
X