- Konu Sahibi birpalyaco
- #1
Arkadaşlar ben kendimi sürekli gergin hissediyorum mutlu olmadığımı hissediyorum. Eskiden çok neşeli biriydim ama şu an çok gerginim eskiden cıvıl cıvıl insanlarla konuşmaya doyamayan ben insanlara tahammül edemiyorum kimseyle konuşmak istemiyorum sadece kendim olayım istiyorum. Bi bilgisayar bi ben bana çoğu zaman yetiyor. Anneme-babama ve kardeşlerime karşı da asiyim. Herkesin en ufak bi davranışı bazen batıyor. Şimdi gülerken,mutluyken 2 dk sonra içimden resmen insanlara kan kusmak geliyor. Mesela karnım acıkıyor karnım acıkınca sinirleniyorum yemek istemiyorum sonra iyice acıkınca gidip yemek zorunda kalıyorum. Yiyince de pişman oluyorum kendime kızıyorum. Bi şey sorduklarında konuşasım bile gelmiyor çoğu davranıslar gözüme mantıksız gözüküyor. Annemler çok endişe duyuyorlar çünkü ben çok hayat dolu bir kızdım sürekli güler ve neşe saçardım şimdi ise çok durgun asık suratlı ve gerginim. Okulda daha iyiyim arkadaşlarımla falan mutluyum ama eve gelince, kapıdan içeri girer girmez tabiri caizse nevrim dönüyor odama girip kapıyı kapatıyorum. Eve girdiğim an herşeye herkese daha fazla sinir olmaya başlıyorum. Bazen durduk yere bağırıp çağırasım geliyor ağlamak istiyorum yatağa uzanıp ses çıkmasın diye yastığı ağzıma basıp bağırdığım zamanlar bile oldu. Ama böyle olsun ben de istemiyorum. Mesela kilo konularına hiç takılmazdım şimdi kilo almaktan korkuyorum yediğim bir elma bile acaba kilo aldım mı ki diye düşündürüyor. Sürekli halsizim ve gözaltım şiş kendime de sinir oluyorum vücudumundan nefret ettiğim zamanlar oluyor ben ne yapmalıyım doktora gitmek de istemiyorum. Ders de çalışamıyorum hiçbir şey olmuyor
