Kendime gelmem lazım!!!

S

slapbang

Üye
Kayıtlı Üye
6 Temmuz 2018
237
214
18
29
Merhaba geçen gün bi konu acmistim erkek arkadaşım evli çıktı diye. Kaç gündür kendimde değildim. Mimarlık öğrencisiyim staja gitmem gerekirken gitmedim 1 haftadır. Planladığım şeyler vardı onları da yapamıyorum. Hicbir sey yapmak içimden gelmiyor. Önceden sıkılınca çizim yapardım kitap okurdum simdi kendimi veremiyorum.Sabah uyandığımda kalbim sıkışıyor ve daraliyorum. Psikologada gidiyorum umarım iyi gelir ama böyle yaptıkça zamanım gidiyor ve planlarım yok olup gidecek kendimi de gelistirmem lazım. Suan kafami dagitan tek şey evimizin altında seramik atölyesi var orada heykeller yapıyorum kafam dağılsın diye ama oradakiler bile kendine gel artık bi kere güldüğünü görelim diyorlar. Neden bu kadar kendimi saldim hic bilmiyorum :( sadece kendime gelmek istiyorum:(
 
Kendine gel dünyanin sonu değil geç olmadan anlamışsin en azindan artik kendine odaklanma vakti baskalari için harcadiğin zaman yeter..
 
Senin üzüldügünü zerresini üzülmüyordur o kisi. Sende halen sok etkisinde kendine zarar veriyorsun. Deger mi?
 
Pamukannesi83 .!.:
Senin üzüldügünü zerresini üzülmüyordur o kisi. Sende halen sok etkisinde kendine zarar veriyorsun. Deger mi?
Genişletmek için tıkla...
Değmez:( farkindaym onun umrunda değil bana belalar okuyup gitti hic suçum yokken ve cidden giderek psikolojik bozuluyor hep böyle kalicam diye korkuyorum
 
Evet evli değilsiniz,barkli değilsiniz ama karşı cinse güveninizi zedeleyecek bir yasantiniz olmuş.Sonucta bu bazı kişilerin kısa süre de olsa travma sonrası stres bozukluğu yasamasina neden olabilir.Bu dönem yasadiklarinizi,olay ortaya çıktığında konuşmalarınızi,mesajlarınızı tekrar tekrar başa sararak dusunebilirsiniz.Once yaşadığınız olayı simdirebilecek zaman geçsin,zamanı gelince sizde; "Amaaan....kimler neler yaşıyor,bu da böyle bir şeydi işte " der kitabiniza ,mesgalenize devam edersiniz.Ama şimdi bu olayı sindirmeye çalışmanız çok çok normal
 
Anamnez .!.:
Evet evli değilsiniz,barkli değilsiniz ama karşı cinse güveninizi zedeleyecek bir yasantiniz olmuş.Sonucta bu bazı kişilerin kısa süre de olsa travma sonrası stres bozukluğu yasamasina neden olabilir.Bu dönem yasadiklarinizi,olay ortaya çıktığında konuşmalarınızi,mesajlarınızı tekrar tekrar başa sararak dusunebilirsiniz.Once yaşadığınız olayı simdirebilecek zaman geçsin,zamanı gelince sizde; "Amaaan....kimler neler yaşıyor,bu da böyle bir şeydi işte " der kitabiniza ,mesgalenize devam edersiniz.Ama şimdi bu olayı sindirmeye çalışmanız çok çok normal
Genişletmek için tıkla...
Evet olayları tekrar tekrar kafamda yaşıyorum insallah öyle sadece unutup kendi hayatima devam etmek istiyorum
 
S slapbang
Bu yasadiklarinizin hepsi tecrübe. Bunları şimdi yaşıyorsunuz ki hayata daha güçlü adımlarla ilerliyorsunuz. Ilerde daha kim bilir ne zorluklarla karşılaşacaksınız. Hepsinin üstesinden gelebilmeniz için tecrübelerinizden ders almalısınız. Hele ki erkek arkadas sevgili mevzusu, hayatya en son takılacak konular. Allah sizi iyilerle karşılaşırsın ;)
 
cunci .!.:
S slapbang
Bu yasadiklarinizin hepsi tecrübe. Bunları şimdi yaşıyorsunuz ki hayata daha güçlü adımlarla ilerliyorsunuz. Ilerde daha kim bilir ne zorluklarla karşılaşacaksınız. Hepsinin üstesinden gelebilmeniz için tecrübelerinizden ders almalısınız. Hele ki erkek arkadas sevgili mevzusu, hayatya en son takılacak konular. Allah sizi iyilerle karşılaşırsın :KK66:
Genişletmek için tıkla...
Evet cidden önemsiz oldugunu biliyorum fakat yeni oldugu icin mi bilmiyorum kafam corba gibu her seyi düşünüyorum bu konu ile ilgili. Dersimi fazlasiyla aldim kafamdan da giderse cok güzel olacak
 
slapbang .!.:
Değmez:KK43: farkindaym onun umrunda değil bana belalar okuyup gitti hic suçum yokken ve cidden giderek psikolojik bozuluyor hep böyle kalicam diye korkuyorum
Genişletmek için tıkla...

Ben genc yasta (23) kronik hastaliga yakalandigimi ögrendim. Nerdeyse 48 saat durmadan agladim. Cünkü zaten iki senedir cok agrilarim vardi,zor yürüyordum. Bide bu böyle devam mi eder, cocuklarim olsa onlara da gecer mi kaygilari felan. Yani 48 saat istedigim kadar korktum, agladim zirladim. Sonra tüm bu duygulari kabul etmeye basladim. Evet üzgündüm,korkuyordum. Bazen kendimiz icin travma olusturan durumlari önce oldugu gibi kabullenmemiz lazim üstünden gelebilmek icin. Kendinize bir süre belirleyin. Bu 48 saat bir hafta olsun fark etmez. Icinizde ne varsa düsünün, tartin. Kendinize zaman taniyin. Gerekirse aglayin. Üzgün olmaya hakkiniz var. Bunun üstesinden gelirsiniz. Kalbiniz kirilmis. Bunun gecmesi biraz zaman,birazda huzur gerektirir
 
Başkaları için kendi hayatını ertelemene değmez..
Şuan çok yeni oldugu için acı çekiyosun bu çok normal. Kendine zaman tanı bu bir süreç zamanla azalacak en sonunda yok olacak.
Kendini üzme kimse senden değerli değil:KK68:
 
slapbang .!.:
Evet olayları tekrar tekrar kafamda yaşıyorum insallah öyle sadece unutup kendi hayatima devam etmek istiyorum
Genişletmek için tıkla...
Zamanı gelince tabi ki unutacaksin ama şimdi az önce migdene yumruk yemiş gibi gezmen çok normal.Olaylari bir degerlendireceksin ki gelecekte bu olayda edindigin tecrübeyi lehine kullanabilesin.Yoksa hoplaya ziplaya yaşayan pek çok kız/erkek var.Donup dönüp aynı şeyi yaşıyor ama bir adım ileriyi göremiyor.Sana birinci tavsiyem yaşadığın durumu küçümseme ve kendine hakettigin zamanı ver ...ikincisi ise inan herşey yoluna girecek paniğe kapilma
 
Hayatta her zaman karşımıza düzgün insanlar çıkmıyor ,bazen de kötü insanlarla sınav ediliyoruz. Karşımıza her çıkanın, bir çıkış amacı vardır. Kimisi ödül niteliğinde, kimisi sınav, kimisi tecrübe. Bu kişi de size tecrübe ve hayat dersi olmuş. Kimseye yüzde yüz güvenip inanmamaniz gerektiğini öğrenmiş oldunuz. Artık adimlarinizi daha sağlam atarsınız. Buna bu açıdan bakın geçmişe takilmayin.

Hayallerinizi ,ideallerinizi ertelemeyin. İnanın ki değmez. Üç beş sene sonra kafanızı çok vurursunuz , neden öyle saçma bir insana takılıp hayatımı erteledim diye. İnsan ne yapıyorsa kendine yapıyor. Yarının garantisi yokken , biri için oturup yas tutmaktan vazgeçin. Eminim gülmek , mutlu olmak için bir çok sebebiniz vardır. Sağlığınız yerinizde ise sağlığıniza, elinizde var olan mesleğinize, guzelliginize bir çok şeye sukredin. Saçma sapan bir insan için hayati zindan edip, elinizdeki güzellikleri gormemezlik etmeyin. Herkese , herşeye inat siz yine de gulun, hayatınıza devam edin. Geçen her sn sizden gidiyor , geriye de alamıyorsunuz.
 
Pamukannesi83 .!.:
Ben genc yasta (23) kronik hastaliga yakalandigimi ögrendim. Nerdeyse 48 saat durmadan agladim. Cünkü zaten iki senedir cok agrilarim vardi,zor yürüyordum. Bide bu böyle devam mi eder, cocuklarim olsa onlara da gecer mi kaygilari felan. Yani 48 saat istedigim kadar korktum, agladim zirladim. Sonra tüm bu duygulari kabul etmeye basladim. Evet üzgündüm,korkuyordum. Bazen kendimiz icin travma olusturan durumlari önce oldugu gibi kabullenmemiz lazim üstünden gelebilmek icin. Kendinize bir süre belirleyin. Bu 48 saat bir hafta olsun fark etmez. Icinizde ne varsa düsünün, tartin. Kendinize zaman taniyin. Gerekirse aglayin. Üzgün olmaya hakkiniz var. Bunun üstesinden gelirsiniz. Kalbiniz kirilmis. Bunun gecmesi biraz zaman,birazda huzur gerektirir
Genişletmek için tıkla...
Haklsiniz önce kabullenmem lazim durumu. Cok tesekkur ediyorum
 
Spreader .!.:
Hayatta her zaman karşımıza düzgün insanlar çıkmıyor ,bazen de kötü insanlarla sınav ediliyoruz. Karşımıza her çıkanın, bir çıkış amacı vardır. Kimisi ödül niteliğinde, kimisi sınav, kimisi tecrübe. Bu kişi de size tecrübe ve hayat dersi olmuş. Kimseye yüzde yüz güvenip inanmamaniz gerektiğini öğrenmiş oldunuz. Artık adimlarinizi daha sağlam atarsınız. Buna bu açıdan bakın geçmişe takilmayin.

Hayallerinizi ,ideallerinizi ertelemeyin. İnanın ki değmez. Üç beş sene sonra kafanızı çok vurursunuz , neden öyle saçma bir insana takılıp hayatımı erteledim diye. İnsan ne yapıyorsa kendine yapıyor. Yarının garantisi yokken , biri için oturup yas tutmaktan vazgeçin. Eminim gülmek , mutlu olmak için bir çok sebebiniz vardır. Sağlığınız yerinizde ise sağlığıniza, elinizde var olan mesleğinize, guzelliginize bir çok şeye sukredin. Saçma sapan bir insan için hayati zindan edip, elinizdeki güzellikleri gormemezlik etmeyin. Herkese , herşeye inat siz yine de gulun, hayatınıza devam edin. Geçen her sn sizden gidiyor , geriye de alamıyorsunuz.
Genişletmek için tıkla...
O kadar haklısınz ki insallah basarabilirim
 
Anamnez .!.:
Zamanı gelince tabi ki unutacaksin ama şimdi az önce migdene yumruk yemiş gibi gezmen çok normal.Olaylari bir degerlendireceksin ki gelecekte bu olayda edindigin tecrübeyi lehine kullanabilesin.Yoksa hoplaya ziplaya yaşayan pek çok kız/erkek var.Donup dönüp aynı şeyi yaşıyor ama bir adım ileriyi göremiyor.Sana birinci tavsiyem yaşadığın durumu küçümseme ve kendine hakettigin zamanı ver ...ikincisi ise inan herşey yoluna girecek paniğe kapilma
Genişletmek için tıkla...
Insallah. Bazen hic gecmeyecek gibi geliyor ama insallah dediğinz gibi olur cok teşekkür ediyorum
 
Şu dönemde hiç bir şeyi düşünmeyip, sadece kendiniz için keyifli zaman geçirmeye bakın. Ruhunuzu nadasa alın. Anladığım kadarıyla beyniniz çok yorgun düşmüş yaşadığınız olaylardan dolayı. Beyin yorgun düşünce vücudu da halsiz bırakıyor haliyle.

Biliyorum çok zor; ağzıma bir lokma yemek koyamadığım zamanları bilirim. Depresyon öldürmez, süründürür. Bu zamanda en güvendiğiniz insanlardan destek almak da en sağlıklı yöntemlerden birisi. Umarım en yakın zamanda huzura kavuşursunuz.
 
Zamanla geride kalacak hersey.
Benim de sorunlarim var esimin ailesiyle, ciddi derecede psikolojim alt üst, her bir vukuat yasaniyor stresliyim cok, kafamda sürekli konusuyorum, yürürken, yemek yaparken, dus alirken, en ufak bir boslugumda beni ele geciriyor söyleyemediklerim, ugradigim haksizliklar sürekli yasiyorum sanki hic geride kalmamis gibi. Bir telefon dahi günümün geri kalanini rezil etmeye yetiyor, öyle bir stresim var.
Ama gececek sükür ki sizin ki bitmis, basi belli sonu belli, ben hala ugrasiyorum ama bu da bitecek.
Seninle asagi yukari ayni seyleri hissediyorum yani günümü cok ciddi bir sekilde bozuyor, verimliligim cok az, konsantre olamiyorum, kendim icin birsey yapamiyorum. Kafamin icinde hala canli bircok sey.
Yardim da alamiyorum ne sartlarim uygun ne de zamanim var.
Dur ya ben seni teselli edicem diye kendi caresizligimi iyice kendime gösterdim.
Bir dakika ya cok sinirlendim su an. Tam tatliya bagliyordum tadim kacti.
Yedi sülalesine küfür etmek istiyorum, dünyadan kazinsalar da rahat bir oksijen alsam.
Off, ders calismam lazim bir de biliyor musun. Cocuklarimi uyuttum oda daginik ben daginik öyle sorulari bakiyorum.
Sana su an tüm dibe düsmüs halimle hersey iyi olacak diyorum.
 
derinndeniz .!.:
Şu dönemde hiç bir şeyi düşünmeyip, sadece kendiniz için keyifli zaman geçirmeye bakın. Ruhunuzu nadasa alın. Anladığım kadarıyla beyniniz çok yorgun düşmüş yaşadığınız olaylardan dolayı. Beyin yorgun düşünce vücudu da halsiz bırakıyor haliyle.

Biliyorum çok zor; ağzıma bir lokma yemek koyamadığım zamanları bilirim. Depresyon öldürmez, süründürür. Bu zamanda en güvendiğiniz insanlardan destek almak da en sağlıklı yöntemlerden birisi. Umarım en yakın zamanda huzura kavuşursunuz.
Genişletmek için tıkla...
Haklisinz süründürüyor resmen :( destek aliyorum arkadaslarmdan ve psikologdan da insallah geçer
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X