Zamanla geride kalacak hersey.
Benim de sorunlarim var esimin ailesiyle, ciddi derecede psikolojim alt üst, her bir vukuat yasaniyor stresliyim cok, kafamda sürekli konusuyorum, yürürken, yemek yaparken, dus alirken, en ufak bir boslugumda beni ele geciriyor söyleyemediklerim, ugradigim haksizliklar sürekli yasiyorum sanki hic geride kalmamis gibi. Bir telefon dahi günümün geri kalanini rezil etmeye yetiyor, öyle bir stresim var.
Ama gececek sükür ki sizin ki bitmis, basi belli sonu belli, ben hala ugrasiyorum ama bu da bitecek.
Seninle asagi yukari ayni seyleri hissediyorum yani günümü cok ciddi bir sekilde bozuyor, verimliligim cok az, konsantre olamiyorum, kendim icin birsey yapamiyorum. Kafamin icinde hala canli bircok sey.
Yardim da alamiyorum ne sartlarim uygun ne de zamanim var.
Dur ya ben seni teselli edicem diye kendi caresizligimi iyice kendime gösterdim.
Bir dakika ya cok sinirlendim su an. Tam tatliya bagliyordum tadim kacti.
Yedi sülalesine küfür etmek istiyorum, dünyadan kazinsalar da rahat bir oksijen alsam.
Off, ders calismam lazim bir de biliyor musun. Cocuklarimi uyuttum oda daginik ben daginik öyle sorulari bakiyorum.
Sana su an tüm dibe düsmüs halimle hersey iyi olacak diyorum.