- 6 Eylül 2025
- 98
- 25
- 3
- Konu Sahibi yasamaktanbikanbiri
- #1
içimi kimseye söylemediğim için yine buraya yazıcam birinin yorum yapıp yapmaması önemli değil. gerçekten yaşadığım şeyin zamandan ve çabadan başka bi çözümü de yok. bu evin içinde hergün tükendiğimi hissediyorum. sığıntı çöp gibiyim resmen. gerçekten ne suçum var onu da bilmiyorum diğer evlatlardan diğer kızlardan ne eksiğim var neden bana böyle bi aile yazıldı neyin cezası yani. aylardır sürekli kavga küfür ağza alınmayacak küfürler bana bile küfür eden babam hem de hicbir sucum yokken. surekli artık kazık kadar oldunuz gidin evimden… ne hali varsa gorsun gitsin koprualtına ben bakamam daha diyen bir baba.. aylardır ayakta kalmaya psikolojimi korumaya çalışıyorum hatta yıllardır. bu gece ki olay annem babamın onu aldattıgına bilmesine rağmen geç geldi diye triplere girmesi beddua etmesi o sırada ders çalışıyordum yine hayatım boyunca duymak istemeyecegim keske sagır olsaydım diyeceğim şeyler duydum. bunların insan olduğunu düşünmüyorum artık. abim bu kufurleri duyuyor ama susmayı ve dinlemeyi tercih ediyor anne gel ev tutalım demiyor çünkü kim kira ödeyecek ? bi tek benim mi içime oturuyor bilmiyorum adam wifi kablosunu çıkardı alakasız bi şekilde ders çalışmayı bıraktım haliyle sonra annem durduk yere bana çattı falan. cümlelerim de böyle anlatınca anlamsız gibi gelmiş olabilir ama detay versem cok cirkinlesecek konu. mutfakta oturuyorum babam evde yokken sonra gelip pislikler defolup gitmediler evimden diyor banyoya giriyorum laf odamda oturuyorum laf. nasıl böyle bir baba olabilir ben anlamıyorum gerçekten. palu ailesi bile normal kalır bunların yanında. böyleler ama hiçbirinin bi çabası yok annem bi işe gireyim ev tutayım demiyor zaten psikolojisi de normal degil gerçekten. Adamın umrunda degil ama kendi kendine evcilik oynuyor niye eve geç geldin şu kadınla yattın vs diyor. bu cezaevinden nasıl kurtulucam bilmiyorum çabalıyorum da ama bir gün bile 1 yıl gibi geliyor bu genç yaşımda bunları hakedecek ne yaptım bilmiyorum. Gerçekten artık inancım da tükendi gibi dua etmek gelmiyor içimden inançlı biriydim. yaratıcı beni görmüyor mu başıma gelenleri görmüyor mu? Neyse umarım bir gün kurtulurum bu yazdıklarımı yine gözyaşlarıyla okurum ama başardım her şeye rağmen ordan kurtuldum diyebilirim. O zamana kadar ölmezsem ya da kafayı yemezsem tabi.