Kendimi Affedemiyorum...

Akasya .!.:

Çok üzüldüm siz de zor şeyler yaşamışsınız. Sağlığına kavuşmuştur inşallah kızınız.
Hem çevre baskısı hem doktorların rahatlığı bir çok annenin emzirmesine engel oluyor maalesef.
Dünya sağlık örgütüne göre bebeğin ayda 500-1000 gr alması normalken 500 gr alan bebeğe mama başlatıyor bir çok doktor
Sağlıklı doğumlar

Genişletmek için tıkla...

MFHS .!.:

Ilk sut sagma makinasiyla gelmiyomu.
Bak bunu bilmiyordum.
Uzme kendini herseye ragmen vrriyosun sutunu.
Hastahaneye sasirdim.
Kizimi dogurdugumda sutum az geliyo sagma makinaniz varmi dedim hemsire bana carlamisti.
:)
Birak mamayi kendi sutumu biberonda vermemi bile istememislerdi.
Kismet canm daha tecrubelisin insallah 2. Bebisinde kendi istedigin sekilde ilerler.
Ilk gebelikler hep boyle keskeler olur isin icinde

Genişletmek için tıkla...

nomunomuchua .!.:

Olan olmuş bundan sonrası için neler yapabilirimi düşünerek hareket edin.

Benim kardeşim yeni doğum yaptı 15 günlük bebek henüz. 5 cm açılma oldu normal doğum görünüyordu. Normalde yana bir hastane olduğu için sabahtan aksama kadar beklediler ama sonra yine sezeryana aldılar çünkü suyu bitti artık. Yani kismet boyleymis öyle düşünün. Bunların hepsine dikkat etseniz de sonuç sezeryana olabilirdi.

Yazdıklarınızı okurken kardeşime çok kızdım. Çünkü sizin bu pismanliklariniz üzerine ablam annem ben hepimiz onu uyarıyoruz ama kendisi dik kafalı, canı da pek tatlı dinlemiyor hiç. En son hepimizi azarlıyor. Gece uyumuyormus diye likir likir emen çocuğa gece mama mi versek diye parlak fikir bulmuşlar kocasıyla. Emzik vermeye başladılar bile.

Neymiş uykusuz kalmismis hanfendi. Göğsü hep yara olmuş da çok aciyormus da. Bebeği de iyi huylu yine demek aksi olsa atacaktı kendini bir yerden.

Artık lohusa depresyonu falan dinlemedim.
Dedim nasıl hamile kalcam diye interneti alt üst ettin aç da biraz yeni doğan bebeği sağlıklı büyütme yollarını oku gerizekalı seni.

Valla dayanamadım artık.
Anne olmayı ne sandı bilmiyorum.

Size de sakin olmanızı ve bundan sonrası için bilinçli olma adına daha çok okumanızı araştırmanızı öneriyorum..

Genişletmek için tıkla...

annesininminikprensesi .!.:

Bende sezeryan oldum süt gelmiyordu. Hemşire afedersinde eliyle uğraştı inek sağar gibi. Kötü bir durum canimda yandı ama o rezillige bile katlandim yeterki sut gelsin diye . Çok duyarsız bir hastane gibi geldi en azından bilgilendirip ne yapman gerektiğini soyleyebilirlerdi . Olan olmuş artik kendini uzersen hepten gider şutun.

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Şımarıklık demiyelim.
Şımarıklık olduğunu düşünmüyorum.
Kendim yaşadım, problemler oluşunca insan kendinde arıyor hatayı "ben nerede yanlış yaptım, niye öyle olmadı da böyle oldu" diye yemeye başlıyor.

Ama bunu yapmak yerine siz bebeğinize odaklanın.
Benim annem bana bu anlamda çok yönlendirici oldu.
Annemin benden sonra 2 ölü doğumu var, onları hatırlattı.
Hamd olsun yaşıyor ve iyi olacak diyerek hep teselli etti.

sonuç: bir sürü hastalık ile uğraştım ben, bebeğimin poposunda yara mı olmadı, cildinde problemler mi çıkmadı.
Neticede 1 yaşına kadar uğraştık ama şimdi dünya güzeli bir oğlum var, Allah herkese nasip etsin evlat sevgisini.
üstüne titriyoruz, ama dur noktasını bilmek lazım.

Kendi elinde olmayan şeyler için kendini hırpalama.
Benim oğlum da katı gıdaya başlayana kadar mama ile büyüdü, bu senin anneliğinden birşey eksiltmez.
Annelik sadece süt üretip emzirmek değildir, örnek verdim annemden.
O kadın ne yapsın? Haram edecek sütü bile olmadı.

Bu işin espirisi tabii.
Çok kurcalamayın kafanızı ve evladınız için elinizden geleni yapın yeterli.
Elinizde olmayan unsurlar hep olacak hayatınızda, bugünlük birşey değil bu.
Rabbim diyorum ya başka dertler yaşatmasın inşallah.

Genişletmek için tıkla...

Akasya .!.:

Evet ilk süt makineyle çıkmazmış. Ben de çok sonra öğrendim. Keşke benimde karşıma öyle bir hemşire çıksaydı. Ben bebeğime anne memesine yakın akışlı biberon aldım bu akmıyor biz kendi biberonumuzla besleyeceğiz dediler. Annemde buna çanak tuttu ememiyor çocuk dedi. Bakın yine sinirlendim.

Genişletmek için tıkla...

srpcnrdnz .!.:

Canımcım evladın yanında ve sağlıklı çok şükür. Böyle şeyleri düşünerek hayatı kendine zehir etme.

Annelik vicdan azabıdır diye bir söz okumuştum. Çok doğru bir söz. Hiç bitmiyor malesef. Şöyle yapsaydım daha mı iyi olurdular hiç bırakmıyor peşini.

Genişletmek için tıkla...

pembe tokam .!.:

Ben de de oldu böyle canim.ilk sütüm gelmedi.bebegim memeyi tutamadi.meme ucum yokmus?!!!iki üç gün sonra süt geldi bu sefer kizim biberona alisti.zorladim ettim derken cok olan sütüm azaldi kizim emmeyi reddedince.inan seni çok iyi anliyorum.hungur hüngür aglardim kucagimda emmedikce.elimde pompa süt sagardim .cani isterse emerdi.istemezse biberon.süt az oldugu icin cogunlukla da mama.bu sekilde 6 ay emdi emmek denilirse.geceleri sinirlenip memeyi itip de bas bas bagirmaya baslayinca doymadigini anladim iyice kestim.zaten emmiyordu artik reddediyordu.sütüm de yok denecek kadar azaldi.ben ne bicim anneydim.millet 2 sene emziriyor ben dogru dürust besleyemiyorum yari mama yari meme..kendimi cok sucladim.gecelerce agladim.kizim simdi3,5 yasinda masallah.simdi o gunleri hatirlayip neden emzirdigim anlarin tadini cikarmadim da sütüm az mi doydu mu ac mi diye kendime dert ddindim bilemiyorum.

Sen de sagarak da olsa 9 ay anne sütü almasina sukretmelisin bence.zaten bundan sonra gelsin corbalar gitsin meyveler...gittigi yere kadar gitsin.bebeginin saglikli psikoloji de bir anneye ihtiyaci var .unutursun ilerde bu gunleri

Simdi de sabah 4 tane kurabiye yedi.yaptigim gozlemeyi yemedi.amaaan ölmez ya.kilosu da normal.acikinca kedi gibi sürunür bacagima.bu moddayim düşün yani

Genişletmek için tıkla...

Akasya .!.:

Merhaba herkese
Başlık biraz ağır oldu buda dert mi demeyin.
Konu bebeğimle ilgili. Büyük pişmanlıklar yaşıyorum.

Belki hatırlayanınız olur 1 kasım seçim akşamı suyum gelmişti. O gece sabaha kadar nts de kaldım. Bebeğimin hareketleri gayet normaldi. Suyum gelmişti ama hiç ağrım sancım yoktu.

Ağrım sancım açılmam olmamasına rağmen bana epidural taktılar ve doktorum 12 saat içinde doğum olmazsa sezaryen yapacağını söyledi. Sabah 9 da geldi açılmam 2 cm idi. Ve beni direk sezaryene aldı. Reddetme şansım dahi olmadı. Epiduralim vardı suni sancı verebilirdi vermedi. Resmen kandırıldım. Bebeğim doğdu giydirdiler 2 dk yanağıma koydular aldılar.

Tam 1 saat sonra bebeğimi getirdiler ve o arada bana sormadan mama vermişler. Hastanede bir Allah'ın kulu emzirmem için yardımcı olmadı. Belden aşağı tutmuyor hareket edemiyorum bilinçsizim. 3 saatte 1 bebeğimi alıp mama verdiler.

2 gün kaldık orada. Ertesi gün kalktım ayağa oturtun beni emzireceğim dedim. Sonra hiç yatmadım. Bilmiyordum kolostrum makineyle çıkmazmış. Sütün yok dediler mama vermeye devam ettik.

Bebeğim 1 aylık olana kadar günde bir sefer mama vermeye devam ettim (Çevre baskısı ile). İlk ay 1200 gr alınca mamayı hemen kestim. 2. ay hep emzirdim. 2 aylık kontrolünden geldiğimiz gün eşimin ısrarıyla oğluma emzik verdik ve benim çilem başladı.

Bebeğim 9 aylık 7 aydır memeyi reddediyor ve ben onu sağarak besliyorum. İlk meme reddi yaşandığında hemen sağıp biberonla beslemekle ve emziği bıraktırmamakla ne kadar büyük hata yaptığımı zaman geçtikçe anladım.

Şimdi bütün bu yaşananları o kadar takıyorum ki artık hayattan zevk almamaya başladım. Deli gibi zamanı geriye alma istediğim var. Her gece ağlayarak uykuya dalıyorum. Sağım sayısını günde 4'e düşürmek durumunda kaldım ve sütüm gidecek diye stres yapıyorum. Teselli olmuyorum kendimi suçlayıp duruyorum. Eşimde dahil herkes abarttığımı düşünüyor. Haklılar biliyorum. Fakat kendime söz geçiremiyorum.

Neden o doktoru seçtim, neden beni hemen sezaryene almasına itiraz etmedim, neden bebeğime mama vermelerine izin verdim, neden emzik verdim, neden kaşıkla beslemek yerine biberonu tercih ettim... Bu sorular boğuyor beni. İçim sıkılıyor ruhum daralıyor.

Keşke hamilelik sürecinde emzirmeyi araştırsaydım. Normal doğumu destekleyen en son çare sezaryen diyen bir doktor bulsaydım. Doğar doğmaz ten temasının bebek için ne kadar önemli olduğunu bilseydim.

Kısacası kendimi bir türlü affedemiyorum. Yardım almalı mıyım sizce?

Ailem ve arkadaşlarım kendimi eleştirmeme fırsat vermediği için içimi dökmek istedim. Umarım zamanınızı çalmadım :) Sağlıklı huzurlu günler.

Genişletmek için tıkla...

Akasya .!.:

Teşekkürler Annelik işte mükemmel olmalıyız ille :) Allah sağlık versin yavrularımıza.

Genişletmek için tıkla...

goha .!.:

evet bazı hatalar yapılmış,
hastanenin size emzirme konusunda hiç destek olmaması gerçekten kabul edilemez,
ki yasak da olması lazım, yanlış bilmiyorsam.

ama üzerinden aylar geçmiş,
çocuk yetiştirmede geçmişe çok takılı kalmak doğru değil,
çocuklar o kadar her şeyi almaya müsaitler ki, evet her hatanın bedeli oluyor ama her hatanın telafisi de var.
uzun dönem anne sütü almış bebeğiniz, ne kadr güzel aslında,
biraz olumlu bakın.

hem anne sütü iyidir güzeldir de bebeğin yegane ihtiyacı değildir. millet 3 yaşına kadar emziriyor diye düşünmek saçma, her annenin ve bebeğin durumları kendilerine özel. sizin bebeğinizle bağınız emzirmekle değil de başka şekilde oluşsun, ama yeter ki oluşsun.
sevgiyle büyüyen her bebek bu tarz ufak tefek hataları tolere edebilir.
en önemli sorun sevgisizlik.
bence kafaya bu geçmişi bu kadar takarak aslında sevginizi gösteremiyor olabilirsiniz, ve bu daha kötü sonuçlar doğurabilir.

boşverin olan olmuş,
şöyle olsaydı, böyle olsaydı, gerçekten hiç bir faydası yok.

sadece anne adayları bence konunuzu okumalaılar,
ben de doğumumdan sonra şöyle düşünmüştüm.
keşke o kadar doğum yöntemine şuna buna kafa yoracağıma emzirmedir, yenidoğan bebek bakımıdır o konularda geliştirseydim kendimi diye düşünmüştüm.
İnsan sanıyor ki, bir tek kendi cahil, çevresi ona yardımcı olacak,
bakın sizin hastanenizde size emzirme eğitimi vermesi gereken hemşireler bile yardımcı olmamış.

doktorunuzun kararını ise sorgulamanız bana doğru gelmedi,
suyunuz gelmiş, üzerinden o kadar zaman geçmiş, bebeği riske atmak gerçekten de doğru olmazdı.

Genişletmek için tıkla...

Akasya .!.:

Teşekkürler
Gerçekten annelik vicdan azabıymış :) Aslında bir türkü atlatamadığım bir sorunum daha var. Sürekli çocukları düşünüyorum aç kalanları soğukta kalanları şiddet görenleri tacize uğrayanları. Artık haber izleyemiyorum kafamı resmen kuma gömdüm. Bütün çocuklar adına vicdan azabı çekiyorum. Gerçekten sorunlarım var sanırım.

Genişletmek için tıkla...

Maykay .!.:

Yanlış hastane yanlış doktora düşmüşsün. Senin bi suçun yok. Ha bende noldu sütüm vardı çocuk doğar doğmaz memeyi reddetti yeni doğan çocuk memeye geldikçe itiyodu kendini. Hemşire kızcağız uğraştı memeyi vermeye çalıştı saat başı geldi gitti. Biraz sağdık verdik 2 çay kaşığı bile almadı. Az mama verdik. 2. Günde bunlar yaşandı derken çocuk sarılık oldu mamayı dayadık sarılık düştü. 1 ay kadar sağdım sütü öyle verdim sonra sütte gitti. Bizim hikayemiz böyle. Ama çokta düşünüp kendimi üzmüyorum şuan.

Genişletmek için tıkla...

ZeyMurEl .!.:

İyide benim de hastanede sütüm gelmedi, meme verdim kızıma ama gelmedi. Boş boş çekti ağladı. Normal doğum yaptı ablam onunda gelmemişti. Ben de 3-4 gün mama verdim. Sonra da memeye geçtik ve aldı.

Seninki gibi olan çok bebek var. Memeyi red eden, anne en baştan meme verse de almayan. Bak benim kızım ilk günler mama almasına rağmen memeyi red etmedi ama başka çocuklar meme ile başlamasına rağmen memeyi red ediyor. Yani sen meme versen de memeyi red edebilirdi, nereden bileceksin bunu? Hele sütü çek çek zor gelen anneler var, kimisinin taşar kimisinin vardır ama çocuk çeker çeker zor gelir, çocuğun çenesi yorulunca red edebiliyor. Zorlanıyor emmeye. Senin de bu durumun olmuş olabilir.

Ayrıca sütün var canım, çoğu kadın belki de 10 kadından 5'inin sütü yok ve mama ile büyüyor. Sen süt veriyorsun, nasıl bir lütuf bu farkındasın di mi? Tek bir damla anne sütü olmadan büyüyen çocuklar var. Etrafımda yeni doğum yapan kadınların çoğu mama ile besliyor.

Ayrıca memeye alışması güzel olduğu kadar zor, ahhh neler yaşadım. Kızım meme bağımlısıydı ve bana yapışmıştı resmen. 1 yaşına kadar bağımlı gibi meme ile uyudu, ben yokken ortalığı yıktı. Biberonla beslenen çocuklar daha rahat bu konuda. İşe başlayamadım ben yürüyene kadar, sonra da yok başlasam da olmayacak diye kaldım öyle. Şimdi ablamın kızı memeci, çalışıo ablam arada ben arada annem, ablam falan bakıyoruz resmen mafediyo bizi,meme krizine giriyor. Biberonu red etti ilk başta ve ancak almaya başladı.

Bence dert edeceğin birşey yok, böylesi hayırlıymış, boşver ne koşularda büyüyen bebekler var, hazır mama bile yok inek sütü, un su ile beslenen. Ahhhh ahhh, cidden sen çok çok şanslısın...

Genişletmek için tıkla...

Akasya .!.:

Merhaba herkese
Başlık biraz ağır oldu buda dert mi demeyin.
Konu bebeğimle ilgili. Büyük pişmanlıklar yaşıyorum.

Belki hatırlayanınız olur 1 kasım seçim akşamı suyum gelmişti. O gece sabaha kadar nts de kaldım. Bebeğimin hareketleri gayet normaldi. Suyum gelmişti ama hiç ağrım sancım yoktu.

Ağrım sancım açılmam olmamasına rağmen bana epidural taktılar ve doktorum 12 saat içinde doğum olmazsa sezaryen yapacağını söyledi. Sabah 9 da geldi açılmam 2 cm idi. Ve beni direk sezaryene aldı. Reddetme şansım dahi olmadı. Epiduralim vardı suni sancı verebilirdi vermedi. Resmen kandırıldım. Bebeğim doğdu giydirdiler 2 dk yanağıma koydular aldılar.

Tam 1 saat sonra bebeğimi getirdiler ve o arada bana sormadan mama vermişler. Hastanede bir Allah'ın kulu emzirmem için yardımcı olmadı. Belden aşağı tutmuyor hareket edemiyorum bilinçsizim. 3 saatte 1 bebeğimi alıp mama verdiler.

2 gün kaldık orada. Ertesi gün kalktım ayağa oturtun beni emzireceğim dedim. Sonra hiç yatmadım. Bilmiyordum kolostrum makineyle çıkmazmış. Sütün yok dediler mama vermeye devam ettik.

Bebeğim 1 aylık olana kadar günde bir sefer mama vermeye devam ettim (Çevre baskısı ile). İlk ay 1200 gr alınca mamayı hemen kestim. 2. ay hep emzirdim. 2 aylık kontrolünden geldiğimiz gün eşimin ısrarıyla oğluma emzik verdik ve benim çilem başladı.

Bebeğim 9 aylık 7 aydır memeyi reddediyor ve ben onu sağarak besliyorum. İlk meme reddi yaşandığında hemen sağıp biberonla beslemekle ve emziği bıraktırmamakla ne kadar büyük hata yaptığımı zaman geçtikçe anladım.

Şimdi bütün bu yaşananları o kadar takıyorum ki artık hayattan zevk almamaya başladım. Deli gibi zamanı geriye alma istediğim var. Her gece ağlayarak uykuya dalıyorum. Sağım sayısını günde 4'e düşürmek durumunda kaldım ve sütüm gidecek diye stres yapıyorum. Teselli olmuyorum kendimi suçlayıp duruyorum. Eşimde dahil herkes abarttığımı düşünüyor. Haklılar biliyorum. Fakat kendime söz geçiremiyorum.

Neden o doktoru seçtim, neden beni hemen sezaryene almasına itiraz etmedim, neden bebeğime mama vermelerine izin verdim, neden emzik verdim, neden kaşıkla beslemek yerine biberonu tercih ettim... Bu sorular boğuyor beni. İçim sıkılıyor ruhum daralıyor.

Keşke hamilelik sürecinde emzirmeyi araştırsaydım. Normal doğumu destekleyen en son çare sezaryen diyen bir doktor bulsaydım. Doğar doğmaz ten temasının bebek için ne kadar önemli olduğunu bilseydim.

Kısacası kendimi bir türlü affedemiyorum. Yardım almalı mıyım sizce?

Ailem ve arkadaşlarım kendimi eleştirmeme fırsat vermediği için içimi dökmek istedim. Umarım zamanınızı çalmadım :) Sağlıklı huzurlu günler.

Genişletmek için tıkla...

Ausencia .!.:

Elbette bir anne olarak yaşanan keşkeler hep olur akasya ... giderek tecrübeleniriz ve her yeni bilgide tüh keşke diyebiliriz .
Ama takdir edersin ki keşke geçmişi geri getirmiyor .

Bir 6 ay sonra da bugünleri hatırlayıp , keşke o kadar kafama takmasaydım dememek için ne yapıyoruz ? Hooooop bugüne bakıyoruz .

Bebeğinin en çok ihtiyacı olan şey '' mutlu anne '' .

Genişletmek için tıkla...

umuts76 .!.:

neden kötüleyelim canım.
bir anne bir anneye böyle bir vicdansızlık yapamaz yapmamalı:))
bebeğini sağlıkla büyüt.
gelecek güzel günlerini düşün.
konuşacak ,yürüyecek, büyüyecek annesi.
tek şmdi değil bir ömür annelik yapacaksın ona.
herşey yeni başladı henüz:))
üç çocuk annesiyim.
ikizlerim 15 aylık.
ben seni çoook çoooktan da fazla iyi anladım.
ben de hataya düştüm çok ağladım.
ancak kendi kendimi toparladım.
elimden gelen budur a ikna ettim kendimi.
sen de böyle yap.
ziyan etme günlerini.
bu dediğmi unutma.
bir ömür annelik yapacaksın.
peeek çok geçitten gececek pek çok fedakarlıkta bulunacaksın.
o sebeple kendini yıpratma lütfen.
dediklerimi dikkate almanı umuyorum:))

Genişletmek için tıkla...