Kendimi Affedemiyorum...

Ben de sezeryan oldum ve bebeğim bir yaşında.
Doğduğu günden beri memeye yapışık, hala bağımlı.
Sezeryanla ilgisi yok bu işin. İlk başta belden aşağınız tutmazsan Bi Ağrı'nız da olmuyor hissetmiyorsunuz. Yavru da minicik zaten, kuş gibi. ben aldım emzirdim. Emzir ya da emzirme diyen olmadı eşimle annem yanımdaydı verdiler kucağıma, emmeyi bilmiyordu zor oldu ama emzirdim.

Sütüm azdı, biberonla mama takviyesi de yaptık. Hem de doğduğu gün. Ama bebeğim hiçbir zaman memeyi bırakma eğilimi göstermedi.
Kısacası kendinizi üzmeyin, kısmetinizde ne varsa o oluyor. Bebiş sağlıklı mı siz sağlıklı mısınız cevap evetse kafayı takacak hiçbişey yok. Sağmak zahmetli evet ama bu geçici bir süreç biliyorsunuz, az daha sabır.. Memeden emen Bebek de genelde çok sık uyanıyor geceleri. Ben de bundan çok çektim. Sabrediyoruz başka seçenek yok.
Kendinizi bunaltmayın yok yere. Allah bağışlasın Bebişinizi
 
Belki bazilari bana kizar ama ne yalan söyliyim seni su anda kiskandim. Bak anne sütü hic veremeyenler de var en azindan bebegin anne sütünü aliyor az da olsa. Benim oglum oldu 18 aylik hala her saat basi emmeye geliyor artik bunaldim sürekli isiriyor beni gögsümü acmaya calisiyor acamassa altdan elini sokuyor göbegime gögsüme ulasmak icin.
Okadar bunaldimki artik emzirmek istemiyorum cocugum bir seyler yesin istiyorum neler neler denedim de olmuyor birakmiyor. Emzirirken agliyorum artik dayanamiyorum gögsümü kesip atmak istiyorum
 
Merhaba herkese:KK54:
Başlık biraz ağır oldu buda dert mi demeyin.
Konu bebeğimle ilgili. Büyük pişmanlıklar yaşıyorum.

Belki hatırlayanınız olur 1 kasım seçim akşamı suyum gelmişti. O gece sabaha kadar nts de kaldım. Bebeğimin hareketleri gayet normaldi. Suyum gelmişti ama hiç ağrım sancım yoktu.

Ağrım sancım açılmam olmamasına rağmen bana epidural taktılar ve doktorum 12 saat içinde doğum olmazsa sezaryen yapacağını söyledi. Sabah 9 da geldi açılmam 2 cm idi. Ve beni direk sezaryene aldı. Reddetme şansım dahi olmadı. Epiduralim vardı suni sancı verebilirdi vermedi. Resmen kandırıldım. Bebeğim doğdu giydirdiler 2 dk yanağıma koydular aldılar.

Tam 1 saat sonra bebeğimi getirdiler ve o arada bana sormadan mama vermişler. Hastanede bir Allah'ın kulu emzirmem için yardımcı olmadı. Belden aşağı tutmuyor hareket edemiyorum bilinçsizim. 3 saatte 1 bebeğimi alıp mama verdiler.

2 gün kaldık orada. Ertesi gün kalktım ayağa oturtun beni emzireceğim dedim. Sonra hiç yatmadım. Bilmiyordum kolostrum makineyle çıkmazmış. Sütün yok dediler mama vermeye devam ettik.

Bebeğim 1 aylık olana kadar günde bir sefer mama vermeye devam ettim (Çevre baskısı ile). İlk ay 1200 gr alınca mamayı hemen kestim. 2. ay hep emzirdim. 2 aylık kontrolünden geldiğimiz gün eşimin ısrarıyla oğluma emzik verdik ve benim çilem başladı.

Bebeğim 9 aylık 7 aydır memeyi reddediyor ve ben onu sağarak besliyorum. İlk meme reddi yaşandığında hemen sağıp biberonla beslemekle ve emziği bıraktırmamakla ne kadar büyük hata yaptığımı zaman geçtikçe anladım.

Şimdi bütün bu yaşananları o kadar takıyorum ki artık hayattan zevk almamaya başladım. Deli gibi zamanı geriye alma isteğim var. Her gece ağlayarak uykuya dalıyorum. Sağım sayısını günde 4'e düşürmek durumunda kaldım ve sütüm gidecek diye stres yapıyorum. Teselli olmuyorum kendimi suçlayıp duruyorum. Eşim dahil herkes abarttığımı düşünüyor. Haklılar biliyorum. Fakat kendime söz geçiremiyorum.

Neden o doktoru seçtim, neden beni hemen sezaryene almasına itiraz etmedim, neden bebeğime mama vermelerine izin verdim, neden emzik verdim, neden kaşıkla beslemek yerine biberonu tercih ettim... Bu sorular boğuyor beni. İçim sıkılıyor ruhum daralıyor.

Keşke hamilelik sürecinde emzirmeyi araştırsaydım. Normal doğumu destekleyen en son çare sezaryen diyen bir doktor bulsaydım. Doğar doğmaz ten temasının bebek için ne kadar önemli olduğunu bilseydim.

Kısacası kendimi bir türlü affedemiyorum. Yardım almalı mıyım sizce?

Ailem ve arkadaşlarım kendimi eleştirmeme fırsat vermediği için içimi dökmek istedim. Umarım zamanınızı çalmadım :) Sağlıklı huzurlu günler.:KK3:
1. Kızım 1 sene emdi. 2. Kızım 6 ay. 3. Oğlum ise 3 ay. Kendinizi üzmeyin. Bebek sizin duygularinizi çok iyi hisseder. Mutlu olun bebeğiniz büyüyüp sağlıklı olur. Çünkü sizin gibi bir annesi var ve cok şanslı bir bebek.
 
Merhaba herkese:KK54:
Başlık biraz ağır oldu buda dert mi demeyin.
Konu bebeğimle ilgili. Büyük pişmanlıklar yaşıyorum.

Belki hatırlayanınız olur 1 kasım seçim akşamı suyum gelmişti. O gece sabaha kadar nts de kaldım. Bebeğimin hareketleri gayet normaldi. Suyum gelmişti ama hiç ağrım sancım yoktu.

Ağrım sancım açılmam olmamasına rağmen bana epidural taktılar ve doktorum 12 saat içinde doğum olmazsa sezaryen yapacağını söyledi. Sabah 9 da geldi açılmam 2 cm idi. Ve beni direk sezaryene aldı. Reddetme şansım dahi olmadı. Epiduralim vardı suni sancı verebilirdi vermedi. Resmen kandırıldım. Bebeğim doğdu giydirdiler 2 dk yanağıma koydular aldılar.

Tam 1 saat sonra bebeğimi getirdiler ve o arada bana sormadan mama vermişler. Hastanede bir Allah'ın kulu emzirmem için yardımcı olmadı. Belden aşağı tutmuyor hareket edemiyorum bilinçsizim. 3 saatte 1 bebeğimi alıp mama verdiler.

2 gün kaldık orada. Ertesi gün kalktım ayağa oturtun beni emzireceğim dedim. Sonra hiç yatmadım. Bilmiyordum kolostrum makineyle çıkmazmış. Sütün yok dediler mama vermeye devam ettik.

Bebeğim 1 aylık olana kadar günde bir sefer mama vermeye devam ettim (Çevre baskısı ile). İlk ay 1200 gr alınca mamayı hemen kestim. 2. ay hep emzirdim. 2 aylık kontrolünden geldiğimiz gün eşimin ısrarıyla oğluma emzik verdik ve benim çilem başladı.

Bebeğim 9 aylık 7 aydır memeyi reddediyor ve ben onu sağarak besliyorum. İlk meme reddi yaşandığında hemen sağıp biberonla beslemekle ve emziği bıraktırmamakla ne kadar büyük hata yaptığımı zaman geçtikçe anladım.

Şimdi bütün bu yaşananları o kadar takıyorum ki artık hayattan zevk almamaya başladım. Deli gibi zamanı geriye alma isteğim var. Her gece ağlayarak uykuya dalıyorum. Sağım sayısını günde 4'e düşürmek durumunda kaldım ve sütüm gidecek diye stres yapıyorum. Teselli olmuyorum kendimi suçlayıp duruyorum. Eşim dahil herkes abarttığımı düşünüyor. Haklılar biliyorum. Fakat kendime söz geçiremiyorum.

Neden o doktoru seçtim, neden beni hemen sezaryene almasına itiraz etmedim, neden bebeğime mama vermelerine izin verdim, neden emzik verdim, neden kaşıkla beslemek yerine biberonu tercih ettim... Bu sorular boğuyor beni. İçim sıkılıyor ruhum daralıyor.

Keşke hamilelik sürecinde emzirmeyi araştırsaydım. Normal doğumu destekleyen en son çare sezaryen diyen bir doktor bulsaydım. Doğar doğmaz ten temasının bebek için ne kadar önemli olduğunu bilseydim.

Kısacası kendimi bir türlü affedemiyorum. Yardım almalı mıyım sizce?

Ailem ve arkadaşlarım kendimi eleştirmeme fırsat vermediği için içimi dökmek istedim. Umarım zamanınızı çalmadım :) Sağlıklı huzurlu günler.:KK3:
Canım benim lütfen üzülme aynını bende yaşadım özelde doğurdum. Bebeğimin hiç bir sorunu olmamasına rağmen küveze aldılar devletten para almak için vicdansızlar. Bebeğim biberona alıştı sütümü sağarak verdim hep. 4 ay hemdi sonra hep mama ve ben bebeğimi 20 gün sonra kucağıma alabildim. Adam toplayıp hastaneyi bastık evladımı aldım resmen çünkü polis gelse vermem diyorlardı. Çocuğumu küvezde görüyordum ağlıyordum ve ben ağlayınca o da ağlıyordu. Neler çektim. Ama geçti hiç önümüze baktık. Bebeğime hiç bir şey yansıtmadım strese girip onub bunu hissetmesine izin vermedim. Bebekler hisseder biliyosun. Bak şimdi 3 yaşında yaramaz oğlum benimle sohbet ediyor. Her şerde vardır bi hayır. Şu an ki aklım ve tecrübelerimi anlatamam bir daha bunları bana hiç bir doktor ve hiç bir hastahane yaşatamaz. İkinci bebeğim de çok tecrübeli davranırım. Eminim ki sende öyle. Kendini nereye kadar üzebilirsin. Önemli olan evladının sağlıklı olması önemli olan bundan sonra ki yaşamında rahat bilinçli annesinin kollarında yaşaması.
 
Merhaba herkese:KK54:
Başlık biraz ağır oldu buda dert mi demeyin.
Konu bebeğimle ilgili. Büyük pişmanlıklar yaşıyorum.

Belki hatırlayanınız olur 1 kasım seçim akşamı suyum gelmişti. O gece sabaha kadar nts de kaldım. Bebeğimin hareketleri gayet normaldi. Suyum gelmişti ama hiç ağrım sancım yoktu.

Ağrım sancım açılmam olmamasına rağmen bana epidural taktılar ve doktorum 12 saat içinde doğum olmazsa sezaryen yapacağını söyledi. Sabah 9 da geldi açılmam 2 cm idi. Ve beni direk sezaryene aldı. Reddetme şansım dahi olmadı. Epiduralim vardı suni sancı verebilirdi vermedi. Resmen kandırıldım. Bebeğim doğdu giydirdiler 2 dk yanağıma koydular aldılar.

Tam 1 saat sonra bebeğimi getirdiler ve o arada bana sormadan mama vermişler. Hastanede bir Allah'ın kulu emzirmem için yardımcı olmadı. Belden aşağı tutmuyor hareket edemiyorum bilinçsizim. 3 saatte 1 bebeğimi alıp mama verdiler.

2 gün kaldık orada. Ertesi gün kalktım ayağa oturtun beni emzireceğim dedim. Sonra hiç yatmadım. Bilmiyordum kolostrum makineyle çıkmazmış. Sütün yok dediler mama vermeye devam ettik.

Bebeğim 1 aylık olana kadar günde bir sefer mama vermeye devam ettim (Çevre baskısı ile). İlk ay 1200 gr alınca mamayı hemen kestim. 2. ay hep emzirdim. 2 aylık kontrolünden geldiğimiz gün eşimin ısrarıyla oğluma emzik verdik ve benim çilem başladı.

Bebeğim 9 aylık 7 aydır memeyi reddediyor ve ben onu sağarak besliyorum. İlk meme reddi yaşandığında hemen sağıp biberonla beslemekle ve emziği bıraktırmamakla ne kadar büyük hata yaptığımı zaman geçtikçe anladım.

Şimdi bütün bu yaşananları o kadar takıyorum ki artık hayattan zevk almamaya başladım. Deli gibi zamanı geriye alma isteğim var. Her gece ağlayarak uykuya dalıyorum. Sağım sayısını günde 4'e düşürmek durumunda kaldım ve sütüm gidecek diye stres yapıyorum. Teselli olmuyorum kendimi suçlayıp duruyorum. Eşim dahil herkes abarttığımı düşünüyor. Haklılar biliyorum. Fakat kendime söz geçiremiyorum.

Neden o doktoru seçtim, neden beni hemen sezaryene almasına itiraz etmedim, neden bebeğime mama vermelerine izin verdim, neden emzik verdim, neden kaşıkla beslemek yerine biberonu tercih ettim... Bu sorular boğuyor beni. İçim sıkılıyor ruhum daralıyor.

Keşke hamilelik sürecinde emzirmeyi araştırsaydım. Normal doğumu destekleyen en son çare sezaryen diyen bir doktor bulsaydım. Doğar doğmaz ten temasının bebek için ne kadar önemli olduğunu bilseydim.

Kısacası kendimi bir türlü affedemiyorum. Yardım almalı mıyım sizce?

Ailem ve arkadaşlarım kendimi eleştirmeme fırsat vermediği için içimi dökmek istedim. Umarım zamanınızı çalmadım :) Sağlıklı huzurlu günler.:KK3:
1)mama zehir değil
2)hastanede emzirme konusunda yardımcı olmamaları çok büyük sorun aynısını ben de yaşadım
3) kolostrum makine ile gelir keşke devam etseydin tekrar tekrar
4) emzik verip emzirmesi etkilenen çok insan yok
5) biberon yerine kaşık ve şırıngayı öneriyorlar ama büyük işkence zaten sürekli uyuyan bir Bebek Nasıl ağzını açacak biberon verme konusunda hatalısın ama değilsin
6) sağarak o sütünü 7 ay getirebildiysen helal olsun çok yıpratıcı gece gündüz. Benim 3,5 ay geldi ben de hep sağarak verdim sonra okuduğum için sınav haftası vs stres ve iyi beslenememekten gitti
7) bu dediklerinin hepsini ben de Yaşadım ve emzirme eğitimi ile ilgili eleştirine sonuna kadar katılıyorum çünkü sorun ne bebeklerimizde ne de doğum şeklimizde sorun bizim eğitimsizliğimizde. Sezeryanle doğum yapıp 2 yaşına kadar emziren çok insan var çevremde
8) kendini suçlama sen elinden gelenin en iyisini yapmışsın
 
Bebeğinizin sağlıklı olması durumunda dıger detaylara çok fazla takılmanızın anlamı kalmamıs demektir.. Allah saglık ıcınde buyutmek nasıp etsin.. Anneliğinizi sorgulamayın.
 
canım zaten dogdugu zaman hemen sutun gelmıyor sarı su gelıyor onun ıcın once emzırıp sonra mama verıyorsun sutun gelene kadar sarılık olmasın dıye cocuk
benımde oyle oyle 2. gunun aksamı sutum gelmıstı herşey elimizde olsa keske benmkı emdıgı halde 5.5 ay emzırebldm sutum gitti işe baslıyınca cnku :( napcan benımde bır suru psmanlklarım var ama elımden gelen bısey yok suanda
kendını uzup sutun gidince cocuguma sut veremedım dıye bı pısmanlk daha ekleme
 
Çok komiksin yada başka sorunun yok çoçuğun 9 aylık ek gıda alabilir önemli olan sağlam kişilikli bir birey yetiştirebilmen takıntılı olursan osikolojin bozulur dün dündür önemli olan yasadığım gün benim çok sıtum olmasına rağmen 6aylıkken memeyi reddetti sutum kesildi akabinde oğlum 8 aylık ne verirsem onu yiyor mutlu bende mutluyum 3 çoçuk annesi olarak söyleyeyim takma hayat çok kısa
 
Bence gec de olsa sikayet edin. Boylece baska aileleri magdur ederken iki kere dusunurler. Sonuc ne olursa olsun davanin acilmasi bile onemli. Hastane ve doktor itibari zedelenmesin diye daha dikkatli davranacakir. Insanlar hakkini aramadigi icin rahatca at kosturuyorlar. Maalesef bizim kiymetli biricik yavrumuz onlar icin binlerce bebekten sadece birisi...

Siz iyi bir annesiniz ki durumu kendinize dert edinmissiniz ve onarmak icin cozum arayisindasiniz ama artik daha fazla uzulmeyin. Elinizden geleni yapin kendinizi yipratmayin bebeginize de yansir. Benim yaptigim sey suydu; normalde cok kuvvetli mizacli bir insan degilim ama hamilelikten itibaren,dogumda ve sonrasinda cok net tavir sergiledim. Hic kimsenin hicbir sey icin karismasina musaade etmedim. Tabi bana kotu baktilar, kotu konustular ama su an icim cok rahat ve hic pisman degilim. Simdiden sonra iyice arastirarak, iyi de bir doktordan destek alarak kendi bildiginizi, istediginizi uygulayabilirsiniz. Bazen dis gostermek gerekiyor hayatta.
Kendimdeydim bana sorabilirlerdi. Sormadılar. Hastaneyi de şikayet etmeyi düşünüyorum ama geç mi kaldım acaba. Kim bilir kaç bebeğin hakkına giriyorlar.
Teşekkür ederim. Size de sağlıklı doğumlar :)
 
ilk ay her sut ıçımınden once sagdım ortalama 6 kez sonra 4 e duşurdum sağdım dolaba koydum ılıttım ıçırdım ... sonra 3 e duşurdum ve rahatladım dolaba koydum ve bebegım 1 yaşına gırdı sutten kestım çok vahım bır durum deıl evet aşırı yorucu ve can sıkıcı ama artık olan olmuş ...
 
Kendinizi suçlamayın rıskı neyse onu yer bebebğiniz elinizde değilmiş. Ben 1 ay emebilmişim (annem zehirli guatr olmuş) çok şükür sağlık sorunum yok hep bursla okudum dersane ve okulu erken konuşmuşum yürümüşüm okumayı 4 yaşında kuzenlrrim ders çalışırken yanlarında oturarak öğrenmişim. Ki ozman şimdiki anne sütü gibi olan mamalarla değil şekerli su vb şeklinde beslemişler beni. Tecrübesizliğinize gelmiş bundan sonrası sizin elinizde güvenebileceğiniz doktor bulun nette bir sürü makale var onları okuyun emin olun bebeğinize sizden iyi kimse anne olamaz. :anne:
 
Back
X