- 13 Eylül 2015
- 427
- 350
- 33
- Konu Sahibi ogrenmeyetalip
- #181
Bu durumun sadece mutsuzluktan da olabilir depresyon da olabilir.Ben oyle bir durumdaydim ki geçmiş gelecek herşey karanlık geliyordu.Degersizlik, suçluluk, yetersizlik hissediyordum kendimden nefret ediyordum.Intihar etmeye cesaret edemiyordum ama olmek istiyordum.Hayat bir iskence haline gelmişti.Ustelik ilgilenmem gereken iki cocugum ve beni anlamayam bir eşle..Ilac kullandim bir sure psikoterapi gordum siddeti gecti sukur hafifledi ama tam anlamıyla gecmedi hep karamsar cok cabuk yorulan bikkin hayali ideali olmayan bir insan olarak yasamaya devam ettim.
Allah kimseye yasatmasin bu illeti.Allah korusun kanseri olan kanserim diyor ama bunu kimse anlamiyor.Hep icimde yasadim kimseye soyleyemedim.Soylediklerimde beni pisman etti.En yakinimdaki insanlar bile kızıyor neden boylesin diye sanki ben kendime az kiziyormusum gibi.
Ben once aile doktoruma gitmistim sonra da psikiyatre gittim.Teşhis tam olarak nasıl konuyor onu doktor bilir sanırım uyku yeme bozukluğu degersizlik ve sucluluk gibi hislerin 2 hafta boyunca gecmeden surmesi sanırım depresyon olarak kabul ediliyor.Allah korusun kendini birakma bir defa dusersen cikamazsin.Depresyonun en etkili ilaci sosyallesmek.Ben surekli yalniz kaldigim icin de bu kadar dibe battim.Devamli sevdigin arkadaslarinla görüş konuş kendinle basbasa kalma belki yalniz kalmak cok zevk veriyor ama depresyonu besliyor. Allah yardimcin olsun inşallah.
