kendimi çok değersiz hissediyorum

andromed

Guru
Kayıtlı Üye
25 Mayıs 2013
21
1
286
Hayattan neredeyse hiç bir tat alamıyorum,aldığım zamanlarda da çok kısa süreli oluyor.Mutlu olamıyorum,mutsuz olamıyorum,hiç bir şey hissedemiyorum...Her şey boş gibi...
Vakit çabucak geçsin hep yarın olsun istiyorum,yarın oluyor tekrar yarın olsun...Sonu gelsin istiyorum ya da bir şey olsun ve değişsin her şey :KK43: okul,ev,arkadaşlar... hepsini seviyorum ama eksik bir şey var gibi.ne olduğunu bilmediğim bir şey...:KK17:
Çok mu acıtasyon yaptım sanki ne :110: böyle hisseden var mı kızlar,hissedipte kurtulan..hayatıma değer katamıyorum...
 
Hayattan neredeyse hiç bir tat alamıyorum,aldığım zamanlarda da çok kısa süreli oluyor.Mutlu olamıyorum,mutsuz olamıyorum,hiç bir şey hissedemiyorum...Her şey boş gibi...
Vakit çabucak geçsin hep yarın olsun istiyorum,yarın oluyor tekrar yarın olsun...Sonu gelsin istiyorum ya da bir şey olsun ve değişsin her şey :KK43: okul,ev,arkadaşlar... hepsini seviyorum ama eksik bir şey var gibi.ne olduğunu bilmediğim bir şey...:KK17:
Çok mu acıtasyon yaptım sanki ne :110: böyle hisseden var mı kızlar,hissedipte kurtulan..hayatıma değer katamıyorum...
Kendine vakit geçireceğin kafanı dagıtacagın bir hobi bul. Ben de senin gibiyim cok abartı sıkıntılarım yok daralınca yetişkinler için boyama kitapları var onlarla kafamı bosaltıyorum.
 
Kendine vakit geçireceğin kafanı dagıtacagın bir hobi bul. Ben de senin gibiyim cok abartı sıkıntılarım yok daralınca yetişkinler için boyama kitapları var onlarla kafamı bosaltıyorum.
okuldan spordan vakit buldukça bende resim falan yapıyorum ama bir yere kadar...yinede teşekkür ederim :KK25:
 
psikolojik yardım almayı denedin mi? depresyonda olabilirsin.
 
Ask olabilir mi o eksik olan sey?
bir de o olsa iyice hastanelik olurum herhalde :KK48: şaka bir yana bir kere sevdim,söyledim,hiçbir şey olmadı.Aradan zaman geçti yeniden birisine güvenmek istedim ama beni buna pişman etti :kızgın: o yüzden uzak duruyorum,onları da kendimden uzak tutuyorum,öyle gidiyor :)
 
ay bende zaman gecıyor dıye uzuluyorum bence yakın zamanda bir hayal kırıklıgı yasamıs olabılır mısın kı
 
Kitap okumalısın bence, kişisel gelişim kitapları mesela..Çok faydalı oluyor, bir de eğer imkanın varsa sosyal sorumluluk projelerine katılmayı dene, gönüllü olarak insanlara yardımcı olabilmenin hazzı çok farklı işe yaradığını birilerine umut olduğunu gördükçe değersizlik hissi kaybolmaya başlar.
Umarım daha iyi hissedersin, sevgiler :)
 
Bende aynı şeyi hissediyorum hatta bir üst seviyedeyim sanırım ben herkesi değersiz buluyorum. Otobüsteyken dışarıdaki kalabalıklara bakıyorum ailelere bakıyorum boş boş yaşayan neden bu kadar insan var diye soruyorum kendime. Herkes kendini çok özel sanır ya birde. Ne bileyim çocuk doğurmak neden mesela gençliğini harcıyorsun bütün zamanını ona veriyorsun yıllar geçiyor oda büyüyor gidiyor üniversiteye eve gelmek istemiyor. Yada bu dünyadaki amacım ne diye soruyorum milyarlarca insan arasında benim ne farkım var ne kattım bu dünyaya mutsuz muyum mutlu nuyum belli değil yaşıyorum sadece
 
belliki aktifde bir hayatın var acaba sorunun eksiklik değilde fazlalık olmasın. doymuşluk hissi gibi. yaşantının yönünü değiştir mesela 1 saat spor yapıyorsan 20 dk yap kalan 40 dk seni mutlu edecek şeyleri bir düşün onları yap.aktiviteleri değiştir yada rutinin dışına çık.
 
belliki aktifde bir hayatın var acaba sorunun eksiklik değilde fazlalık olmasın. doymuşluk hissi gibi. yaşantının yönünü değiştir mesela 1 saat spor yapıyorsan 20 dk yap kalan 40 dk seni mutlu edecek şeyleri bir düşün onları yap.aktiviteleri değiştir yada rutinin dışına çık.
Hiç bu açıdan bir yaklaşım beklemiyordum teşekkür ederim. Evet düşününce haklı olabilirsiniz ama yaptığım şeyler bana yeterli gelmiyor sürekli daha fazla kitap okumam film izlemem vs. gerektiğini düşünüyorum. Bunu kendimi başkalarına kanıtlamak için değil sadece kendim için istiyorum. Kültürlü ve bilgi birikimi fazla olan insanlara hayranlık duyuyorum Ve asla yetinmiyorum. Yanlış tercih yaptığım için üniversiteden de keyif almıyorum. Son senem ve dersleri sevmediğim için okulum uzuyor sevmediğim birşeye devam ettiğim için kendimi suçluyorum ama bir çıkış noktası da göremiyorum. Sevdiğim bir işi yapsaydım veya okusaydım belki bununla ilgili hayaller kurardım ve bu konuda kendimi geliştirmek için çaba sarf ederdim şuan okulu bitirmek için kurslara gidiyorum ama içimden gelmiyor kendimi zorlayarak gidiyorum ve de bitirince bu mesleği yapmayacağım. Bence hayatta mutlu olmak için kendi tutkumuzu bulmamız gerekiyor. Ancak sevdiğim şeyi yaparsam ve bunda çok başarılı olursam kendimi değerli hissederim Çünkü ilişkisi ve çevresi olan biriyim :/
 
Yıllardır değersizlik duygusunu yaşıyorum.Kitaplar okuyup filozof oldum nerdeyse ama bir çözüm bulamadım.Okuduklarımdan ve gözlemlerimden çıkardığım sonuç sevgi depomun boş olması ailemde sevgi dolu bir ortam da büyümedim.Bu yüzden kendimi de başkalarını da sevmiyorum Hobi de sıkıyor,başladığım işin sonunu getiremiyorum.Hemen sıkılıyorum.İnsanların her şeyi abarttığını düşünüyorumDiye diye ömrümün çoğu boşluk içinde geçti.Bundan sorasında ne olur bilemiyorum
 
Back
X