Merhaba,
Benmi abartıyorum yoksa çoğunluk böylemi bilmek istiyorum.
Iş kendime gelince içten içe eleştirici yaklaşıyorum. Mükemmiyetci olduğumu düşünmüyorum, dışa dönük biriyim ve insanlarla muhabbet etmeyi kendimi geliştirmeyi seviyorum.
Yani bence ben, burnumdan getirmiyorum hayati dolu dolu yaşamaya çalışıyorum.
Örnek verecek olursam:
Bekarken uni okudum ama biraktim çünkü çok zordu ve bu bölüme kaabiliyetimde yoktu. Evlendim çocuklarım oldu 4 senelik üniversite okuyorum, bir buçuk sene sonra insallah bitecek. Ama çevremden hep ya nasi yapıyosun hem okul hem ev isi cocuklarla ilgilisin hep disaridasiniz ben birine zor bakiyorum(evet tek cocuk olunca anneye sanki yapisiyorlar dahada bunuda anlatmaya çalışıyorum) yada iki cocukla zar zo aksam ediyoruz sen nasi enerji dolusun bide kitaplar okuyosun diye bana soruyorlar.
Ben bu sorular karşısında mahcup oluyorum çünkü kendime o gözle hic bakmadim. Onca çalışan cocugunu tek başına büyüten savaştan kaçan kadın varken ben neyim ki? Diyorum.
Ailemde bizi hep mütevazi yetiştirdi. Direk olarak bizi övmezlerdi, hatta mesela ergenlik zamaninda anneme "nazar degince insan halsiz filan hissediyormus bende bep halsizim ya acaba ondab olabilirmi" diye bi soru sordum çünkü hep tansiyonum düşüktü, kac kere doktora gitmiştim bu yüzden.
Onu sormada maksadim ay harikulade bir insanim herkes hased ediyor degilde, beni sevmeyenlerin enerjisi mi carpti diye sormuştum. Annemde hemen kizdi "sakin milletin içinde öyle konuşma,o ne öyle nazar degdi bana filan ne kadar ayıp bunu kalabalık icinde dile getirirsen kendini begenmis derler önlemini al duani et gerisini düşünme' derdi. Ama arkadaşlarım ve anneler hep birbilerini överlerdi( bizde bir laf var bırak el övsün ama bunlar onada müsaade etmezler kendilerini hep yüceltmek isterlerdi) ve kendilerinden emin bir sekilde su kirildi nazar degdi basima su iş geldi iste hep nazardan diye konuşurlardi.
Şimdi biri beni takdir ettiğinde ya ben o kadar değilim diyorum. Son günlerde sosyal medyada okuduğum kitaplari vs paylaşınca da sorular sıklaştı nasil yetistiriyordun diye.
Size danismak istedim, acaba benim çevremde gayretsiz isteksiz insanlarmi var ve onlara yaptigim harika geliyor?
Benmi abartıyorum yoksa çoğunluk böylemi bilmek istiyorum.
Iş kendime gelince içten içe eleştirici yaklaşıyorum. Mükemmiyetci olduğumu düşünmüyorum, dışa dönük biriyim ve insanlarla muhabbet etmeyi kendimi geliştirmeyi seviyorum.
Yani bence ben, burnumdan getirmiyorum hayati dolu dolu yaşamaya çalışıyorum.
Örnek verecek olursam:
Bekarken uni okudum ama biraktim çünkü çok zordu ve bu bölüme kaabiliyetimde yoktu. Evlendim çocuklarım oldu 4 senelik üniversite okuyorum, bir buçuk sene sonra insallah bitecek. Ama çevremden hep ya nasi yapıyosun hem okul hem ev isi cocuklarla ilgilisin hep disaridasiniz ben birine zor bakiyorum(evet tek cocuk olunca anneye sanki yapisiyorlar dahada bunuda anlatmaya çalışıyorum) yada iki cocukla zar zo aksam ediyoruz sen nasi enerji dolusun bide kitaplar okuyosun diye bana soruyorlar.
Ben bu sorular karşısında mahcup oluyorum çünkü kendime o gözle hic bakmadim. Onca çalışan cocugunu tek başına büyüten savaştan kaçan kadın varken ben neyim ki? Diyorum.
Ailemde bizi hep mütevazi yetiştirdi. Direk olarak bizi övmezlerdi, hatta mesela ergenlik zamaninda anneme "nazar degince insan halsiz filan hissediyormus bende bep halsizim ya acaba ondab olabilirmi" diye bi soru sordum çünkü hep tansiyonum düşüktü, kac kere doktora gitmiştim bu yüzden.
Onu sormada maksadim ay harikulade bir insanim herkes hased ediyor degilde, beni sevmeyenlerin enerjisi mi carpti diye sormuştum. Annemde hemen kizdi "sakin milletin içinde öyle konuşma,o ne öyle nazar degdi bana filan ne kadar ayıp bunu kalabalık icinde dile getirirsen kendini begenmis derler önlemini al duani et gerisini düşünme' derdi. Ama arkadaşlarım ve anneler hep birbilerini överlerdi( bizde bir laf var bırak el övsün ama bunlar onada müsaade etmezler kendilerini hep yüceltmek isterlerdi) ve kendilerinden emin bir sekilde su kirildi nazar degdi basima su iş geldi iste hep nazardan diye konuşurlardi.
Şimdi biri beni takdir ettiğinde ya ben o kadar değilim diyorum. Son günlerde sosyal medyada okuduğum kitaplari vs paylaşınca da sorular sıklaştı nasil yetistiriyordun diye.
Size danismak istedim, acaba benim çevremde gayretsiz isteksiz insanlarmi var ve onlara yaptigim harika geliyor?
