evet herkes de olduguna katılıyorum bendede sürekli uyuma ve artık hiçbirşey düşünmeme isteği çok oluyordu bazı dönemlerde özellikle de bu bahar yorgunlugu denilen şey berbat kendimi hayattan soyutlayasım geldi şu son bir haftada, bu genelde hayat da ne kadar yük tasıdıgınla alakalı bunun bir dengesi vardır, yani her insan iş güç çevre arkadas ister ama fazlası boğacak sıkacaktır insanı kaçacaktır bu durumdan, diğer durumda ise yeterince iş güç yoksa hayatında ufak şeyleri kafasına takıp herşeyi kırk kez düşünüp tartıp kendini hırpalayacaktır detaylarda, ben birinci durumdayım diyebilirim, herkesin taşıyabilecegi yük dengesini kendisi belirler tabiki ben çok yük aldım yorulsam da durmak yok diyorum ama tabi yetmiyor bazen bünye kaldırmıyor, mal gibi bütün günü uyuyarak hiçbişe yapmayarak geçirmek istiyorsun deşarj olmak gibi bazen uzun sürerse evet acaba depresyonamı girdim tribine sokuyor insanı ama bence insanın en güzel psikologu onu seven ve anlayan bir arkadasi, sevgilisi yada eşidir. Psikolojik destek almak kötü birşeymi almadıgım için yorum yapamam ama bütün batı bilimleri gibi insanı merkeze alan şeylerden nefret ederim önemli olan insanı süper bir makine yapıp onu bütün zorlu koşullara hazırlamak değil işte mesele, mesele senin çevrenle uyumlu ve mutlu yaşayabilmen bir bütün olabilmen, bunu yapmak zor gibi çünkü sürekli mekan zaman iş eş değiştiremiyoruz ama değişimin şart olduguna inanıyorum ben mesela istanbulda yaşıyorum ama antalya dada yaşamayı denemek istiyorum, apartman katında değil bahçeli bir evde mutlu olabilecegime eminim, yeşilin mavinin olmadıgı binalar yıgınında mutsuzum kardeşim :) yani sende olumsuz koşullardasın bence aile olur, konum olur,eğitim veya iş olur bu mevzulardan biri yada birkaçı değişince herşeyde değişebilir ama unutma daha kötüyede gidebilir, bazen sabretmek gerekir bazende birşeyleri değiştirecek gereken adımı atmak :) umarım bir çıkar yol bulursun arkadasım