s.a arkadaşlar..
benim derdimde sosyal fobi rahatsızlıgımın olması :2:
çok kötü bi hastalık ilgilenenler bilir.
çocuklugumndan beri böyle utangac cekingen biriyim
hala yenemedim bu rahatsızlıgımı ..
kimseyle konusamıyorum çok çekingenim,kendimi ifade edemiyorum sözel olarak..
ama yazı olarak ifade ederim şiir yazıyorum tüm sıkıntımı dizelere döküyorum
işim gereği telefonda olsun insanlarla olsun konusmam gerekiyo inanın cok zorlanıyorum
telefonlar hiç çalmasın istiyorum.. kendimi çok sıkıyorum birisine bişey sormak için 40 defa düşünüyorum
cesaretimi zor toplayıp ya soruyorum yada soramıyorum..
benim böyle olmam babamın diktatörlüğü yüzünden
çok ezdi bizi o yuzdende böyle içine kapanık biriyim.
onun bulundugu ortamlarda asla konusamam ama gene babam yoksa biraz biraz konusurum
ondan nefret ediyorum baba bile demek istemiyorum hiç muhabbetim yoktur kendisiyle
bırakın sohbet etmeyi yüzünü görmeye tahammül edemiyorum o gelince direk odama giderim.
günlerce konusmam odamdan cıkmam.. ta kii bişeylere ihtiyac olup beni çagırmadıkça..
herseyde hep babam haklıdır hep ben sucluyumdur güya..
haklı olsam bile agzımı acıp bi kelime edemem diyemem baba ben haklıyım
dedirtmez ki konusturmaz ki
o yuzden bende susar susar ağlarım 
benim sosyal fobi olmam da ki en büyük etken babam oldugu için hakkımı asla helal etmiyorum ona
benim derdimde sosyal fobi rahatsızlıgımın olması :2:
çok kötü bi hastalık ilgilenenler bilir.
çocuklugumndan beri böyle utangac cekingen biriyim
hala yenemedim bu rahatsızlıgımı ..
kimseyle konusamıyorum çok çekingenim,kendimi ifade edemiyorum sözel olarak..
ama yazı olarak ifade ederim şiir yazıyorum tüm sıkıntımı dizelere döküyorum

işim gereği telefonda olsun insanlarla olsun konusmam gerekiyo inanın cok zorlanıyorum
telefonlar hiç çalmasın istiyorum.. kendimi çok sıkıyorum birisine bişey sormak için 40 defa düşünüyorum
cesaretimi zor toplayıp ya soruyorum yada soramıyorum..
benim böyle olmam babamın diktatörlüğü yüzünden

çok ezdi bizi o yuzdende böyle içine kapanık biriyim.
onun bulundugu ortamlarda asla konusamam ama gene babam yoksa biraz biraz konusurum
ondan nefret ediyorum baba bile demek istemiyorum hiç muhabbetim yoktur kendisiyle
bırakın sohbet etmeyi yüzünü görmeye tahammül edemiyorum o gelince direk odama giderim.
günlerce konusmam odamdan cıkmam.. ta kii bişeylere ihtiyac olup beni çagırmadıkça..
herseyde hep babam haklıdır hep ben sucluyumdur güya..
haklı olsam bile agzımı acıp bi kelime edemem diyemem baba ben haklıyım
dedirtmez ki konusturmaz ki


benim sosyal fobi olmam da ki en büyük etken babam oldugu için hakkımı asla helal etmiyorum ona
