merhabalar hanimlar,
nisanlim ilk tanistigimiz zamanlar, yani 3 yil once malum sosyal paylasim sitesindeki hesabimin sifresini istemisti. ben de tereddut etmeden vermistim. bunun uzerine o da henuz ben istemeden kendi sifresini vermisti. yalanim yok, o yanimde degilken hic girip kurcalamadim. cunku cok seviyorum ve hayal kirikligi yasamak istemiyordum.
fakat gecen gun sacma sapan bir hareket yaparak "erkeklerin genelde tum sifreleri aynidir" mantigindan yola cikarak mail hesabina girdim ve hakikaten de girebildim yani sifre ayniydi. orada durmam gerekiyordu ama duramadim... (bu sene son senem ve bu yaz evlenmeyi dusunuyoruz. o sebeple daha fazla didikler oldum sanirim. bu arada babami 3 yasimdan beri gormuyorum, erkeklere fazla guvenmiyorum acikcasi. nisanlim, simdiye kadar ciddi adim attigim ilk sevgilimdi.)
her neyse, gecmis yillarda ona gelen maillere bakmaya basladim. ne goreyim... bazi hatunlarla konusmus. gecmis gecmistir ve beni benden sonrasi ilgilendirir. buraya kadar problem yok. ama canimi sikan o hatunlarin hepsine ama hepsine bizim ilk tanistigimiz zamanlarda bana kullandigi cumlelerin aynisini kullanmis... "yasindan cok olgunsun, hayat seni cok cabuk olgunlastirmis.", "kolay seyler yasamamissin ve cok guclusun.", "iyi ki seni tanimisim ve iyi ki varsin" minvalinde seyler... okuyunca beynimden vurulmusa dondum ve kendimi bu laflara "dusmus" gibi hissettim. su an izmir'deyim, arkadasimda kaliyorum. c.tesi donecegim ankara'ya, nisanlim da orada. gun icinde aradiginda acip konusasim gelmiyor. kendimi ozel hissetmiyorum, sanki herhangi biri gibiyim onun icin... icim hic rahat degil ve ankara'ya donene kadar kafamda bunu halletmek istiyorum. nisanlima soramam cunku neden maillerime bakiyorsun? diye kavga cikarir, bence de hic hos bi hareket degildi ve aciklama yapamam. konu oraya kayar ve tatmin edici bir cevap alamam diye korkuyorum.
lutfen empati yapin ve dusuncelerinizi benimle paylasin, cok huzursuzum.
biraz uzun oldu, hakkinizi helal edin.
nisanlim ilk tanistigimiz zamanlar, yani 3 yil once malum sosyal paylasim sitesindeki hesabimin sifresini istemisti. ben de tereddut etmeden vermistim. bunun uzerine o da henuz ben istemeden kendi sifresini vermisti. yalanim yok, o yanimde degilken hic girip kurcalamadim. cunku cok seviyorum ve hayal kirikligi yasamak istemiyordum.
fakat gecen gun sacma sapan bir hareket yaparak "erkeklerin genelde tum sifreleri aynidir" mantigindan yola cikarak mail hesabina girdim ve hakikaten de girebildim yani sifre ayniydi. orada durmam gerekiyordu ama duramadim... (bu sene son senem ve bu yaz evlenmeyi dusunuyoruz. o sebeple daha fazla didikler oldum sanirim. bu arada babami 3 yasimdan beri gormuyorum, erkeklere fazla guvenmiyorum acikcasi. nisanlim, simdiye kadar ciddi adim attigim ilk sevgilimdi.)
her neyse, gecmis yillarda ona gelen maillere bakmaya basladim. ne goreyim... bazi hatunlarla konusmus. gecmis gecmistir ve beni benden sonrasi ilgilendirir. buraya kadar problem yok. ama canimi sikan o hatunlarin hepsine ama hepsine bizim ilk tanistigimiz zamanlarda bana kullandigi cumlelerin aynisini kullanmis... "yasindan cok olgunsun, hayat seni cok cabuk olgunlastirmis.", "kolay seyler yasamamissin ve cok guclusun.", "iyi ki seni tanimisim ve iyi ki varsin" minvalinde seyler... okuyunca beynimden vurulmusa dondum ve kendimi bu laflara "dusmus" gibi hissettim. su an izmir'deyim, arkadasimda kaliyorum. c.tesi donecegim ankara'ya, nisanlim da orada. gun icinde aradiginda acip konusasim gelmiyor. kendimi ozel hissetmiyorum, sanki herhangi biri gibiyim onun icin... icim hic rahat degil ve ankara'ya donene kadar kafamda bunu halletmek istiyorum. nisanlima soramam cunku neden maillerime bakiyorsun? diye kavga cikarir, bence de hic hos bi hareket degildi ve aciklama yapamam. konu oraya kayar ve tatmin edici bir cevap alamam diye korkuyorum.
lutfen empati yapin ve dusuncelerinizi benimle paylasin, cok huzursuzum.
biraz uzun oldu, hakkinizi helal edin.
Son düzenleme: