Anne evinde ağlaya ağlaya ders çalıştım, kitaplar en iyi arkadaşımdı hep onlara sarıldım, bir abla-rehber ihtiyacım, biri gelsin beni sevsin isteğim çoook oldu...
O günler geçti büyüdüm, okudum, maaşım var. Ama kalıp yine aynı, karşı taraf tepki verir diye kendimi kasıyorum, isteklerimi söylemiyorum laf işiteceğime bu da böyle olsun diye... Ama tek farkla: çocukken bir hedefe ulaşma gayreti, umudu vardı, şimdi o hedefin ta kendisindeyim...
Korkuyorum: 10 sene sonra burayı okuduğumda "10 senedir hiçbir şey değişmemiş ömrümün en güzel yıllarında hayatımın yarı gecesinde ağlamışım, içimde dev gibi büyüyen pişmanlık var" demek istemiyorum.....
O günler geçti büyüdüm, okudum, maaşım var. Ama kalıp yine aynı, karşı taraf tepki verir diye kendimi kasıyorum, isteklerimi söylemiyorum laf işiteceğime bu da böyle olsun diye... Ama tek farkla: çocukken bir hedefe ulaşma gayreti, umudu vardı, şimdi o hedefin ta kendisindeyim...
Korkuyorum: 10 sene sonra burayı okuduğumda "10 senedir hiçbir şey değişmemiş ömrümün en güzel yıllarında hayatımın yarı gecesinde ağlamışım, içimde dev gibi büyüyen pişmanlık var" demek istemiyorum.....
