Merhaba hanımlar bu sefer ki konum ne evlilik ne de kayınvalide onlar için zaten bilgi verdiniz. Kayınvalide sorununu çözdüm sayılır. Hatta daha da ilerisi eskisi kadar hiç kimseyi takmamaya başladım bu da benim için çok büyük artı. Asıl gelelim kendime Ben evlendikten sonra içime kapandım. Zaten bekarken de içe dönüktüm ama annem beni ortamlara sokmaya çalışırdı. Neyse ben evlendikten sonra iyice düşünceye dalmalar... Sosyallikten uzak sadece bir çeşit yemek yapıp başka da bir şey yapmak istememeler. Falan anladım ki ben bir mesele veya kişiye takılınca sıyrılıp başka bir şeye geçemiyorum. Mesela iş aradığım dönemde nasıl olsa olmaz daha öncede olmamıştı benim deneyim mim yok diye biraktim... Bekarken çalıştığım dönemde de sen üni mezunu un bak lise mezunu yaptığı işi yapıyorsun deyip aşağı çektiler ve sürekli mobing yapıldı. Bişi diyemedim içime atmaktan 1 ay sonra işten ayrıldım. İş bulsam bile aynı şeyi yaşıcam diye korktum hep. Yani özetle bende bişiye takılıp kalıyorum ve adım atamıyorum. Aslında ben çok konuşkan biriyimdir ama neden bu kadar kendine güvensiz biriyim bilemiyorum. Bir olumsuzluk yaşadımsa oraya takılı kalıp başka bir yöne adım atamıyorum. Çabucak sıyrılıp gideyim bir sosyalleşeyim yok sürekli ağlamalar şikayetler eşime ben burda yalnızım bunaldım işte bulamadım. Neyse iş buldum ama sonrada tüp bebek yüzünden bırakmak zorunda kaldım o da tutmadı ayrı konu.. Bana ne önerirsiniz? Ev hanımı bile olsam bir düzenim yok yani... Bir de k.v diğer gelinler le kıyas yaptığı için üzüntüden işe bile girmek istememiştim sonradan zor toparlandım bubarada.