Aslında hayatımda tek bir kişiyi sevdim gerçekten.4 yıldan sonra tam da söz olacakken terkedildim.sonrasında hayata küstüm..iyileşmem yıllarımı aldı.çocuklulumdan kalma bir özgüvensizliğim de vardı..ondan sonra karşıma doğru düzgün kimse çıkmadı.denedim çokça kendime şans vermek istedim.ama hep mi böyleleri çıkar bir insanın karşısına..buna üzülüyorumÜzülme gerçekten ve sevin..
Bugün burada hepimizin hayatından geçen birçok insanda bizi kırdı ve keşke senin kadar şanslı olsaydık en baştan belli etselerdi kendi karakterlerini.
Günde 5/10 ınsan ekleyen ınsan hakkında hıcbırımızın ıyı bır yorumu yok malesef.
Bu konudan zıyade sankı sen bu ınsanı hayatından cıkartırsan eksıklık hıssedecekmıssın duygusu aldım.
Buna neden olan sey oncekı ılıskılerınde yasadıgın herhangı bır terkedılme durumu mu?
Yada içselleştirdiğin bir yalnızlık olgusu mu?
Aslında hayatımda tek bir kişiyi sevdim gerçekten.4 yıldan sonra tam da söz olacakken terkedildim.sonrasında hayata küstüm..iyileşmem yıllarımı aldı.çocuklulumdan kalma bir özgüvensizliğim de vardı..ondan sonra karşıma doğru düzgün kimse çıkmadı.denedim çokça kendime şans vermek istedim.ama hep mi böyleleri çıkar bir insanın karşısına..buna üzülüyorum
Aslında hayatımda tek bir kişiyi sevdim gerçekten.4 yıldan sonra tam da söz olacakken terkedildim.sonrasında hayata küstüm..iyileşmem yıllarımı aldı.çocuklulumdan kalma bir özgüvensizliğim de vardı..ondan sonra karşıma doğru düzgün kimse çıkmadı.denedim çokça kendime şans vermek istedim.ama hep mi böyleleri çıkar bir insanın karşısına..buna üzülüyorum
Cevapları okumadım ama bİrinin söylemesi. Lazım sana değer vermiyor, biran önce kurtul ,çoook benzer hikaye biliyorum surekli düşünmenin sebebi kendini değersiz hissettirmesi (Gurur diyelim) hayal kirikligi da olahilir yoksa senin sevebilecegin biri değil oMerhaba herkese,
Üç ay önce netten biriyle tanıştım, karantina sürecinden önce tam da.ama görüşemedik yüzyüze.uzun zamandır da telefonda ve whatsapta konuşuyoduk.ama bir tuhaflık vardı, tam bir odun.hatta kitap hediye alıp gönderdim ona, ortak kitap belirledik okumak için.ama ne bileyim kitaplar eline ulaşınca “teşekkürler” dedi sadece.bu beni kırdı.çünkü daha farklı beklemiştim.ne bileyim insan mutlu olduğunu gösterir en azından.sonra söyledim mutlu olmadın mı kitaplara diye.bunu sorunca da bana söylediği şey” ya senne kadar alıngansın, benden sana izin git hava al biraz, karantina seni alıngan yapmış..” geçen hafta da doğumgünümdü.çok soğuk kutladı.ben de insan arardı diye gülen bir emojiyle yazdım.ertesi gün aradı.onunla konuşurken bir yanım mutluydu.ama teli kapatınca yüreğime bişey oturdu.kırılmıştım.kendime kızdım.o kadar mutsuzum ki birinin ilgisine ihtiyaç duyuyorum, ben de güzel şeyler duymak istiyorum.ve bile bile kendimi değersiz hissediyorum.
Bu arada instagramına sürekli tanımadığı kızları ekliyor her gün belki on kişi..son konuşmamızdan beri yazmadı.ben de yazmadım, yazarsam kendime kızarım.ama düşünmeden de edemiyorum.sizlerin bana söyleyeceğiniz sözlere ihtiyacım var..şimdiden hakkınızı helal edin..
Ya ne güzel uzun uzun yazmışsınız, çok teşekkür ederimYani elimden ne gelir bilmiyorum ama aklıma gelen bir anım oldu bununla alakalı.
Benzer hikayeli bir arkadasım vardı.
Ben bilinçaltı,olumlumalar,kişisel gelişimle kendi çapımda alakalıyım.
Bu arkadasımın kotu donemınden sonra ogrendıgım seyı ona anlattım.
Oturduk bır kağıda onun ıstedıgı ozellıktekı ınsanı yazdık.
Örneğin;
*X şehrinde ikamet eden,
*A,B,C seklınde hobılerı olan,
*Karakterıstık ozellıklerı şu,şu,şu şekilde olan
Bu lıste boyle devam edıyordu bunları yazdık.
Evrene sıparıs verıyormuscasına once dalga gectı sonra bırden kısmetı acılmaya basladı sureklı bırılerı gırmeye calısıyordu.
Bazen bır madde tutuyordu bazen ıkı bazen bes.
En son esı hayatına gırdıgı surede listeyi unutmustu (5/6 ay gıbı sure cuzdanında kaldı hep)
Birgun sohbet ederken esının bır huyundan bahsederken(o zamanlar sevgılılerdı) listede bu var mıydı dedım.
-Ne listesi dedi.
-Yazdığımız hanı dalga gectıgın dedım.
Panıkle cuzdanından cıkarttı bu huyu yok ama ben bu lısteyı unutmustum dedı.
Baştan aşağı ne varsa bir bir dilediği gibi gelmişti hemde kaç kişi arasından.
Yanı benzerlerı cekmek yerıne, bunlar neden benım basıma gelıyor demektense bir sipariş listesi mi oluştursan
Düşüncelerinde çok haklısın ve ben de senin gibi düşünüyorum. Apaçık ortada değer vermediği..ne beklenir ki böyle birinden.sadece hesabındaki sürüsüyle olan kızlara bakıp hangisinin fotoğrafını beğenmiş diye bakmamdan da vazgeçsem..kurtulmak istiyorum artık..Cevapları okumadım ama bİrinin söylemesi. Lazım sana değer vermiyor, biran önce kurtul ,çoook benzer hikaye biliyorum surekli düşünmenin sebebi kendini değersiz hissettirmesi (Gurur diyelim) hayal kirikligi da olahilir yoksa senin sevebilecegin biri değil o
odun dediğin adamlar birini sevince nasıl kibar oluyorlar bir görsen, erkekler egolarindan dolayi net konuşur biz odun deriz ama hakkaten odunundur ağır. Konuşur laf anlamaz ama ERKEK tir öyle. Alttan falan da almaz pek, hatasını söylesen soğur vs vs kısaca sen bu tür biriylesin, inan hayatından çıktığı anda ki bazen.cikmadan hemen başkasını. Bulur zerre de umursamaz onun için sen bunu bırak
Merhaba herkese,
Üç ay önce netten biriyle tanıştım, karantina sürecinden önce tam da.ama görüşemedik yüzyüze.uzun zamandır da telefonda ve whatsapta konuşuyoduk.ama bir tuhaflık vardı, tam bir odun.hatta kitap hediye alıp gönderdim ona, ortak kitap belirledik okumak için.ama ne bileyim kitaplar eline ulaşınca “teşekkürler” dedi sadece.bu beni kırdı.çünkü daha farklı beklemiştim.ne bileyim insan mutlu olduğunu gösterir en azından.sonra söyledim mutlu olmadın mı kitaplara diye.bunu sorunca da bana söylediği şey” ya senne kadar alıngansın, benden sana izin git hava al biraz, karantina seni alıngan yapmış..” geçen hafta da doğumgünümdü.çok soğuk kutladı.ben de insan arardı diye gülen bir emojiyle yazdım.ertesi gün aradı.onunla konuşurken bir yanım mutluydu.ama teli kapatınca yüreğime bişey oturdu.kırılmıştım.kendime kızdım.o kadar mutsuzum ki birinin ilgisine ihtiyaç duyuyorum, ben de güzel şeyler duymak istiyorum.ve bile bile kendimi değersiz hissediyorum.
Bu arada instagramına sürekli tanımadığı kızları ekliyor her gün belki on kişi..son konuşmamızdan beri yazmadı.ben de yazmadım, yazarsam kendime kızarım.ama düşünmeden de edemiyorum.sizlerin bana söyleyeceğiniz sözlere ihtiyacım var..şimdiden hakkınızı helal edin..
Ne yapmalıyım pekiErkekler tanişmadan derin duygular besleyemez. Sende derin duygularinla teslim olunca seni gormezden gelmeye baslamis.
Canım allah aşkına bir kişinin sana böyle hissettirmesine nasıl izin verebilirsin sal gitsin sen çok değerlisinMerhaba herkese,
Üç ay önce netten biriyle tanıştım, karantina sürecinden önce tam da.ama görüşemedik yüzyüze.uzun zamandır da telefonda ve whatsapta konuşuyoduk.ama bir tuhaflık vardı, tam bir odun.hatta kitap hediye alıp gönderdim ona, ortak kitap belirledik okumak için.ama ne bileyim kitaplar eline ulaşınca “teşekkürler” dedi sadece.bu beni kırdı.çünkü daha farklı beklemiştim.ne bileyim insan mutlu olduğunu gösterir en azından.sonra söyledim mutlu olmadın mı kitaplara diye.bunu sorunca da bana söylediği şey” ya senne kadar alıngansın, benden sana izin git hava al biraz, karantina seni alıngan yapmış..” geçen hafta da doğumgünümdü.çok soğuk kutladı.ben de insan arardı diye gülen bir emojiyle yazdım.ertesi gün aradı.onunla konuşurken bir yanım mutluydu.ama teli kapatınca yüreğime bişey oturdu.kırılmıştım.kendime kızdım.o kadar mutsuzum ki birinin ilgisine ihtiyaç duyuyorum, ben de güzel şeyler duymak istiyorum.ve bile bile kendimi değersiz hissediyorum.
Bu arada instagramına sürekli tanımadığı kızları ekliyor her gün belki on kişi..son konuşmamızdan beri yazmadı.ben de yazmadım, yazarsam kendime kızarım.ama düşünmeden de edemiyorum.sizlerin bana söyleyeceğiniz sözlere ihtiyacım var..şimdiden hakkınızı helal edin..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?