Kendini sevmek ,saymak, onaylamak..Beceren var mı?

Bence kendini sevmek kendini harika bulmak, kendine bayılmak, kendinin mükemmel olduğun düşünmek, kimse için değişmemek ben buyum demek değildir.,
Herkes kendinin ne kadar mükemmel harika olduğundan, insanlara iyi yaklaşımından ama insanların onu anlamayıp çekemeyişinden, ama kendi bildiği doğrulardan taviz vermeden kimseyi dinlemeden yaşadığından falan bahsetmiş.

Sizce kendini sevmek bu mu?
Eleştirilere kapalı olmak, kimsenin lafını doğru kabul etmeyip yalnızca kendi doğrularıyla yaşamak mıdır?

Bence kendini sevmek, kendini nasılsanız öyle görebilmek ve kabul etmektir.
Yeri gelince kendini eleştirmektir
Kendine öğüt vermektir.
Yeri gelince kendini cezalandırıp, yeri gelince ödüllendirmektir.

Bir de vicdan...
İnsanın kendiyle başbaşa kaldığı anlarda içinden konuşan bir ses vardır. İşte o ses vicdanımıza ait. Bazılarında yüksek çıkar bu ses, bazılarında hiç duyulmaz.
İşte o sesi duyabilmektir kendini sevmek.
Çünkü o sesin doğruyu söylediğini bilirsiniz.
Bazıları kulak tıkar, bazıları hak verir.

Vicdanının sesini dinlemek ve kabul etmek önce kendini sevmenin sonra da başkalarını sevmenin ön koşuludur bence.
 
Kendimi çok seviyorum çunki bir tane daha benden yok.. olsaydı onuda çok severdim..
Yanlış kararlar verdiğimde , kendime dersler çıkardım hata yapmamaya çalıştım.. Pişmanlıklarımda oldu ama netice itibariyle onlarda bana dairdi. Hatalarımla, başarılarımla seviyorum kendimi... çunki kendimi çok iyi tanıyorum.. hepsinin altında kendi imzam var... kaypaklık yapıp kaçmadım onlardanda.. faili meçhul olmadı hatalarım.. Hepsini kabullendim...

Çok zor ağlarım ben ama ağlamanında hayata dair olduğunu öğrendim.. gözyaşların zayıflık olmadığını öğrendim.. Birçok şey öğrendim kendime dair ve hepsiyle sevdim kendimi.. Bir bayan olarak çok güçlüyüm ... birçok hemcinsimden daha güçlüyüm...

Hayatta benden daha değerli hiçbirşey yok... Hayatımdaki diğer herkes sadece ederi kadar değerli..
 
Bence kendini sevmek kendini harika bulmak, kendine bayılmak, kendinin mükemmel olduğun düşünmek, kimse için değişmemek ben buyum demek değildir.,
Herkes kendinin ne kadar mükemmel harika olduğundan, insanlara iyi yaklaşımından ama insanların onu anlamayıp çekemeyişinden, ama kendi bildiği doğrulardan taviz vermeden kimseyi dinlemeden yaşadığından falan bahsetmiş.

Sizce kendini sevmek bu mu?
Eleştirilere kapalı olmak, kimsenin lafını doğru kabul etmeyip yalnızca kendi doğrularıyla yaşamak mıdır?

Bence kendini sevmek, kendini nasılsanız öyle görebilmek ve kabul etmektir.
Yeri gelince kendini eleştirmektir


Kendine öğüt vermektir.
Yeri gelince kendini cezalandırıp, yeri gelince ödüllendirmektir.

Bir de vicdan...
İnsanın kendiyle başbaşa kaldığı anlarda içinden konuşan bir ses vardır. İşte o ses vicdanımıza ait. Bazılarında yüksek çıkar bu ses, bazılarında hiç duyulmaz.
İşte o sesi duyabilmektir kendini sevmek.
Çünkü o sesin doğruyu söylediğini bilirsiniz.
Bazıları kulak tıkar, bazıları hak verir.

Vicdanının sesini dinlemek ve kabul etmek önce kendini sevmenin sonra da başkalarını sevmenin ön koşuludur bence.

:46::46:
Kendi değerini,başkalarının sana verdiği değer ile ölçmemek,onları hayatının merkezine oturtmamak demektir
 
yani kendini sevmek değişken değil midir ?
mesela ben bazı seylerde kendımı begenıyorum ve sevıyorum, bazı seylerde kendımden nefret edıyorum

aynı şey baska ınsanlar ıcınde gecerlı oluyor , ama genel olarak yedıgım kazık ve vefasızlıkların ardından
insanları sevmıyorum artık .. inanmıyorum , guvenmıyorum .. içimdeki o insan sevgisini kaybettim dıyebılırım .. ama bu herkezden ve kendımden nfret ettıgım anlamınada gelmıyor ..

yanı zaman ve olaya gore degısebılıyor durum ..
bazen kendımden cok hosnut oluyorum , bazen kendımı bıyerden atmak ıstıyorum ..
sanırım psıkolıjık bır bozukluk var bende :))
 
Back
X