Keser döner sap döner gün gelir hesap döner

askitotomsu .!.:
Şimdiden sorumluluk vermenizi ve görev paylaşımı yapmanızı tavsiye ederim. Nasıl alisirsa öyle gider.e
Genişletmek için tıkla...
Ev işi olarak diyorsak hemen yapıo yine çıkıo ya da çıkıo geldkten sonra yapıo. Ben beraber kaliteli vakit geçrmek istiorum zaten bebek durmuo hiç değilse bebek uyurken yanıma gelsin benmle uyusun sarılarak istiorum ama o ayrı yatmayı terch edio 😔
 
Olması gereken bebek doğduğunda anne ve babanın sorumluluğu paylaşması ancak bizde işler öyle yürümüyor. Anne sadece bebekle ilgilenirken baba hayatını yaşamaya devam ediyor. Muhtemelen sizde bebeğiniz doğduğundan beri kendinize hiç zaman ayiramadiniz. Dolayısıyla eşinizin yaptığı en ufak bir plan gözünüze batıyor. Haklısınız da. İnsan kendini haksızlığa uğramış hissediyor. Çözümü belli eşinizle konuşun. Nasıl ki onun rutin halısaha maçı varsa sizinde mutlu olacağınız bir rutininiz olsun.
 
Durum bu .!.:
Ev işi olarak diyorsak hemen yapıo yine çıkıo ya da çıkıo geldkten sonra yapıo. Ben beraber kaliteli vakit geçrmek istiorum zaten bebek durmuo hiç değilse bebek uyurken yanıma gelsin benmle uyusun sarılarak istiorum ama o ayrı yatmayı terch edio 😔
Genişletmek için tıkla...
Sizi anlıyorum. Benim de her doğum öncesinde yeni bir spora başlardı. Bir sabah kalkıp ağlayan bebekle ilgilenmezdi ki biraz uyuyayım.
 
Pamukannesi83 .!.:
Esinize sorsaniza ne diye baba olmus? Ortalikta gezinip durmak yerine bebekle oda ilgilenip bag kursun
Genişletmek için tıkla...
İşten gelşnce sevio altını değştirio tamm . Babalık oymuş gibi sordum sorunca şükürsüz oluorum her yardımı yapıomuş ama benm istediğim benmle de ilgilensin. Hani onlar yemek yapsın evi temşzlesin çocuk baksın tatlı çörel yapsın bakımlı olsun benmlde ilgilensin isitolar ya
 
Durum bu .!.:
İşten gelşnce sevio altını değştirio tamm . Babalık oymuş gibi sordum sorunca şükürsüz oluorum her yardımı yapıomuş ama benm istediğim benmle de ilgilensin. Hani onlar yemek yapsın evi temşzlesin çocuk baksın tatlı çörel yapsın bakımlı olsun benmlde ilgilensin isitolar ya
Genişletmek için tıkla...

Anne baba olmak birbirine sükredecek birsey degil. Yani esiniz bebegin altini degistiriyor diye sükretmennize gerek yok. Oda baba. Oda sizin gibi bebegin bakimi ile ilgilenecek tabi. Bizim toplumda bazi erkekler kendi cocuklari ile ilgilenseler madalya bekleyecek nerdeyse.
 
WOMAN .!.:
Esinizin de bir hayati olmasin mi? Her gun cikmasin tabi ama o da arkadaslariyla vakit gecirsin

Bu arada baslikla konu ne alaka onu hic cozemedim?
Genişletmek için tıkla...
Bugun basliklarla konu alakasi olmayan ve bi okadarda uzun konular var nedense🤷🏻‍♀️

Neyse konu sahibi okudum senin mesajini
Esiniz tam bir okuz, her sabah bunu aynaya bakarak tekrarlayin kabullenmek icin.
 
Bana doğumdan sonra en ağır gelen şey benim hayatımın kökten değişip, tuvalete bile gidemeyip eşimin dışarda rahatça gezebilmesi olmuştu. Yardım etse bile onların özgürlüğünün kısıtlanmaması olayı çok ağırıma gidiyordu. Zamanla bebek büyüdükçe azalıyor bu duygu ama ben de çokta azalmadı valla ne yalan söyleyeyim. Hala içten içe kıskanıyorum. Hem evlat sahibi oluyorsun hem özgürlüğün kısıtlanmıyor bak şimdi yine üzüldüm 🤦🏻‍♀️ Biz de bebeklerimizin büyüyüp bize arkadaşlık etmesini bekleyeceğiz yapacak bişey yok. Zaten işe başlayınca da aynı olacak hatta daha çok olacak o yüzden fazla üzülmemeye çalış, ve çocuk yaparak, onlardan çok daha büyük bir sorumluluk aldığını kabullenmeye çalış yoksa çok ağır geliyor bu his, en azından bende öyle oldu. Annenize ya da eşinize bebeğinizi bırakıp çıktığınız 1 saat bile size çok iyi gelecektir.
 
Benim de bebeğim 2 aylık. Eşim sağolsun evde bana destek olacak biri varken yada ben iyiyim sen de biraz rahatla gel dediğimde çıktı. Bir kaç kez oturması uzadığı için ben de kavga ettim. Hep aynı çocukla buluşunca olduğu için onunla buluşmuyor artık. Öte taraftan siz kendinizin sosyal hayatı kalmadığı için de böyle hissediyor olabilirsiniz. Benim en çok zorlandığım o oldu. Hatta şok oldum nasıl yani eve bağımlı mı kaldım diye. Kızım hastalandığı ve dışarısı soğuk olduğu için onu çıkarmıyorum şu an. Onu emzirip eşime bırakıp dışarı 1 saatliğine çıkıyorum ara ara. o kadar iyi geliyor ki. Uzayacak olsa işim mama da verebilir. Şimdi bana bu kadar bağımlı ya ilkbahar yaz oldu mu da babalara kalacak biraz iş gezdirecekler oyun oynayacaklar.
 
Konu sahibesi, erkekler bizler gibi hemen adapte olamıyor böyle köklü degisikliklere. O şuan belki de, çocuğum oldu ama maçımı bile aksarmiyorum diyerek, kendi kendine bir şeyler kanıtlamaya çalışıyor bile olabilir. Size yukarıda bol bol tavsiye verilmiş zaten. Ben başka bir şey demek istiyorum.

Ben şuna takılıyorum bazen açılan lohusa konularında, lohusayim, duygusalim, şöyle oldu sezeryan oldum böyle oldu falan filan. Biz de lohusa olduk. Biz de sezeryan olduk. Bizim ne anne ne baba ne kaynanamiz yoktu yanımızda. Eşle gittik geldik bir çoğumuz. Sezeryan olunca ne oluyor ki? Ben sezeryandan çıktım eve geldim büyük ogluma o halimle yemek yaptım ve hiçte sezeryan oldum dün, dinleneyim demedim, buradaki birçok anne gibi. Ağrı kesiciler var. Bebek zaten emip uyuyor. Bilmiyorum ya, bazı anneler çok nazlı geliyor bana. Anneniz varmış işte, yemek bile yapaniniz varmış. İnsanın derdi olmayınca eşim neden gidiyor sohbet etmiyora takıyor demek ki.
 
Durum bu .!.:
2 ay önce doğum yaptım en güzel en mutlu olcak anları beklerken lohusalık vurdu beni herşeye ağlar oldum. Zaten duygusaldım daha da çok duygusallaştım😔 eşim bana çok duygusallaştın bu kadar duygusal olma diyip duruo elimde değilki özellikle takldığım bişey vsr. Ben doğum yaptıktan sonra eşime 10 günlük izin verldi . Şöyle diyim hergğn 12-1 gibi uyanıo kahvaltı yapp alıncakları alıyım diyip 2-3 gibi çıkıo akşam 6 buçuk gibi eve geliodu ( annem evdeydi bu arada ) alışverş sürsün yarım saat diğer saatler arkdaşlaryla takılomuş benm gücüme gitti o saatler yanmda olsa sohbet etse benmle çok mu şey istiorum. sürekli dışarda rutin olan halındaha maçlarını aksatmıo , şimdi de maç çıkışı mangala gtceklermş gece olmuş 12 . Bebekle evdeim yalnızım gücüme gidio inanın . Ama bu böyle kalmıcak sıra bana da gelcek gibi ne dersnz? Benm gibi yaşayan var mı ?
Genişletmek için tıkla...
Valla ben lohusalıkda erkeklere verilen izne bile karsıyım:D
Gitsinler islerine ayak altında dolanmasınlar
Esime 5 gün verildi,herseye karıstı gitsin ise diye gözüne baktık annemle:)
Anneniz sizdeyse onla oturmamak icin kacıyordur,adam da haklı napcak evde 2 kadınla aksama kadar otur otur:)
Gece verin ama sorumluluk kalksın bebegi pıspıslasın bi zahmet.
 
Atlantissa .!.:
Bana doğumdan sonra en ağır gelen şey benim hayatımın kökten değişip, tuvalete bile gidemeyip eşimin dışarda rahatça gezebilmesi olmuştu. Yardım etse bile onların özgürlüğünün kısıtlanmaması olayı çok ağırıma gidiyordu. Zamanla bebek büyüdükçe azalıyor bu duygu ama ben de çokta azalmadı valla ne yalan söyleyeyim. Hala içten içe kıskanıyorum. Hem evlat sahibi oluyorsun hem özgürlüğün kısıtlanmıyor bak şimdi yine üzüldüm 🤦🏻‍♀️ Biz de bebeklerimizin büyüyüp bize arkadaşlık etmesini bekleyeceğiz yapacak bişey yok. Zaten işe başlayınca da aynı olacak hatta daha çok olacak o yüzden fazla üzülmemeye çalış, ve çocuk yaparak, onlardan çok daha büyük bir sorumluluk aldığını kabullenmeye çalış yoksa çok ağır geliyor bu his, en azından bende öyle oldu. Annenize ya da eşinize bebeğinizi bırakıp çıktığınız 1 saat bile size çok iyi gelecektir.
Genişletmek için tıkla...
Bana da en ağır gelen şey bu oldu.
 
On günlük izinde eşiyle zaman gecirmeyecek de ne zaman geçirecek bu adam ? Ben olsam annemi cagirmazdim herşeyi birlikte yapmaya çalışırdık . Adam da baba olduğunu idrak etsin . Sonraki aylarda normal hayatıniza yavaş yavaş dönersiniz zaten . Şu an hassas bir dönemdesiniz o yuzden daha fazla konuşmak istemiyorum :) Bebek bakımına onu da dahil edin. Zevk de alsın yani . Sadece görev olarak görmesin .
 
Atlantissa .!.:
Bana doğumdan sonra en ağır gelen şey benim hayatımın kökten değişip, tuvalete bile gidemeyip eşimin dışarda rahatça gezebilmesi olmuştu. Yardım etse bile onların özgürlüğünün kısıtlanmaması olayı çok ağırıma gidiyordu. Zamanla bebek büyüdükçe azalıyor bu duygu ama ben de çokta azalmadı valla ne yalan söyleyeyim. Hala içten içe kıskanıyorum. Hem evlat sahibi oluyorsun hem özgürlüğün kısıtlanmıyor bak şimdi yine üzüldüm 🤦🏻‍♀️ Biz de bebeklerimizin büyüyüp bize arkadaşlık etmesini bekleyeceğiz yapacak bişey yok. Zaten işe başlayınca da aynı olacak hatta daha çok olacak o yüzden fazla üzülmemeye çalış, ve çocuk yaparak, onlardan çok daha büyük bir sorumluluk aldığını kabullenmeye çalış yoksa çok ağır geliyor bu his, en azından bende öyle oldu. Annenize ya da eşinize bebeğinizi bırakıp çıktığınız 1 saat bile size çok iyi gelecektir.
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle
ve bu durum ömür boyu sürecek
Annem hala bizi düşünür, bizim için çırpınır. Babam hep daha rahat , daha bencil biriydi
Cennet boşuna annelerin ayakları altına serilmemiş.
 
Cocuk sahibi olmaya nasil karar verdiniz?

Esiniz kesinlikle baba olmaya hazir degilmis. Siz istediginiz icin veya cevre baskisindan mi yaptiniz bu bebegi?

10 gün izinde arkadaslariyla da gorusmesi kismina cok takilmadim cunku anneniz de evde oldugu icin sıkılmış olabilir. Bence o dönemde anneye pek gerek yokmus, neyse konu bu degil.

Maca piknige de takilmadim. O da cikabilir siz de.

Ama bebek agliyor rahatsiz oluyorum diye ayri yatmak 🤐🤐
 
Zaten anneniz yanınızdayken 3 de çıkıp 6 da gelmesi çok doğal bence. Ha mangal deyip 12 de gelmesi abartılı olmuş olabilir ama bu da bir kez olmuştur, herhalde her gün olan bir durum değildir Eşinizin size yapışık, etrafınızdan ayrılmadan yaşamasını gerektiren bir durum değil bebek. Belki özgür ruhlu bir insan olduğumdandır bilemiyorum ama ben şahsen böyle tabiri caizse dibimden ayrılmayan bir eş istemezdim Bu anlamda ben biraz abartılı buluyorum bu tür üç saatini kendine ayırmayı eşe çok görme hallerini.

Sorun bebekle ilgilenmemesi ise, sorumluluk almaması ise o tamamen ayrı bir konu. Bu konuda "annem gidince beraber sorumluluk alacağız, sen de yavaş yavaş alışmalısın baba olmaya, benim de kendime artık zaman ayırmam lazım doğal olarak" gibisinden makul bir dille konuşup plan yaparak önce evde bir saat bebekle ilgilenmesini, bir kaç gün sonra bir saat kuaför, yürüyüş vs için dışarı çıkarak bebekle babayı yalnız bırakarak ve bu süreci yavaş ve makul bir şekilde artırarak, arkadaşlarınızla minik buluşmalarla vs onları birbirine alıştırarak durumu düzenlersiniz

Bebek büyüdükçe zaten babayla iletişimi de kuvvetleneceğinden kendinize daha bir güvenle bırakarak kolayca kendinize zaman ayırırsınız. Ve tabii üçünüz birlikte de programlara başlarsınız

Evlilikte bu tür konuşularak planlanarak çözülebilecek konuları "gün olur devran döner deee... ben de onun ihtiyacı olunca yanında olmam daa" mantığıyla yaklaşmayı da," ben de ona bebeği bırakır giderim görsün gününü" gibi bebeği ve babalığı ceza olarak kullanmak gibi yanlış algılara dönüştürmeyi de doğru bulmuyorum ve önermiyorum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X