Kemoterapi biten kan kanseerlerine iyi gelmiyor dediler inşallah iyilsir akciger kanseri miydi
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Keske ben olsaydim babamin yerine
- Konu Sahibi tse
- Başlangıç Tarihi
C
Cok tsk ederim canmm Allah razi olsun
Yaaaaaa ay
Allah rahmet eylesin ama suan cok aci çekiyor napicam bilmiorm zayf bideRabbim acil şifalar versin öncelikle..
Sizi çok iyi anlıyorum malesef bende babamı bu sebepten kaybettim
Ama hep şunu söylüyorum şimdiki aklım olsa asla kemoterapi almasına müsade etmezdim.Kemoterapiden sonra eridi resmen babam.Ve kesinlikle bitkisel tedaviye yonlenirdim.Tanıdığım iki kişi önce Allahın izni ile sonra bitkisel tedavi ile kurtuldu..
Rabbim yardımcınız olsun..
- 19 Ekim 2012
- 47.477
- 78.586
- 798
- 6 Temmuz 2009
- 1.079
- 62
- 318
- 19 Ekim 2012
- 47.477
- 78.586
- 798
Moralinizi yüksek tutun Rabbimin bileceği bir şey doktorlar halt yemiş inşallah iyi olacak babanız yemesi gerek kendine çok iyi bakması gerek of ateş düştüğü yeri yakıyor biliyorum şuanda içim sızım sızım sızlıyor dedem geldi aklıma
- 30 Nisan 2008
- 45.779
- 24.642
- 398
- 18 Mart 2010
- 420
- 239
- 658
- 41
canım, yaşadığın acıyı biliyorum. içinin tam ortasına kor düşmüş gibi, babanın acısının beterini yaşıyormuşsun gibi yanıyorsun, acılar içinde kıvranıyorsun.
38 yaşında gencecik anneciğime meme kanseri konulup iyileştikten sonra, 48 yaşında kemik metastazı teşhisi konduğunda, doktorlar yüzüme baka baka, acımasızca annen ölecek dediğinde yaşadım bunları ben.
Allah'ım babana şifalar, size dayanma gücü versin.
Dr. resmen öldü, hiçbir şansı yok dediği anneciğim şu anda hayatta ve sağlığına yüzbinlerce kez şükürler olsun.
Canımmm ben yaptıklarımızı anlatayım.
dr. teşhisi koyduğunda zaten annem de biliyordu. O yüzde kendisinden saklayamadık, zaten saklayamazdık...
kemoterapi, radyoterapi.... hasta anlıyor herşeyi....
Teşhisden sonra eve geldik. Kulaklarımda güçlü olmalısın, morall çok önemli vs. cümleleri dönüyor ama ben güçsüzlükten bıraksan yerlere atıcam kendimi, değil yüzümün gülmesi, ayakta duramıyorum...
ev dışında heryerde hıçkıra hıçkıra ağladım, kendimi yere atıp atıp ağladım
Yeter ki annem beni ağlarken görmesin, yeter ki o üzülmesin...
Teşhisden 2 gün sonra falan annem acılar içinde kıvranırken, dayanamadım sarıldım boynuna
ikimizde ağladık, ikimizde içimiz çıkana kadar ağladık...
artık açık açık konuşma vakti gelmişti. evet annem kanserdi ve hastalığın en sonundaydı
dr. demesine göre de ölümü çok yakındı...
Bu hastalığı , bu derdi Rabbim vermişti, şifayı da elbet Rabbim verecekti. Bu hastalığı yoktan var eden Rabbim, vardan da yok edecekti. Çok dua ettik, çok Yasinler okuduk
Rabbim'e her şey için şükürler olsun. Rabbim'den gelen herşey başımızın üstünde. Rabbim tüm hastalarımıza şifa versin, ama eğer verdiği bu dertten vefat olacaksa, o da kabulümüz. Rabbim herşeyi bilir görür.
Ne olur, acınızı bir günde olsa yaşayın. İçinize atarak, babanızdan kaçarak yapamazsınız bunu
Açık açık konuşun, ağlayın, bağırın ama asla isyan etmeyin
Şimdi biz kul olarak ne yapabiliriz?
Dr. gitmeliyiz, tedavimizi olmalıyız, moralimizi yüksek tutmalıyız Tamam Kemoterapi çooook zor ama ne yapalım?
Bol bol dua. Ümitsizlik yok. Allah'a tam teslimat var...Dua ve inanç en büyük moral kaynağı...
38 yaşında gencecik anneciğime meme kanseri konulup iyileştikten sonra, 48 yaşında kemik metastazı teşhisi konduğunda, doktorlar yüzüme baka baka, acımasızca annen ölecek dediğinde yaşadım bunları ben.
Allah'ım babana şifalar, size dayanma gücü versin.
Dr. resmen öldü, hiçbir şansı yok dediği anneciğim şu anda hayatta ve sağlığına yüzbinlerce kez şükürler olsun.
Canımmm ben yaptıklarımızı anlatayım.
dr. teşhisi koyduğunda zaten annem de biliyordu. O yüzde kendisinden saklayamadık, zaten saklayamazdık...
kemoterapi, radyoterapi.... hasta anlıyor herşeyi....
Teşhisden sonra eve geldik. Kulaklarımda güçlü olmalısın, morall çok önemli vs. cümleleri dönüyor ama ben güçsüzlükten bıraksan yerlere atıcam kendimi, değil yüzümün gülmesi, ayakta duramıyorum...
ev dışında heryerde hıçkıra hıçkıra ağladım, kendimi yere atıp atıp ağladım
Yeter ki annem beni ağlarken görmesin, yeter ki o üzülmesin...
Teşhisden 2 gün sonra falan annem acılar içinde kıvranırken, dayanamadım sarıldım boynuna
ikimizde ağladık, ikimizde içimiz çıkana kadar ağladık...
artık açık açık konuşma vakti gelmişti. evet annem kanserdi ve hastalığın en sonundaydı
dr. demesine göre de ölümü çok yakındı...
Bu hastalığı , bu derdi Rabbim vermişti, şifayı da elbet Rabbim verecekti. Bu hastalığı yoktan var eden Rabbim, vardan da yok edecekti. Çok dua ettik, çok Yasinler okuduk
Rabbim'e her şey için şükürler olsun. Rabbim'den gelen herşey başımızın üstünde. Rabbim tüm hastalarımıza şifa versin, ama eğer verdiği bu dertten vefat olacaksa, o da kabulümüz. Rabbim herşeyi bilir görür.
Ne olur, acınızı bir günde olsa yaşayın. İçinize atarak, babanızdan kaçarak yapamazsınız bunu
Açık açık konuşun, ağlayın, bağırın ama asla isyan etmeyin
Şimdi biz kul olarak ne yapabiliriz?
Dr. gitmeliyiz, tedavimizi olmalıyız, moralimizi yüksek tutmalıyız Tamam Kemoterapi çooook zor ama ne yapalım?
Bol bol dua. Ümitsizlik yok. Allah'a tam teslimat var...Dua ve inanç en büyük moral kaynağı...
- 21 Ocak 2009
- 3.312
- 1.572
- 698
kardeşim güçlü dur.. Babanın yanında..Elinden geldikçe pozitif ol.. Sakin olmaya çalış.. Allah'tan Ümit kesilmez.. Benim annem zamanında beyin kanaması geçirdi aylarca yattı hastanede artık ümit kesilmişti.. Eve gönderdiler şuursuz biçimde yatan annem.. Kapatın şu televizyonu diyerek gözlerini açtı.. Takdir Allah'ın.. sabır ve tevekkül edelim..
- 21 Ocak 2015
- 1.248
- 995
- 83
- 32
Doktorlar gerçekten çok acımasız sonuçlara bakıp hemen Ya ölücek diyolar yada hazırlayın kendinizi.. böyle diyip sağlığına kavuşan çok insan var babama 4 ay önce ameliyata bile gerek yok masada kalır diyolardi babam suan 10 yıl genclesmis gibi. Kemoterapi den sonra mideniz bulanabilir balgam şeklinde siyah siyah akcigerindeki katranlarida çıkarmaya başladıkca dahada güçlendi. Şimdi sadece cenesi tutuluyor oda kemoterapidenmis.
- 21 Ocak 2015
- 1.248
- 995
- 83
- 32
- 9 Aralık 2014
- 4.215
- 7.876
- 158
Bizim bir tanıdık kadın vardı 80 yaşında kanseri yendi.. doktorlar 1 aya çıkmaz dedi kadın 10 yıl daha yaşadı ..
İlk gördüğümde ben yarına çıkmaz diyordum.. sonraki yıllarda bi gördüm ki kadın bana taş çıkarır hale gelmiş.
Çıkmayan candan ümit kesilmez sen elinden geleni yap taktir Allah'ın.
Çok geçmiş olsun babana sabrınız bol olsun inşallah.
İlk gördüğümde ben yarına çıkmaz diyordum.. sonraki yıllarda bi gördüm ki kadın bana taş çıkarır hale gelmiş.
Çıkmayan candan ümit kesilmez sen elinden geleni yap taktir Allah'ın.
Çok geçmiş olsun babana sabrınız bol olsun inşallah.
- 13 Aralık 2014
- 2.990
- 6.306
- 158
Doktorların her dediğine kulak asmayın. Benim babam pankreas kanseri. En sinsi ve en çok ölümle sonuçlanan kanser türlerinden. Ocak ayında öğrendik kanser olduğunu ve doktorlar bize 3 ay 5 ay ömür biçtiler. pankreas kanserinin asıl tedavisi ameliyatla olur öyle olduğunda bile maksimum 5 yıl ömür biçiyorlar. Birde kemoterapi görebiliyor ama bunu sadece genel durumu daha kötüye gitmesin diye yapıyorlar. Velhasıl zaten pankreas kanseri sinsi bi hastalık olduğu için son evrelere gelmiş ve babam ameliyat için uygun değil. Kemoterapiye başladık şubat mart gibi. Kemoterapi alsa da 6 ay yaşar en fazla dedi doktorlar. Günden güne kötüye gideceğini söylediler ağrı merkezleriyle görüşün acı çekmesin falan dediler.. Birsürü şey biz ailecek koşturduk uğraştık. Hepimiz heba olduk ağladık sızladık oyüzden durumunuzu çok iyi anlıyorum başa gelmeden insan anlamıyor gerçekten. Daha sonra babam kemoterapiye başladı takviye olarak bitkisel çaylar arı sütü poleni vs kullandık. 3 ay kemoterapi gördü kemoterapide ilk başlarda çok zorlandı ama genel durumu kötüye gitmedi. Hatta kanser değerleri düşüş gösterdi. Allaha şükürler olsun ki şuan hala hayatta ve hala eski görüntüsünde. Allah'tan umudunuzu kesmeyin bol bol dua edin. İmkanının varsa konunun uzmanı iyi bir doktora götürüp tedavisini orda devam ettirin. Ama işin sırrı dua ve inanç. Her şey Allah'ın takdiri bizi o dünyaya getirdi ve dünyadan o alır. Ne zaman olacağını da kimse bilemez. Keşke ben olsaydım deyip isyan etmeyin. Bunların hepsi bir imtihan..
- 25 Aralık 2010
- 331
- 267
- 323
ortaokula gittiğim sıralar arkadaşımın babası kanserdi çok üzülmüştük. 2002 yılında ise hiç bir şeyi olmayan sapasağlam babamı kalp krizinden kaybettim arkadaşımın babası ise atlattı, hala yaşıyor. hayatta neyle karşılaşacağımızı bilemiyoruz. arkadaşım için üzülürken birden babamı kaybettim.
çok zor ama umudunuzu kaybetmeyin. allah şifasını versin babacığınızın ve tüm hastaların inşallah.
çok zor ama umudunuzu kaybetmeyin. allah şifasını versin babacığınızın ve tüm hastaların inşallah.