keske yeniden baslayabilseydim

Buna benzer durumda bizlerin de etrafında insanlar var. Çocuklarınız büyükmüş anlatsanız anlarlar bence. Güçlü olun da boşayın şu adamı. İnsan yıllarca sevmediği birini naşıl çeker bilmiyorum. Bırakın bataklığında çürüsün. Nice 45 yaşında çalışan insan var. Gidin bir işyerinde aşçılık yapın, bir fabrikada paketleme işi yapın, hiç olmazsa temizlik işi yapın ama kendi paranızı temiz bir şekilde kazanın. Biz ne dersek diyelim siz o kuyudan çıkmak istemedikçe kimse size merdiven uzatamaz.
 
Bir is bulurum o hic sorun degil. Benim su an bir adim atmaya cesaretim yok. Kizlarimi da alip ayri bir eve ciksam hayati tek basima gogusleyebilirmiyim. Ayrilma durumu esimlede kizlarimla da konusuldu Esim kendini degistirme taraftari olmadigi gibi bosanmayada yanasmiyor rahatinin bozulmasini istemiyor. Kucuk kizim 17 babasina cok duskun ayrilmamiza sicak bakmiyor. Sonrasinda ne olur nasil olur diye biraz fazla dusunuyorum sanirim
 
canim gec degil inanki
bende nerdeyse 40 oldum ama o adamdan ayrilirsan inan duygularin kendine gelir
Nasil hic sevmedigin birine katlanabilirsin aklim almiyor
Parami sorun is bulmaya calis lutfen yapabilirsin
Moralin yerinde olursa enerjinde gelir zaten
Ben 2 kucuk cocukla sifirdan basladim alay edenler cok oldu temizlikci olmus diye
Ama ben ne istedigimi ve niye calistigimi biliyorum umrumda olmadi zaten
Basamaklar oyle birden cikilmiyor
Hem senin cocuk sorunun da yokmus ne guzel
Ben 2.5 yasinda oglum hala temiz degil ve krese gidiyor bana ayak bagi oluyor
Eger kucuk cocugum olmasaydi ben firtina gibi eserdim
Kalk kendine gel bence gec degil hangi yastaysan o yas guzel inanki
bi 10 yil sonra dahada pisman olursun keske daha once yapsaymisim dersin
 
Peki neden eşinizi sevmiyorsunuz? Onunla aynı yatağı paylaşmaktan ürperiyorsunuz? Bunun bir sebebi olmalı..
Kötümü davrandı eskilerden kalma bir durum mu? Yada hep mi böyle soğuktunuz ona karşı
 
inanın ağlamaklı oldum
benim annemde istemediğim halde 18 imde sırf maddi durumları çok çok iyi diye istmediğim anne bana öl de at dışarı ama bunu yapma dediğim halde zorla sözlendirdi hakkımı helal etmem diyerek
hatta ailede ki herkes de (bizlerin durumu kötü diye çıkış yolu ) kaçırılmaz git evlen dedi annem hakkımı helal etmem dedi ağladım resmen dizlerine kapandım anne yalvarıyorum sana bana bunu yapma biraz olsun seviyorsan diye hıçkıra hıçkıra ağlaya ağlaya ama annem ileride dua edeceksin bana benimle kira da kırık dökük evde kalacağına kurtulacaksın diye o da ağladı sütümü helal etmem dedi sözledi
ne kadar ağladım yalvardım
sonra babaannem aklımda olmayan birşeyi aklıma getirdi ve koynuna girecek olan sensin ne annen ne de ben istemiyorsan istemiyorsundur dedi... ve bana güç geldi...birgün kendimi öldürürüm anne diye yine yalvarıyorum, babama meğer babama kızda istiyor diyormuş babamda aynı şeyi söyledi adamla evlenecek aynı evde yaşayacak olan o ben kızımın değil böyle bir konuda kimsenin günahına giremem, dedi ve anneme kızdı.. annem hala maddyat derdindeydi babamda karnın mı aç kalıyor kızın çalışmıyor hır gür mü çıkarıyor ne olursa olsun birşey olduğunda ben yaptım diye vicdan azabı çekmek var bir de ne kadar üzülsende kendi istedi demek var dedi.. ben diğer odadayım, ikna olmazsa kız olmaz uğraşma kimseye de kendine düşman etme dedi ve ben gittim yüzüğü verdim(birkaç defa daha hakkımı helal etmem biraz olsun hakkım varsa seviyorsanlar hiç bitmedi 2 hafta her akşam iş çıkışı bugün kesin veriyorum diye çıkıp ağlayarak içimin geçtiğini hatırlıyorum... birde neymiş nikahta keramet varmış


konunuza kaynak oldu ama o zamanları hatırlamam bile beni mahvediyor hatta lavobaya gittim hemen ağlamaya şimdi
ben bu zorlamayı bile hatırlayışımda ağlıyorum Allah size sabır versin....


özür dilerim konunuza yazdım
 
Kizlar hepinize tesekkur ederim dusuncelerinizi paylastiginiz icin.

Ben bazen bir deli dusunceyle kalk bosan onune bak diyorum bazen de hayat sadece koskoca bir yalan deyip tekrar kabuguma giriyorum. Eger bosanma yonunde adim atarsam yari yolda tokezleyecegim bunu da biliyorum.

Bu cogu zaman bu yonde. Bu gune kadar cocuklarim icin yasadim bundan sonra kendim icin hic bir sey yapasim gelmiyor icimden. Yasima asla ve asla baglamiyorum bu halimi, yasadiklarimla ilgili. Icimdeki yasama sevincim korelmis bir kere. Siz ne olursa olsun icinizdeki yasama sevincinin yok olmasina izin vermeyin. Yoksa hayata kusup gidersiniz.

Tekrar tesekkurler hepinize.
 
Tesekkur ederim sanirim benim biraz cesarete ihtiyacim var. Su an bosanma asamasinda oldugumu ailemden kimse bilmiyor hos bilseler bile destek cikacak yapida bir aile degiller.
boşanma aşamasında olduğumu derken? içinizden mi düşünüyorsunuz eşinizin haberi var mı?

çocuklarım büyük diyorsunuz, el ele verseniz, bir çocuk bakma, yemek şirketi vs. sizin daha kolay başarabileceğiniz bir iş bulsanız, çocuklarınızla emin olun çok daha mutlu olursunuz.

sevmek pek bir şey değiştirmiyor. kimi sevdiğiyle de evlenir çekmediği kalmaz. asıl o zaman ayrılmak daha zordur. sevmiyorsunuz, borç içindesiniz, çocuklarım diye bahane edemiyorsunuz. kalmanızın sebebi ne? şimdikinden daha mı kötü olacaksınız?

ne kadar yaşayacağımızın garantisi yok, bi an önce kendimiz için bir şeyler yapmalıyız diye düşünüyorum. zararın neresinden dönülürse kar bence
 
Esimle konustum elbette. Ona karsi guvenimin tamamen bittigini artik bundan sonra ayni cati altinda olsak bile hic bir seyin eskisi gibi olmayacagini soyledim. Bosanmamizin her ikimiz icin de en dogrusu oldugunu soyledim. O cok buyuk tepki gostermese de sanki boyle bir seyi bekliyormus gibi davrandi ilk soyledigimde. Sonralari ondan bosanirsam kiz cocuklariyla tek basima yapamayacagimi benim bu fikrimin bunca yildan sonra yersiz oldugunu soyledi. O dizlerime kapanip yalvarmasa da bosanmaktan yana degil.
Icimde yeniden baslamak icin hic bir seye karsi ne heves ne guven ne de umut kaldi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…