Annem farkında çok üzülüyor. Bana diyor ki sen elinden geleni yaptın olana kadar devam et. Olmadıysa evladımdan önemli değil.Ya bi sınav için mi tüm bunlar
Benim evladım olsaydınız ve böyle düşünseydiniz kahroldum herhalde
Oğluma da hep söylüyorum size de söyleyeceğim
Önce sağlık ve mutluluk diğer hersey hallolur
Benim oğlumun benim hayatıma katkısı gülen yüzü ,gözleri ve sağlığı
Sizin aileniz içinde öyledir
Hersey yolunu bulur lütfen üzelmeyin bu düşüncelerden arının vardır bir kısmetiniz nasibiniz kpss olmaz belki güzel bir iş olur
Yükseklisansa başvurdum. 1 kişi daha alınsaydı olacaktı... Ücretli öğretmenliğe de başvurdum ses seda yok ...ara verip kafanızı dağıtmaya çalışın.
İnsanlara bakmayın onlar her durumunuza uygun söyleyecek kötü şey bulurlar. evlilik ve çocuğun sınır yaşı artık yok, eskidenmiş o.
Ücretli öğretmenliğe başvurun isterseniz, hem aklınız dağılır, çalışmak değer duygunuzu arttırır, size iyi gelir.
Bu durumda olan ilk kişi değilsiniz, sonda olmayacaksınız maalesef.
Kolaylıklar diliyorum.
Erkek arkadaşım var o da uzakta. Varlığı yokluğu bir .Hayatın tek amacı sınav olmuş sanki. Bir müddet ara ver, seni mutlu eden şeyleri yap, çık dolaş gez, doğaya git temiz hava al, bir sevgili adayı da kalbini ve düşüncelerini değiştirebilir.
25 yaşındayım. Elalem o kadar beni düşünüyor ki çocuğum olmayacak diye teşhisi koyup üzülüyorlar. (!)Yaşınız kaç ki bu kadar tefe koyuldunuz "elalem" tarafından?
Hayatta herkesin bir b planı olmalıdır. Belki de olmuyorsa bir sebebi vardır. Sen gene sınavlara girmeye devam et dene vazgeçme ama bu sırada ya bir işte çalış ya da başka şeylerle de meşgul ol.
Hayatını odasına kapanıp ders çalışarak geçiren ve hayatı bundan ibaret olan bir kişi ne derece sağlıklı bir psikolojide olabilir? Evet belki atanır ama sağlık da önemli, hayattan zevk almak ve insan ilişkileri kurabilmek de önemli.
tabiki olacak Allah ın izniyle bırakın elalemiÇok teşekkür ederim sıcaklığınız için. Öyle bir hal aldı ki kendimden vazgeçtim ben değersiz değilim vazgecmeyecegim kendimden . Belki bir gün hayatım da istediğim yönde gelişmeler olur buraya yazarım . :)
Ay insallahKendinizi bu kadar yipratmayin. Neden bilmiyorum alan sınavınizla halldedeceksiniz ve olacak gibi geldi. Benim bölümümun ataması yok ben de 4001 icin hazirlandim ve biliyorsunuz en az 91 92 almalıydim ve maalesef olmadi yine yapamadim.. artik hazirlanmayacagim ama cok mutsuzum kendimi salak gibi hissediyorum. O kadar çalıştım ve yapamadim
Aynısını düşündümBenim evladım olsaydınız ve böyle düşünseydiniz kahroldum herhalde
Şimdi yazacağım hikayeyi iyi, tam seni anlatan bir hikaye olmuş....Erkek arkadaşım var o da uzakta. Varlığı yokluğu bir .
Ara vermeye korkuyorum ara verince tüm bildiklerimi unutacağım gibi.
İnsallah beklediğimizden iyi sonuç alırız. Umudumuzu kaybetmeyelim. Şuan göremiyoruz ama bunda da vardır bir hayır.benim de kötü geçti sınavım seni anlıyorum,ben de yıllardır giriyorum olmuyor.bu sene de girecegim ama nolur bilemem insanlar hep konuşacak bana da hep laf atarlardı
bölümünüz nedir ?
Merhaba sınav başlarken ellerim titriyor ve bitmeye yakın tekrarlayor. Optiğe işaretlerken yanlış yere isaretliyorum sonradan farkediyorum. Birde sınav bitimine 10 dk kala ne yapacağımı şaşırıyorum. Bildiklerimi değiştiriyorum bu kadar kolay olamaz diye . Ya da bos bırakıyorum , emin değilim sonra bakarım diye . Cevaplara bakmadım ama tam 10 soru böyle gittiMerhaba,
sınav anında titreme gibi fiziksel durumlar oluyorsa doktor size uygun ilaç verebilir.
Bir de kimseye faydanız olmak zorunda değil, kendiniz için çalışın ya yeni bir hedef belirleyin ya da bu sınav için gerçekten yaklaştığınızı hissediyorsanız normal şartlarda ben bu sınavı yaparım diyorsanız sadece kendinize güvenemediğiniz için olmuyor. Aşırı umursuyorsunuz ve bu da siz de stres yapıyor.
Benim iptal edilen sınavda başıma geldi yüzüm yanıyordu, son 30 dk çok gereksiz geçmişti. Neredeyse hiç soru yapamamıştım.
2. sınavsa artık nispeten kaybetmiş ya da kazanmış gözüyle girmedim sadece öylesine giriyorum dedim ve sınav anı yine de o duraksamayı ve yüzümdeki yanmayı yaşadım ama hep telkin verdim daha önce yapıyordum yine yaparım diye denemelerde netlerim iyiydi o şekilde kendimi sakinleştirmeye çalıştım.
31 Yaşındayım hç böyle doğuramıycam fikirlerim olmadı şu dk evlensem çatır çatır 3üz doğururum evelallah. Sizde bu modda olun sakın gardınızı düşürmeyin. Gerekli cevaplarıda verin.25 yaşındayım. Elalem o kadar beni düşünüyor ki çocuğum olmayacak diye teşhisi koyup üzülüyorlar. (!)
Odak noktamı değiştireceğim. Bu gidişat beni aşağı çektikce çekti. Daha fazla kendimden ödün vermek istemiyorum. Nasıl olacak bilmiyorum ama bir şeyler değişmek zorunda.
Size de geçmiş olsun inşallah beklediginizden iyi bir sonuc alırsınız .
Çok teşekkür ederim.Şimdi yazacağım hikayeyi iyi, tam seni anlatan bir hikaye olmuş....
Bir ormanda iki ormancı ağaç kesiyormuş. Birinci ormancı sabah erkenden kalkıyor, ağaç kesmeye başlıyormuş, bir ağacı kesip hemen diğerine geçiyormuş. Gün boyunca, dinlenmek için ve öğle yemeği için kendine vakit ayırmıyormuş. Akşamları da ormancı arkadaşından birkaç saat sonra ağaç kesmeyi bırakıp evine daha geç gidiyormuş. İkinci ormancı ise arada bir dinleniyor ve hava kararmaya başladığında evine dönüyormuş. Bir hafta boyunca kim daha fazla ağaç kesecek bakalım demişler, bu yoğunlukta çalıştıktan sonra ne kadar ağaç kestiklerini saymaya başlamışlar.
Sonuç: ikinci ormancı çok daha fazla ağaç kesmiş. En çok ağacı kendinin kestiğini sanan birinci ormancı çok şaşırmış:
– Bu nasıl olabilir? Ben daha çok çalıştım. Senden daha erken ağaç kesmeye başladım, senden daha geç evime döndüm. Ama sen daha fazla ağaç kestin. Nasıl daha başarılı oldun, sırrın nedir?
İkinci ormancı tebessümle yanıt vermiş:
– Bir sırrım yok. Sen durup dinlenmeden çalışırken ben birkaç ağaç kestikten sonra hem dinleniyordum hem de baltamı biliyordum. Keskin baltamla, daha az çabayla, daha çok ağaç kestim.
Hayat Akarken, kendimize, sevdiklerimize zaman ayırmak, kendimizi eğitmek, bilgi becerilerimizi artırmak baltamızı bilemektir. Başarılı olmak için tek yol çok çalışmak değil, yüksek bilgiye ve beceriye sahip olup verimli çalışmaktır.
İnanın benim de böyle bir derdim yok. Ne evlilik ne çocuk. İsteseydim 5 yıldır evli çocukluydum. Bir okulun önünden geçince içim sızlıyor. Uzak bir köy okulunda miniklere ders anlatma hayaliyle yanıp tutusuyorum. Bazen diyorum ki keske bu kafada olsaydım ama bana bunu diyenlere bakıyorum da mutluymus gibi davranıyorlar.31 Yaşındayım hç böyle doğuramıycam fikirlerim olmadı şu dk evlensem çatır çatır 3üz doğururum evelallah. Sizde bu modda olun sakın gardınızı düşürmeyin. Gerekli cevaplarıda verin.
Dediğim gibi önemli olan çok çalışmak değil, akıllı çalışmaktır, kendini fazla kaptırma.Çok teşekkür ederim.Kesinlikle ara verip dinleneceğim. Kendime daha fazla haksızlık yapmayacağım.
Geçen pazar günü kpssye girdim . 3. Girişim çok çalıştım çok dua ettim Allahım yine basiretim bağlanmasın sınav anını iyi yöneteyim diye ... Zamanı yönetemedim bildiklerimi değiştirdim ya da boş bıraktım. O an sanki kör oluyorum. 10 gün sonra alan sınavım var halen toparlanamadım . Düşündükçe nefes alamıyorum . Tekrar koskoca bir yıl evde olacam . Tek vasfım ders çalışmak. Sınav çıkışı ailemin heyecanlı sorularına kötü geçti demekten bıktım . Odama bakıyorum her yer kitap . Neyse sınavın %50 si duruyor diye kendimi teselli ettim . Sonra hakkımda söylenenleri duydum. Bu yaşımda halen sınava giriyormusum benden bi cacık olmazmış bu yaştan sonra evlenemezmişim evlensem çocuğum olmazmış.... Kime selam versem evlen diyorlar ... Kimseyle muhatap olmuyorum hiçbirine zararım dokunmadı ama benim hayatımı eleştirmekten vazgecmediler. Artık onlara hak vermeye başladım aynaya baktığımda mosmor göz altları ve çizgiler ... Saçlarım hep seyrekti ama bu süreçte çalışırken istemsizce kopardım belirgin açıklıklar var . Beyazlarım çoğalmış. Gençliğim 4 duvar arasında ders çalışmakla heba oldu . Eskiden kahkaha atardim şimdi bir tebessüm yüzüme ağır geliyor. Hep yerimde saydım ne kendime ne aileme bi faydam oldu . İntihar etmeyi düşündüm ama anneme bu kötülüğü yapamam . Keşke hiç bu dünyaya gelmemiş gibi yok olsam ...
25 yaşındayım. Elalem o kadar beni düşünüyor ki çocuğum olmayacak diye teşhisi koyup üzülüyorlar. (!)
Odak noktamı değiştireceğim. Bu gidişat beni aşağı çektikce çekti. Daha fazla kendimden ödün vermek istemiyorum. Nasıl olacak bilmiyorum ama bir şeyler değişmek zorunda.
Size de geçmiş olsun inşallah beklediginizden iyi bir sonuc alırsınız .
Arkadaslar herkes memur olmak zorunda degil ya.Bunu kim asiliyo size?En kotu girersiniz bi ise calisirsiniz.Allah Allah memur olmadik diye niye yok olalim?15 gundur tam gun anneyim.Asiri bunaldim ki 1 haftasi tatildeydik.Bu da boyle bi surec diyip geciyorm Neden omrumun sonuna kadar evde oturacgimi dusunup,kendimi harap edeyim yahu?Geçen pazar günü kpssye girdim . 3. Girişim çok çalıştım çok dua ettim Allahım yine basiretim bağlanmasın sınav anını iyi yöneteyim diye ... Zamanı yönetemedim bildiklerimi değiştirdim ya da boş bıraktım. O an sanki kör oluyorum. 10 gün sonra alan sınavım var halen toparlanamadım . Düşündükçe nefes alamıyorum . Tekrar koskoca bir yıl evde olacam . Tek vasfım ders çalışmak. Sınav çıkışı ailemin heyecanlı sorularına kötü geçti demekten bıktım . Odama bakıyorum her yer kitap . Neyse sınavın %50 si duruyor diye kendimi teselli ettim . Sonra hakkımda söylenenleri duydum. Bu yaşımda halen sınava giriyormusum benden bi cacık olmazmış bu yaştan sonra evlenemezmişim evlensem çocuğum olmazmış.... Kime selam versem evlen diyorlar ... Kimseyle muhatap olmuyorum hiçbirine zararım dokunmadı ama benim hayatımı eleştirmekten vazgecmediler. Artık onlara hak vermeye başladım aynaya baktığımda mosmor göz altları ve çizgiler ... Saçlarım hep seyrekti ama bu süreçte çalışırken istemsizce kopardım belirgin açıklıklar var . Beyazlarım çoğalmış. Gençliğim 4 duvar arasında ders çalışmakla heba oldu . Eskiden kahkaha atardim şimdi bir tebessüm yüzüme ağır geliyor. Hep yerimde saydım ne kendime ne aileme bi faydam oldu . İntihar etmeyi düşündüm ama anneme bu kötülüğü yapamam . Keşke hiç bu dünyaya gelmemiş gibi yok olsam ...
Canım benim Rabbim sana gönlünün muradını kolaylıkla versin ben eminim ki istediğini elde edeceksin bugün veya diğer gün. Ülkenin senin gibi öğretmenlere ihtiyacı var içini karartma kimseyi de duymaİnanın benim de böyle bir derdim yok. Ne evlilik ne çocuk. İsteseydim 5 yıldır evli çocukluydum. Bir okulun önünden geçince içim sızlıyor. Uzak bir köy okulunda miniklere ders anlatma hayaliyle yanıp tutusuyorum. Bazen diyorum ki keske bu kafada olsaydım ama bana bunu diyenlere bakıyorum da mutluymus gibi davranıyorlar.