bijoux canım ya dikkat etmedim hiç,evlenmeden önce yüzüyordum,spor yapıyordum,hareketliydim.evlendim,gece 12de bile eşimle kuruyemiş,mantı ,börek falan yerdik,çok korkunçç yaa ne yaptım kendime,önleyemedim kendimi yedikçe yedim.sıklıdım yedim,mutlu oldum yedim,bazen catlayana kadar yiyordum,engelleyemiyordum kendimi,iştahım çok iyiydi.aiilem vve eşim kızıyordu,yüzüme duba gibi olmuşsun diyende oldu,ahhh ahhhh,görmedigim insanlar bu nehal deyip duruyorlardı,önceleri şakaya vuruyordum,kocam iyi baktı falan ama kimi kandırıyordumki ben,içten içe üzülüyordum,kafaya takıyordum,kafaya bişey takınca daha çok yemek istiyordum.bu çok degişik bişey ya anlatılmaz,sanki yedikçe iyi oluyordum.belki bunları yaşamam gerekiyormuş bilmiyorum ama benim için zor du gerçekten.şimdi sizler varsınız,sizleri okuyorum,motive oluyorum,diyet yapıyorum,yürüyüş falan.hayırlısı artık.