- 21 Eylül 2017
- 2.776
- 6.887
- 158
- Konu Sahibi SeviyomHee
- #1
Merhaba herkese. Az çok birbirimizi tanıyoruz. Kısaca ben 23 yaşındayım boyum 155 kilom 62. Üniversite okuyorum ve ciddi anlamda zorlaniyorum. Zayıflamak için gerekli tıbbi bilgiye sahibim fakat diyet yaparken saf şekere alışkın olduğum için tam buğday ekmeği meyve gibi besinlerden alınan şeker bana yetmiyor. Çok sinirli ve gergin oluyorum. Oturup ağlıyorum. Psikolojik olarak çöküyorum. Ama gönlümce yiyince benden neşelisi yok.
Eşimden ayrıldıktan sonra ve ayrılmadan önceki dönemde çok fazla stres yaşadım. Eşimle tanıştığımda 45 kiloydum. Buluştuğumuz zamanlarda etkinliğimiz buluşup yemek yemek olmuştu. Ve 52 kiloya yükseldim. Evlendim ve 55 kilo oldum. Ayrılık sürecinde ise 62 kiloya yükseldim. Toplamda 3 senede 17 kilo aldım. 45 kilo biri için kilomun %40 ı kadar almışım demek oluyor.
Biz baska sehirde oturuyoruz ve annem yazlari 1 ay anneanneme bakmaya geliyor. Ve yaz tatilinde malum akrabalarim karnına bak göbeğin çıkmış. Popon kocaman olmuş diye tabiri caizse sözlü taciz uyguluyor. Ve bir kere söylemek falan değil 3 saatlik bir oturmada 5 kere benim fiziğim konuşuluyor. Artık hepsine patladım. Ama buna rağmen rahatsız etmeye devam ediyorlar. Gerçekten bir küfür etmedigim kaldı. Kendi çocuklarından örnekler verdim. Fiziklerine laf ettim. Fiziğimi yüzüme vuranlar ben mezun olunca işimiz düştü diye sakın gelmeyin dedim. Gülüyorlar ben anlayamiyorum.
Benim yaşadığım stresten sonra aslında bir miktar kilo almak normal. Kilo vermeyi de arada düşünüyordum ama yine de psikolojik acıdan hassas olduğumdan acele etmedim. Ama bu sözlü taciz olayları beni çok üzüyor.
Görüşmek istemiyorum ama annem anneanneme bakmaya geliyor ve annem tek başına çok zavallı. Kendini savunamıyor. Ben yanında olmasam çiğ çiğ yerler. Ben ona destek olmak için geliyorum. Bana gerçekten ihtiyacı var. Akrabalar (6 teyzem var) yanlarında oturmamama rağmen çay falan getirirken söyleyeceklerini söyleyip beni üzüyorlar.
Benim artık basiretim bağlandı. Çaresizim yorumsuzum. Bana akıl verin.
Eşimden ayrıldıktan sonra ve ayrılmadan önceki dönemde çok fazla stres yaşadım. Eşimle tanıştığımda 45 kiloydum. Buluştuğumuz zamanlarda etkinliğimiz buluşup yemek yemek olmuştu. Ve 52 kiloya yükseldim. Evlendim ve 55 kilo oldum. Ayrılık sürecinde ise 62 kiloya yükseldim. Toplamda 3 senede 17 kilo aldım. 45 kilo biri için kilomun %40 ı kadar almışım demek oluyor.
Biz baska sehirde oturuyoruz ve annem yazlari 1 ay anneanneme bakmaya geliyor. Ve yaz tatilinde malum akrabalarim karnına bak göbeğin çıkmış. Popon kocaman olmuş diye tabiri caizse sözlü taciz uyguluyor. Ve bir kere söylemek falan değil 3 saatlik bir oturmada 5 kere benim fiziğim konuşuluyor. Artık hepsine patladım. Ama buna rağmen rahatsız etmeye devam ediyorlar. Gerçekten bir küfür etmedigim kaldı. Kendi çocuklarından örnekler verdim. Fiziklerine laf ettim. Fiziğimi yüzüme vuranlar ben mezun olunca işimiz düştü diye sakın gelmeyin dedim. Gülüyorlar ben anlayamiyorum.
Benim yaşadığım stresten sonra aslında bir miktar kilo almak normal. Kilo vermeyi de arada düşünüyordum ama yine de psikolojik acıdan hassas olduğumdan acele etmedim. Ama bu sözlü taciz olayları beni çok üzüyor.
Görüşmek istemiyorum ama annem anneanneme bakmaya geliyor ve annem tek başına çok zavallı. Kendini savunamıyor. Ben yanında olmasam çiğ çiğ yerler. Ben ona destek olmak için geliyorum. Bana gerçekten ihtiyacı var. Akrabalar (6 teyzem var) yanlarında oturmamama rağmen çay falan getirirken söyleyeceklerini söyleyip beni üzüyorlar.
Benim artık basiretim bağlandı. Çaresizim yorumsuzum. Bana akıl verin.
gerçi onu da kabul ederler mi bilmiyorum.
Vay be keskin gozlem yeteneklerine hayran oldum. Soylemeseler siz hic fark etmeyeceksiniz gobeginizin ciktigini. Ne denir bilmiyorum. Yapilacak her seyi yapmissiniz zaten. Sabir diliyorum.
