Normalde pek konu açmam ama, burda da kimin hakli oldugu o kadar da umrumda degil aslinda, ben ne hissettigimi biliyorum. Ama fikirlerinizi almak istedim.
Dun aksam sacma sapan bir olay yaşandı. Esimle harika bir evliligimiz var, dun de gayet guzel gecirdigimiz bir gundu. 6 aylik bir kızımız var. Kızım aksam gece uykusuna bi turlu dalmadi. Esim oynuyordu onunla ben de dinleniyordum. Cocugu koltukta kendi arkasina saklamis, aaa diye bagirarak yere egildi. Cocugu yere düşürme sakasi yapiyor yani bana.
o kadar cok korktum ki. Ve sık sık kapinin arkasina saklanip ben gelince korkutma tarzinda salak şakaları cok asiri yapan biri. Ben çoğunu yemiyorum zaten , korktugumda da sinirlenip, bak ben gunduzleri vs evde yalnizim, korkan biri degilim ama korkmam icin mi ugrasiyorsun, şunu yapma diye bin kere konuştum. Qma dünkü şaka haddini aştı. Aşırı korktum. Bir saniye icinde vucuduma yuklenen asiri korku kizimi koltukta gormemle birlikte korkunc bir ofke patlamasina dönüştü sehpadaki su dolu bardagi alip ciglik atarak yere carptim, allah belani versin diye bagirdim. Afalladi cocugu aldi odadan cikti. Sonra geldi, şaka icin ozur dilerim ama asiri tepki verdin sen de benden ozur dilemelisin, delirdin mi sen ne sacmaladin oyle falan dedi. Ben de durdum dusundum bi an , neden oyle bisey yaptim diye. Aslinda o anki ofkemle ona elime gecen ilk seyi firlatmak isedigimi ama bardak elime gecince ona degil yere firlattigimi farkettim. Boyle soyledim. Ozrun kabhatinden buyuk dedi. Konusmadi benle geceden beri. Ben de ona kizginim ben de onunla konusmuyorum. Kim hakli bilmiyorum ama hala cok sinirliyim. Eve gelip hicbisey olmamis gibi davranacak muhtemelen, sonra uc gun sonra şakaları devam edecek
