Kimsenin anlam veremediği aşırı çocuk sevgim

İşte uzaktan sevmekle bir değil. İki yeğenim var. Ben başka şehirde okurken doğdular. Deliler gibi özler her kuruşumu onlara harcardım. Zırt pırt gider saatlerce oynardım.
Ama kendi çocuğum olunca o minnoş hislerin yanımda yorgunluk da oldu.
Sorumluluğu başkasına ait olan bir canlıyla oynamak, arada gidip mıncırmakla 24 saat bakım vermek aynı şey değil.
Çocuğun yediği içtiği, sosyalleşmesi, arkadaş ilişkileri, zorbalıklara maruz kalması, eğitim hayatı gibi bir çok mental yük üstünde olmasıyla uzaktan sevmek arada bir bakmak aynı şey değil.
Hala geceleri istemsiz uyanıp gidip kontrol etme içgüdüm var anne oldum olalı rahat deliksiz uykuya hasretim geçmeyen yorgunluğum var.
Kesinlikle buna katiliyorum zaten. Annelik demek hayat boyu kaygı demek. Çok büyük bir sorumluluk
 
Ben çok seviyorum çok istedim ama insanım uyusa da rahat etsem diyorum sahura oda kalkıyor yiyemeden yatıyorum bebekken yarım saatte bir uyanıyordu tadına doyum olmaz ama iyi bir eş olacak yüksek maddi standart olacak psikoloji iyi olacak çocuk sonra gelecek
 
Hamilelik yüzünden bütünleştiğim yatağımda tüm dünya pis pis kokarken, dünyanın en lezzetli yemeği bile bana sadece acı verecek bir azapmış gibi gelirken, bazen halsizlikten kolumu yukarı kaldıramadığım için saçımı bile kocam tararken bu aşırı pozitif bakış açınızı okumak gülümsetti 😆
Ben de çocukları sever misafirliğe gitsek yetişkinleri bırakır onlarla vakit geçirirdim ama şimdi lavabo başında Allahım acı banaaaağğğğ ben ne halt ettim Allahım ölecek miyiiiimmm diye ağlıyorum.
Bir de bu daha fragman çocuk henüz içimde asıl film doğunca başlayacak söyleyeceklerim bu kadar 🤣
İnşallah sizin hamilelik lohusalık ve annelik süreciniz tüm bu pembiş düşünceleriniz gibi minnoş geçer 😇🥲
Hahah cok sekersinizzz. Kesinlikle daha rahme düştüğü ilk andan itibaren başlıyor zorluklar. Allah hafifletsin insallah. Sağlıcakla gelsin minnos
 
Ben çok seviyorum çok istedim ama insanım uyusa da rahat etsem diyorum sahura oda kalkıyor yiyemeden yatıyorum bebekken yarım saatte bir uyanıyordu tadına doyum olmaz ama iyi bir eş olacak yüksek maddi standart olacak psikoloji iyi olacak çocuk sonra gelecek
Keşke şuan bir bebişim olsaydi ve ben de yiyemeden kalksaydim.....🤭😄
 
Hamilelik yüzünden bütünleştiğim yatağımda tüm dünya pis pis kokarken, dünyanın en lezzetli yemeği bile bana sadece acı verecek bir azapmış gibi gelirken, bazen halsizlikten kolumu yukarı kaldıramadığım için saçımı bile kocam tararken bu aşırı pozitif bakış açınızı okumak gülümsetti 😆
Ben de çocukları sever misafirliğe gitsek yetişkinleri bırakır onlarla vakit geçirirdim ama şimdi lavabo başında Allahım acı banaaaağğğğ ben ne halt ettim Allahım ölecek miyiiiimmm diye ağlıyorum.
Bir de bu daha fragman çocuk henüz içimde asıl film doğunca başlayacak söyleyeceklerim bu kadar 🤣
İnşallah sizin hamilelik lohusalık ve annelik süreciniz tüm bu pembiş düşünceleriniz gibi minnoş geçer 😇🥲
İki çocuk annesi iki rezil hamilelik geçirmiş biriyim cicuk bakmak okadar kötü değil hamilelik çok zor yaa hayattan soğudum cocuk uyuyo ne bileyim biri alıyor yardım ediyor hamilelik öylemi bulantı hiç geçmiyor 30 hafta çektim ikisinde de doğurdum ohh dedim Allah'ım kurtuldum ben kurtuldum doktor hanım kurtuldum dedim durdum Allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin
 
Tekrar merhabalar kizlar. Bir onceki konumda konusu açılmışken paylaşmak istedim, aslında birkaç gün sonra acicaktim. Bilmiyorum ama bence kk böyle bir konuyla karşılaşmamıştir daha önce😄
Ben kendimi bildim bileli bebekleri çocukları çok seviyorum. Bunun neresi garip diyeceksiniz. Yani benim dozum biraz fazla çünkü etrafımdaki herkese çok tuhaf geliyor. Bu kadarı normal değil nasıl sevebiliyorsun bu kadar diyorlar. Mesela bir bebek/çocuk hunharca ağlasın herkes illa bi rahatsız olur ben asla olmuyorum. Çocuklara dair her şeyi o kadar çok seviyorum ki en büyük hayalim anne olmak ve sanki ben bu kadar çok istedikçe o kaçıyor ben ulaşamıyorum gibi, çok ilginç.. üstelik biyolojik saat hormonlar vs değil bu durum. Çünkü küçükken bile anne olmak istiyordum. Sanal bebekler vardı bilirsiniz ona bile gerçek bir bebekmiscesine bakardım, gece uykumdan sicrardim açıktı mi falan diye kontrol ederdim😄 hayalin vizyonsuzluguna gel diyebilirsiniz ama gerçek bu yani yalan söyleyemeyeceğim. Tabi tüm bu bebek sevgime karşın hiçbir zaman erkenden evleneyim anne olayım demedim önce eğitimimi tamamlayayim ayaklarımın uzerinde durayım dedim her zaman. Ama bunları yaparken hep içimde bir yerlerde anne olma duygusu ile yaşadım. Ayda en az iki üç kere ya çocuğum olduğunu görürüm ya da hamile olduğumu. İnanın şu hayatta kimseye ozenmiyorum hiçbir hayat sekli cazip gelmiyor. Sadece ve sadece anne olanlara ozeniyorum.. çocuğuyla gördüğüm kadınlara ne kadar şanslı acaba farkında mı diyorum içimden. Bir bebeğimin olma düşüncesi korkunç derecede mutlu ediyor beni. Hayali böyleyse gerçeği nasıldır kim bilir diyorum. Kuzenimin bebeği var saatlerce ona bakıyorum gikim çıkmıyor herkes şaşırıyor kucağından indir yorulmadin mi ne çocuk askiymis vs. Kuzenim insanın yanında senin gibi biri olsa sırtı yere gelmez der hep hatta. Ben sadece kendi çocuğum olursa değil yani, tüm çocuklara karşı böyleyim. O yüzden tüm çevrem sen kesinlikle okul öncesi öğretmenliği okumaliydin der bana. Ki haklılar da. Geriye dönsem onu okurdum. Ah o bebek kokusu, ah o çocukların masumiyeti.. hiçbir terapi bu kadar ise yarayamaz. Buradan bu yazıyı okuyan anneler varsa eğer tekrar belirtmek isterim ki cooook şanslısınız çok🥰 Bu bir psikolojik problem mi yoksa sadece fazla anaç biri miyim çözemedim açıkçası çünkü etrafimda bir kişi bile benim gibi değil. Siz ne dusunuyorsunuz?
Ahaha ben de senin gibiyim hatta derdim ki bi suç işlemişsem ailesi bakamayan bi çocuğı kaçırmışımdır diyordum 🤣 arkadaşım da aynı şekil hatta onun gögüslerinden süt geliyormuş yeğenine baktığı sürede hormonlarını tetiklediği için. Allah tez zamanda hayırlısıyla saplıklı bir bebek nasıp etsin sana da bana da 😊 üniversiteye hazırlanırken ben de okul öncesi okuyacam diye tutturdum ama sonra farklı bir yöne yöneldim. Herkes yaşıtlarıyla gezerken çocuklar kapımızı çalar beni oyun oynamaya aşağı çapırırdı. Çocuk iyidir masumdur başka dünyaları var.
 
Ahaha ben de senin gibiyim hatta derdim ki bi suç işlemişsem ailesi bakamayan bi çocuğı kaçırmışımdır diyordum 🤣 arkadaşım da aynı şekil hatta onun gögüslerinden süt geliyormuş yeğenine baktığı sürede hormonlarını tetiklediği için. Allah tez zamanda hayırlısıyla saplıklı bir bebek nasıp etsin sana da bana da 😊 üniversiteye hazırlanırken ben de okul öncesi okuyacam diye tutturdum ama sonra farklı bir yöne yöneldim. Herkes yaşıtlarıyla gezerken çocuklar kapımızı çalar beni oyun oynamaya aşağı çapırırdı. Çocuk iyidir masumdur başka dünyaları var.
Ya böyle yorumlar gelince mutlu oluyorum yalnız degilmisim diyorum. Çocuklar=masumiyet. Gerçekten bunu görebilmek çok güzel bence. O masum masum soruları, çıkarsız hesapsız konuşmaları, hayal güçlerinin tahmin edemeyeceğimiz kadar gelişmiş olması... İnsan bir çocuk masumlugunda tüm derdini tasasini unutabilir. Allah isteyen herkese nasip etsin bu güzel duyguyu 🤍
 
İki çocuk annesi iki rezil hamilelik geçirmiş biriyim cicuk bakmak okadar kötü değil hamilelik çok zor yaa hayattan soğudum cocuk uyuyo ne bileyim biri alıyor yardım ediyor hamilelik öylemi bulantı hiç geçmiyor 30 hafta çektim ikisinde de doğurdum ohh dedim Allah'ım kurtuldum ben kurtuldum doktor hanım kurtuldum dedim durdum Allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin
Doğum anı hepsinden daha da zor gibi geliyor bana😄 en azından uzaktan öyle duruyorr
 
Tekrar merhabalar kizlar. Bir onceki konumda konusu açılmışken paylaşmak istedim, aslında birkaç gün sonra acicaktim. Bilmiyorum ama bence kk böyle bir konuyla karşılaşmamıştir daha önce😄
Ben kendimi bildim bileli bebekleri çocukları çok seviyorum. Bunun neresi garip diyeceksiniz. Yani benim dozum biraz fazla çünkü etrafımdaki herkese çok tuhaf geliyor. Bu kadarı normal değil nasıl sevebiliyorsun bu kadar diyorlar. Mesela bir bebek/çocuk hunharca ağlasın herkes illa bi rahatsız olur ben asla olmuyorum. Çocuklara dair her şeyi o kadar çok seviyorum ki en büyük hayalim anne olmak ve sanki ben bu kadar çok istedikçe o kaçıyor ben ulaşamıyorum gibi, çok ilginç.. üstelik biyolojik saat hormonlar vs değil bu durum. Çünkü küçükken bile anne olmak istiyordum. Sanal bebekler vardı bilirsiniz ona bile gerçek bir bebekmiscesine bakardım, gece uykumdan sicrardim açıktı mi falan diye kontrol ederdim😄 hayalin vizyonsuzluguna gel diyebilirsiniz ama gerçek bu yani yalan söyleyemeyeceğim. Tabi tüm bu bebek sevgime karşın hiçbir zaman erkenden evleneyim anne olayım demedim önce eğitimimi tamamlayayim ayaklarımın uzerinde durayım dedim her zaman. Ama bunları yaparken hep içimde bir yerlerde anne olma duygusu ile yaşadım. Ayda en az iki üç kere ya çocuğum olduğunu görürüm ya da hamile olduğumu. İnanın şu hayatta kimseye ozenmiyorum hiçbir hayat sekli cazip gelmiyor. Sadece ve sadece anne olanlara ozeniyorum.. çocuğuyla gördüğüm kadınlara ne kadar şanslı acaba farkında mı diyorum içimden. Bir bebeğimin olma düşüncesi korkunç derecede mutlu ediyor beni. Hayali böyleyse gerçeği nasıldır kim bilir diyorum. Kuzenimin bebeği var saatlerce ona bakıyorum gikim çıkmıyor herkes şaşırıyor kucağından indir yorulmadin mi ne çocuk askiymis vs. Kuzenim insanın yanında senin gibi biri olsa sırtı yere gelmez der hep hatta. Ben sadece kendi çocuğum olursa değil yani, tüm çocuklara karşı böyleyim. O yüzden tüm çevrem sen kesinlikle okul öncesi öğretmenliği okumaliydin der bana. Ki haklılar da. Geriye dönsem onu okurdum. Ah o bebek kokusu, ah o çocukların masumiyeti.. hiçbir terapi bu kadar ise yarayamaz. Buradan bu yazıyı okuyan anneler varsa eğer tekrar belirtmek isterim ki cooook şanslısınız çok🥰 Bu bir psikolojik problem mi yoksa sadece fazla anaç biri miyim çözemedim açıkçası çünkü etrafimda bir kişi bile benim gibi değil. Siz ne dusunuyorsunuz?

Rabbim size tez zamanda sağlıklı hayırlı ömürlü merhametli evlatlar nasip etsin inşallah.. kimseyi evlat özlemi ile sınamasın..
Bende tam tersiydim aslında evlendim hiç bebek sevmedim ağlamaları itici gelirdi bana.. rahatsiz olurdum..
Sonra rabbim beni evlatsizlikla sınadı 10 yıl çocuğum olmadı..
Bence anne olmak bu dünya daki en güzel şeymiş sizinde dediginiz gibi farkında olabilene..
 
Evet çok masum çok güzeller. Dünyada bundan daha büyük bi sevgi de yok kesinlikle. Ama çocuk bakmak Bi o kadar zor. Özellikle bebeklik zamanı bence dünyadaki en zor iş. Çok büyük bi sorumluluk. Çocuklarımı çok çok seviyorum canımı hiç düşünmeden veririm ama ben de bazen çocuksuz kişilere özeniyorum ne yalan söyleyeyim.
Benim de yenidogan bir bebeğim var, gerçekten mükemmel tarifsiz sevgisi ancak bekar, uykusunu almış, ozgurce takilan kişilere özeniyorum
 
Tekrar merhabalar kizlar. Bir onceki konumda konusu açılmışken paylaşmak istedim, aslında birkaç gün sonra acicaktim. Bilmiyorum ama bence kk böyle bir konuyla karşılaşmamıştir daha önce😄
Ben kendimi bildim bileli bebekleri çocukları çok seviyorum. Bunun neresi garip diyeceksiniz. Yani benim dozum biraz fazla çünkü etrafımdaki herkese çok tuhaf geliyor. Bu kadarı normal değil nasıl sevebiliyorsun bu kadar diyorlar. Mesela bir bebek/çocuk hunharca ağlasın herkes illa bi rahatsız olur ben asla olmuyorum. Çocuklara dair her şeyi o kadar çok seviyorum ki en büyük hayalim anne olmak ve sanki ben bu kadar çok istedikçe o kaçıyor ben ulaşamıyorum gibi, çok ilginç.. üstelik biyolojik saat hormonlar vs değil bu durum. Çünkü küçükken bile anne olmak istiyordum. Sanal bebekler vardı bilirsiniz ona bile gerçek bir bebekmiscesine bakardım, gece uykumdan sicrardim açıktı mi falan diye kontrol ederdim😄 hayalin vizyonsuzluguna gel diyebilirsiniz ama gerçek bu yani yalan söyleyemeyeceğim. Tabi tüm bu bebek sevgime karşın hiçbir zaman erkenden evleneyim anne olayım demedim önce eğitimimi tamamlayayim ayaklarımın uzerinde durayım dedim her zaman. Ama bunları yaparken hep içimde bir yerlerde anne olma duygusu ile yaşadım. Ayda en az iki üç kere ya çocuğum olduğunu görürüm ya da hamile olduğumu. İnanın şu hayatta kimseye ozenmiyorum hiçbir hayat sekli cazip gelmiyor. Sadece ve sadece anne olanlara ozeniyorum.. çocuğuyla gördüğüm kadınlara ne kadar şanslı acaba farkında mı diyorum içimden. Bir bebeğimin olma düşüncesi korkunç derecede mutlu ediyor beni. Hayali böyleyse gerçeği nasıldır kim bilir diyorum. Kuzenimin bebeği var saatlerce ona bakıyorum gikim çıkmıyor herkes şaşırıyor kucağından indir yorulmadin mi ne çocuk askiymis vs. Kuzenim insanın yanında senin gibi biri olsa sırtı yere gelmez der hep hatta. Ben sadece kendi çocuğum olursa değil yani, tüm çocuklara karşı böyleyim. O yüzden tüm çevrem sen kesinlikle okul öncesi öğretmenliği okumaliydin der bana. Ki haklılar da. Geriye dönsem onu okurdum. Ah o bebek kokusu, ah o çocukların masumiyeti.. hiçbir terapi bu kadar ise yarayamaz. Buradan bu yazıyı okuyan anneler varsa eğer tekrar belirtmek isterim ki cooook şanslısınız çok🥰 Bu bir psikolojik problem mi yoksa sadece fazla anaç biri miyim çözemedim açıkçası çünkü etrafimda bir kişi bile benim gibi değil. Siz ne dusunuyorsunuz?
Kaç yaşındasınız? Okul öncesi okusaydim keşke demişsiniz de belki geç değildir açık öğretimde var
 
Rabbim size tez zamanda sağlıklı hayırlı ömürlü merhametli evlatlar nasip etsin inşallah.. kimseyi evlat özlemi ile sınamasın..
Bende tam tersiydim aslında evlendim hiç bebek sevmedim ağlamaları itici gelirdi bana.. rahatsiz olurdum..
Sonra rabbim beni evlatsizlikla sınadı 10 yıl çocuğum olmadı..
Bence anne olmak bu dünya daki en güzel şeymiş sizinde dediginiz gibi farkında olabilene..
İnşallah en kısa zamanda bebisiniz olur hayırlısıyla. Hiç üzülmeyin her şeyin bir zamanı var. Herkesin nasibi farklı zamanlarda. Allah kimseye evlat hasreti cektirmesin. Amin
 
Benim de yenidogan bir bebeğim var, gerçekten mükemmel tarifsiz sevgisi ancak bekar, uykusunu almış, ozgurce takilan kişilere özeniyorum
Eski bekar günleri özlemek, gezip tozanlara istedikleri gibi uyuyanlara ozenmek vs bence bunlar çok normall. Ama günün sonunda o muhteşem hisle baş başa kalan sizsiniz. Bizim mis kokulu bir bebisimiz yok🤤 saglicakla buyusun
 
Kaç yaşındasınız? Okul öncesi okusaydim keşke demişsiniz de belki geç değildir açık öğretimde var
27. Çocuk gelişim açıktan var da okul öncesi yokk. Ya da açıktan çocuk gelişim alıp formasyon almak gerekiyor sonrasinda
 
Evli değilsiniz anladığım kadarıyla önce bir elekten geçinde sonra daha net anlarsınız.
Bekarım evet. Yaaa onlarin bezelye ayak parmakları bile yeter her şeyi unutmaya. Ama davulun sesi uzaktan hoş biliyorum. Allah tüm annelere kolaylıklar versin
 
Back
X