Kimseye hayır ! diyememek :(

reedd

Guru
Kayıtlı Üye
2 Şubat 2013
910
1.039
313
Herkese merhaba.
28 yaşındayım ve evliyim.
Sıkıntım şu ki ; istemediğim bir şey olduğunda kimseye hayır diyemiyorum.
Hayatımda üzüldüğüm dönemlerin çoğuna göz gezdiriyorum ve bakıyorum ki aslında her şey benim vermediğim ya da veremediğim tepkiler yüzünden olmuş. Kendi kendime oturup ağlarım ama sonra o insanın yanına gider hiçbir şey olmamış gibi yapmaya çalışırım. Derdim kimse üzülmesin kırılmasın. Fakat bu ara farkediyorum ki herkesi korumaya çalışırken kendimi çok kırmışım. Vertigom var. Belki bu bile her şeyi içime atmaktan olmuş. Belki de yalnız kalmaktan ve insanları kaybetmekten korkuyorum bilmiyorum. Bende artık hakkını savunabilen, saf görülmeyen biri olmak istiyorum. Herkese yardım ederken kazık yiyen biri olmaktan çok sıkıldım.
Bu konuda bana yardımcı olabilecek birisi var mı ?
 
Değişin tepkinizi o an vermezseniz yıllarca dallanip budaklaniyo daha büyüyor insanın içinde o duygu sizden çıkacak eninde sonunda en azından kendinize zarar vermeyin. Kimseyi kırmamak için böyle yapıyorsunuz ama karşı taraf maalesef aptal saniyo devam ediyor kırmaya bu zaten ses çıkarmaz diye bindikce binerler daliniza. En önemli insanın kendidir başkalarını kırmamakta ki gayreti kendinize gösterin ilk başta buna izin vermeyin. Herkesin bir tane canı var. Hic kimse bu kadar fedakarlığı haketmez
 
Herkese merhaba.
28 yaşındayım ve evliyim.
Sıkıntım şu ki ; istemediğim bir şey olduğunda kimseye hayır diyemiyorum.
Hayatımda üzüldüğüm dönemlerin çoğuna göz gezdiriyorum ve bakıyorum ki aslında her şey benim vermediğim ya da veremediğim tepkiler yüzünden olmuş. Kendi kendime oturup ağlarım ama sonra o insanın yanına gider hiçbir şey olmamış gibi yapmaya çalışırım. Derdim kimse üzülmesin kırılmasın. Fakat bu ara farkediyorum ki herkesi korumaya çalışırken kendimi çok kırmışım. Vertigom var. Belki bu bile her şeyi içime atmaktan olmuş. Belki de yalnız kalmaktan ve insanları kaybetmekten korkuyorum bilmiyorum. Bende artık hakkını savunabilen, saf görülmeyen biri olmak istiyorum. Herkese yardım ederken kazık yiyen biri olmaktan çok sıkıldım.
Bu konuda bana yardımcı olabilecek birisi var mı ?
Özsaygı, özgüven ve bağlanma bozukluğu konularında biraz araştırma yapıp okuyun derim ki siz en önemli basamagi farketmeyi yaşıyorsunuz gerisi gelir inşallah.
YouTube Beyhan budak videolarına da bakmanızı tavsiye ederim.
 
Bende öle idim taki 40 yaşıma kadar 3yildir ogrendim aslında ben kaldirabiliyosam karşımdakine kaldirabilir suan hayatımda kimseye taviz yok ne eşime ne aileme ne cevreme istemediğim beni zora sokacak sonrasinda derdiyle benim ugrasacagim hiç bir şeye evet demiyorum size tavsiyem mutlu iken hiç biseye so vermeyin ofkeli iken karar almayin
 
Değişin tepkinizi o an vermezseniz yıllarca dallanip budaklaniyo daha büyüyor insanın içinde o duygu sizden çıkacak eninde sonunda en azından kendinize zarar vermeyin. Kimseyi kırmamak için böyle yapıyorsunuz ama karşı taraf maalesef aptal saniyo devam ediyor kırmaya bu zaten ses çıkarmaz diye bindikce binerler daliniza. En önemli insanın kendidir başkalarını kırmamakta ki gayreti kendinize gösterin ilk başta buna izin vermeyin. Herkesin bir tane canı var. Hic kimse bu kadar fedakarlığı haketmez
Aynen öyle oluyor ve öyle bir an geliyor ki herkesten içten içe nefret ediyorum.
Cok severim bu sözü asagi yukari şöyleydi. Vaktiyle işime cok yaradı.

Kim bilir belki de hayır demeyi öğrenmek için o evetlerin acısını çekebilmek gerekti...
Ne kadar doğru bir söz.
Özsaygı, özgüven ve bağlanma bozukluğu konularında biraz araştırma yapıp okuyun derim ki siz en önemli basamagi farketmeyi yaşıyorsunuz gerisi gelir inşallah.
YouTube Beyhan budak videolarına da bakmanızı tavsiye ederim.
İnşallah. Bakacağım mutlaka çok teşekkür ederim
 
Bunu değiştirmenin tek yolu terapi almak.
Ahkam kesecek kadar bilmiyorum ama hayır diyememenin geçmişten gelen bir durumla alakası var kabul edilme beklentisi,yalnız kalamamak vs gibi bir şey olabilir.
 
Ben de böyle biriydim. İtiraf ediyorum ki millete "iyi eş iyi gelin iyi evlat iyi arkadaş vs olmak için kendimi üzmüşüm sonra yaklaşık 3 yıl önce bencil olmaya karar verdim ve inanır mısın hem daha mutluyum hem insanların verdiği saygı arttı. Ha arkamdan değişti diyorlarmış hiç sorun değil kullanılmış olmaktansa değişti denilip saygı görmeyi tercih ederim. Deveye diken insana.... yaranir diye boşa demiyorlar
 
Herkese merhaba.
28 yaşındayım ve evliyim.
Sıkıntım şu ki ; istemediğim bir şey olduğunda kimseye hayır diyemiyorum.
Hayatımda üzüldüğüm dönemlerin çoğuna göz gezdiriyorum ve bakıyorum ki aslında her şey benim vermediğim ya da veremediğim tepkiler yüzünden olmuş. Kendi kendime oturup ağlarım ama sonra o insanın yanına gider hiçbir şey olmamış gibi yapmaya çalışırım. Derdim kimse üzülmesin kırılmasın. Fakat bu ara farkediyorum ki herkesi korumaya çalışırken kendimi çok kırmışım. Vertigom var. Belki bu bile her şeyi içime atmaktan olmuş. Belki de yalnız kalmaktan ve insanları kaybetmekten korkuyorum bilmiyorum. Bende artık hakkını savunabilen, saf görülmeyen biri olmak istiyorum. Herkese yardım ederken kazık yiyen biri olmaktan çok sıkıldım.
Bu konuda bana yardımcı olabilecek birisi var mı ?
Ah canimm eskiden ben de oyleydim, artık bir şeyi istemedigimde gerçekten istemediğimi belirtmesem bile bir şeyler uydurup erteleyebiliyorum.benim de sorunum karşı tarafta rahatsız olduğum bir durum olduğunda ki bu özellikle aile ve akraba ilişkilerinde oluyor kirildigimi üzüldüğümü ya da bu davranışından rahatsız oldum kırıldım şeklinde kendimi ifade etmiyorum karşı tarafı kirmamamak ya da ortamı bozmamak adına.sonuc ne oluyor kendi kendimi yiyorum.ve icimde öyle birikiyor ki bunlar gitgide uzaklaşmaya basliyorum yakinlarimdan.halbuki o an söylesem bir daha bu durumu yasamayacagim ama.ah işte ama olmuyor
 
Ben de böyle biriydim. İtiraf ediyorum ki millete "iyi eş iyi gelin iyi evlat iyi arkadaş vs olmak için kendimi üzmüşüm sonra yaklaşık 3 yıl önce bencil olmaya karar verdim ve inanır mısın hem daha mutluyum hem insanların verdiği saygı arttı. Ha arkamdan değişti diyorlarmış hiç sorun değil kullanılmış olmaktansa değişti denilip saygı görmeyi tercih ederim. Deveye diken insana.... yaranir diye boşa demiyorlar
Son cumlenize imzamı atarım 😅
 
Her şeyi sıcağı sıcağına konuşmak iyidir.
Biri bir şey söylediği zaman anında cevap vereceksiniz, yoksa " niye böyle demedim ki diye içinizi yersınız"

Laf mi soktular mesela? Laf sokmak yerine herkesin içinde ağız hareketi yaparsanız (aman cok komik der gıbı)
Gerçekten anlıyorlar.

Ama bu sizin yapınız ve değişmeniz zor
Tahammül sınırları geniş insansiniz bence
 
Sen de olmayanı kimseye veremezsin, bu yüzden mutlulukta bencil olacaksınki sevdiklerini mutlu edebilesin.

Ömrünü eşe adamak, aileye adamak, çocuğa adamak, arkadaşa adamak vs.olmaz mesela. Bu şekilde tükenirsin.

Örneğin; çok yoğun calışmama rağmen "Ben" günlerim var. 1-2 saat yürümek, sevdiğim aktiviteleri yapmak, hiç yapmadığım ama, merak ettiğim şeyleri denemek vb. Çogalır gider. Bunları yapınca deşarj olup, daha sakin bir eş ve anne olabiliyorum. O gün ve saatte çocuğumun özel bir durumu yok ise "Hayır, bu benim saatim" diyorum. Bir arkadaşım gelmek isterse " Hayır kendi saatimdeyim" diyorum.

Ben bir insanı ya severim, ya sevmem. (Ortada durmam safım bellidir) Genel gecer sebepler harici sevmediğim biri ise her türlü talebini ret ederim. Sevmediğim kişiyi kırılmasın diye idare etmem çünkü sonrasında kafamı gereksiz meşgul edecektir. Birinci derece yakınlarıma daha toleranslıyım ama, onun da bir limiti var.

Bunu nasıl yapıyorsun? Dersen kendi kendimle konuşuyorum. Kendime, kimsenin benden değerli olmadığını, istemediğim birşeyi yapmamam gerektiğini, yaparsam mutsuz olup çocuklarıma, eşime, aileme vs. Yeterince ozveri gösteremeyeceğimi, hiç bir şeyin ben ve ailemden önemli olmadığını hatırlatıp kendimi telkin ediyorum.
 
daha dün bir konuda da yazmıştım. benim annem de aynı sizin gibidir. o an hastalıktan kıvranıyor olsa dahi biri herhangi bir işine çağırsın koşa koşa gider, hayır diyemez gelemem diyemez yapamam diyemez. eğer hayır derse ve ya istemediği bir şeyde tepki gösterirse muhtemelen aralarının o kişiyle bozulacağını düşünüyor. kırılsa kızsa bile tepkisini belli etmek yerine içine atar ve geçiştirir. bunun özünde sevilme ve kabullenilme isteği yattığını düşünüyorum. aslında istemediğiniz bir kaç şeyde hayır demeye başlasanız, sonrası sizin için çok daha kolay olacak. aksi takdirde insanlar biraz da bu şekilde davranan insanları kullanıyor, fakat siz bir şey isteseniz karşınızdakilerden çok kolayca hayır cevabını alıyorsunuz. mesela benim annem herkese koştu da, şimdi taşınacak bir kişi de biz sana yardım ederiz demedi. istemediğiniz şeylerde hayır demeyi deneyin, ne kaybedersiniz ki
 
Kendiniz yardımcı olabilirsiniz kendinize ancak. Şöyle düşünün allah korusun bu psikolojik baskı sizi hasta etse o hayır diyemediklerinizin umrunda olur mu, hayır. Nasılsın diye bile sormazlar asla şaşmaz bu. İnanın bi kere deseniz anlayacaksınız o rahatlığı. Kendinize bunu yapmayın.
 
Herkese merhaba.
28 yaşındayım ve evliyim.
Sıkıntım şu ki ; istemediğim bir şey olduğunda kimseye hayır diyemiyorum.
Hayatımda üzüldüğüm dönemlerin çoğuna göz gezdiriyorum ve bakıyorum ki aslında her şey benim vermediğim ya da veremediğim tepkiler yüzünden olmuş. Kendi kendime oturup ağlarım ama sonra o insanın yanına gider hiçbir şey olmamış gibi yapmaya çalışırım. Derdim kimse üzülmesin kırılmasın. Fakat bu ara farkediyorum ki herkesi korumaya çalışırken kendimi çok kırmışım. Vertigom var. Belki bu bile her şeyi içime atmaktan olmuş. Belki de yalnız kalmaktan ve insanları kaybetmekten korkuyorum bilmiyorum. Bende artık hakkını savunabilen, saf görülmeyen biri olmak istiyorum. Herkese yardım ederken kazık yiyen biri olmaktan çok sıkıldım.
Bu konuda bana yardımcı olabilecek birisi var mı ?
Sonra bir bakmışsın isteyen istediğini söylüyor, psikolojin bozuk bir insan oluvermişsin. Bu sefer Insanla istedikleri gibi konusabileceklerini, davranabileceklerini saniyolar. Herkese yetismissin bi bakmissin kendine yapacak bir seyin kalmamis.
 
Herkese merhaba.
28 yaşındayım ve evliyim.
Sıkıntım şu ki ; istemediğim bir şey olduğunda kimseye hayır diyemiyorum.
Hayatımda üzüldüğüm dönemlerin çoğuna göz gezdiriyorum ve bakıyorum ki aslında her şey benim vermediğim ya da veremediğim tepkiler yüzünden olmuş. Kendi kendime oturup ağlarım ama sonra o insanın yanına gider hiçbir şey olmamış gibi yapmaya çalışırım. Derdim kimse üzülmesin kırılmasın. Fakat bu ara farkediyorum ki herkesi korumaya çalışırken kendimi çok kırmışım. Vertigom var. Belki bu bile her şeyi içime atmaktan olmuş. Belki de yalnız kalmaktan ve insanları kaybetmekten korkuyorum bilmiyorum. Bende artık hakkını savunabilen, saf görülmeyen biri olmak istiyorum. Herkese yardım ederken kazık yiyen biri olmaktan çok sıkıldım.
Bu konuda bana yardımcı olabilecek birisi var mı ?
Iyi niyetli ve yardimsever ol bunlar cok hos fakat kullanildigini anladiginda dusuncelerini gizleme kirmadan da hakkini savunabilirsin kuzum
 
Back
X