kırkımız çıktı ama ....

umudumuz .!.:

kızlar merhaba 45 günlük bir bebeğim var doğumla beraber her şey bana çok ağır geldi sürekli ağlama krizlerine giriyordum 40 kınız çıkınca geçer dediler ben hala mutsuzum bebeğimi çok seviyorum Allah eksikliğini göstermesin ama nasıl anlatsam sanki dünya ile bağlantım koptu eşimle ilgilenemiyorum oda haliyle sevgi bekliyor ki sağolsun bana çok yardımcı oluyor ve ben ona hakettiği gibi davranamıyorum herkesin dediği bu bebeğin üstüne çok düşüyorsun daha küçücük ve bana ihtiyacı var desemde alıştırma bu çocuğu ağlat biraz diyolar iyice sinirlerim bozuluyor aklım hep bebeğimde o uyuyunca bile rahat edemiyorum sürekli yokluyorum yan mı döndü ateşi var mı ağladı mı üşüdü mü diye sütüm kesilecek diye sürekli bir panik hali evimle ilgilenemiyorum bi şeyler koptu sanki bende özgürlüğüm alınmış gibi yüzüm gülmüyor kendimi ikna edemiyorum sağlıklı bir bebeğim var çok şükür bunu biliyorum ve dua ediyorum ama ruh hali beni yıpratıyor geçecek mi durum yaşayan var mı aranızda...

Genişletmek için tıkla...