- 3 Aralık 2008
- 12.618
- 9
- 38
- Konu Sahibi PasakliMinikTanrica
- #1
Meltem Hanım,
Bu sayfalarda kıskançlıkla ilgili yazılar dikkatimi çekiyor okuyor araştırıyorum ancak hepsinde ortak bir nokta var beni rahatsız eden.
Kıskançlık güvensizliğin oluşması ile mi ortaya çıkar?
Ben eşime gerçekten çok güveniyorum ama onu deli gibide kıskanıyorum.
Hiçbir şey bu duygumu azaltmaya ya da köreltmeye yetmiyor.
Tabii evliliğimde de kıskançlığım problem yaşatıyor bize. Eşim her seferinde bana neden güvenmiyorsun diye soruyor sitemini dile getiriyor bana ama inanın bunun güvensizlikle bir ilgisi yok anlatamıyorum eşime bunu. Annesi kardeşi dahi olsa arkadaşlarından bile herkesten her şeyden kıskanıyorum onu benimle daha çok ilgilensin daha çok benimle dertleşsin istiyorum, bana anlatsın her şeyi benimle paylaşsın istiyorum. Satış işi yapıyor gittiği müşterilerinin içerisinde elbette ki kadınlar da var bu gayet normal bir durum ama ben bunun için bile kıskançlık duyguma hakim olamıyorum.
Size daha öncede yazmıştım öfkemi kontrol edemiyorum, kendime hakim olamıyorum diye.
Bu durumum hala devam etmekte profesyonel bir destek almayı düşünüyorum çünkü artık gerçekten kendi başıma aşabileceğim bir durumun dışına çıktı. Geceleri kabuslar görüyorum, ağlayarak uyanıyorum. Eşim bu durumumun onu korkuttuğunu söylüyor. Gecenin bir yarısı hıçkırıklarla yanında uyanan birinin olması endişelendiriyor onu. Ayrıca sinirlerime ne yapsam da hakim olamıyorum geçen hafta sonu hiç yapmadığım bir şey yaptım ve bir delirme anında elime geçen bir iki şeyi duvarlara fırlattım. Şimdi kırılan çerçevemizin tamir edilmesini bekliyorum. Bunların bana zarar verdiğinin bilincimdeyim ama ne kadar mantıklı düşünürsem düşüneyim olmuyor yapamıyorum.
İş yerimde de birçok sorun yaşıyorum. En başta istemediğim bir işi yapıyor olmam var. Kriz dönemi de malum… Yaklaşık altı yedi aydır iş arıyorum ama bulamadım, mesleğime uygun bir iş bulsam asla burada durmayacağım ama bulamıyorum. İşverenler bu durumu bir avantaj olarak görüyorlar sanırım. Evde oturma gibi bir lüksümde yok maalesef çalışmak zorundayım. Eşim bu konuda da hep destekliyor beni çok yardımcı elinden geleni yapıyor ama hala bir şey yok. Hiç iş bulamamaktan çok korkuyorum. Yine de halime şükrediyorum işsiz olanlar da var.
Nasıl davranmalıyım, ne yapmalıyım bana yardımcı olursanız sevinirim.
Bu sayfalarda kıskançlıkla ilgili yazılar dikkatimi çekiyor okuyor araştırıyorum ancak hepsinde ortak bir nokta var beni rahatsız eden.
Kıskançlık güvensizliğin oluşması ile mi ortaya çıkar?
Ben eşime gerçekten çok güveniyorum ama onu deli gibide kıskanıyorum.
Hiçbir şey bu duygumu azaltmaya ya da köreltmeye yetmiyor.
Tabii evliliğimde de kıskançlığım problem yaşatıyor bize. Eşim her seferinde bana neden güvenmiyorsun diye soruyor sitemini dile getiriyor bana ama inanın bunun güvensizlikle bir ilgisi yok anlatamıyorum eşime bunu. Annesi kardeşi dahi olsa arkadaşlarından bile herkesten her şeyden kıskanıyorum onu benimle daha çok ilgilensin daha çok benimle dertleşsin istiyorum, bana anlatsın her şeyi benimle paylaşsın istiyorum. Satış işi yapıyor gittiği müşterilerinin içerisinde elbette ki kadınlar da var bu gayet normal bir durum ama ben bunun için bile kıskançlık duyguma hakim olamıyorum.
Size daha öncede yazmıştım öfkemi kontrol edemiyorum, kendime hakim olamıyorum diye.
Bu durumum hala devam etmekte profesyonel bir destek almayı düşünüyorum çünkü artık gerçekten kendi başıma aşabileceğim bir durumun dışına çıktı. Geceleri kabuslar görüyorum, ağlayarak uyanıyorum. Eşim bu durumumun onu korkuttuğunu söylüyor. Gecenin bir yarısı hıçkırıklarla yanında uyanan birinin olması endişelendiriyor onu. Ayrıca sinirlerime ne yapsam da hakim olamıyorum geçen hafta sonu hiç yapmadığım bir şey yaptım ve bir delirme anında elime geçen bir iki şeyi duvarlara fırlattım. Şimdi kırılan çerçevemizin tamir edilmesini bekliyorum. Bunların bana zarar verdiğinin bilincimdeyim ama ne kadar mantıklı düşünürsem düşüneyim olmuyor yapamıyorum.
İş yerimde de birçok sorun yaşıyorum. En başta istemediğim bir işi yapıyor olmam var. Kriz dönemi de malum… Yaklaşık altı yedi aydır iş arıyorum ama bulamadım, mesleğime uygun bir iş bulsam asla burada durmayacağım ama bulamıyorum. İşverenler bu durumu bir avantaj olarak görüyorlar sanırım. Evde oturma gibi bir lüksümde yok maalesef çalışmak zorundayım. Eşim bu konuda da hep destekliyor beni çok yardımcı elinden geleni yapıyor ama hala bir şey yok. Hiç iş bulamamaktan çok korkuyorum. Yine de halime şükrediyorum işsiz olanlar da var.
Nasıl davranmalıyım, ne yapmalıyım bana yardımcı olursanız sevinirim.