• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

kıskançlık...

benimki de zerre kıskanmıyodu...
o da çok tuhaf oluyo canım..
insan kendini sahipsiz gibi hissediyo..
bikaç kere (şükür) telden arayıp rahatsız edenler olunca beni, az da olsa kıskanacağı bi varlık olduğumu hatırladı..
yaşasın telefon sapıkları:KK53::KK53:
 
hadi byyyyyyyyyyyyyyyyyyyy sataşın sataşın cvp alınca uslup deyin yok bilmem ne deyin ben bir yorum yazdım farklı düşünne herkes saldırıya geçti saldırıya sessiz kalamam 4 sayfadan sonra okursanız anlarsız tartışmayı kim başlatmış
 
senn dilin daha farklı anlaymam ben zaten not:adamına göre muamele yapılır

Ben size bir kez olsun "canikom" gibi mahallede kullanılan bir hitapta bulundum mu bulunmadım. O zaman nasıl adamına göre oluyor anlamadım. Esas acı olan eğitim almış bir insan olmanız. Çünkü bunu daha az eğitim almış biri yapsa gene kabullenebilirdim.
 
Ben size bir kez olsun "canikom" gibi mahallede kullanılan bir hitapta bulundum mu bulunmadım. O zaman nasıl adamına göre oluyor anlamadım. Esas acı olan eğitim almış bir insan olmanız. Çünkü bunu daha az eğitim almış biri yapsa gene kabullenebilirdim.
sana bana canikom dedin dedimmi ben sana
hitap şeklim kişiye göredir benm kimine hanımefendidir kimine arkadaşım kimine canikomdur
 
vaktimi çaldınız birsürü sizlere cvp vereceğim diye işlerimi yapamadım neyazarsanız yazı cvp vermiyorum
 
Annemin babamla bir diyaloğu var, gerçi çözüm olmamış babamın kıskançlıklarına ama yine de gerekeni söylemiş.
Annem açık, gösterişi, süsü seven bir kadınmış. Babam da bunu bilerek evlenmiş ama evlenince makyaj dahi yapmasını istememiş. Annemin cevabı: Senden önce de namusum vardı senden sonra da olacak. Sen olmasan yolumu bulamayacak, ne yapacağımı bilemeyecek değilim. Nerede ne yapacağımı bilirim.
Bu sözler bana yol oldu :) 30 sene önce söylenmiş.
 
Artık konu maksadını aştı mahalle kavgasına çevirdiniz. baktınız bende öyle polemiklik bişey yok yorum yazanlarla dalaşıyorsunuz benim yazdıklarımı okuyan yok. Allah aşkına başka işiniz yokmu sizin? Konumun içine ettiniz neyseki ilk sayfalarda lüzumlu cevapları almıştım. Daha fazla yazmanıza gerek yok gidin başka yerde mide bulandırıcı ilişkilerinizi anlatın
 
Burdaki yorumlardan şunu anlıyorum insanımızın idrak etme duygusu gelişmemiş malesef. Ben başta diyorum ki çok seviyorum biliyorum hatamı ben alıştırdım ama ayrılmadan bu işin bi yolu yok mu demişim gelen ayrıl giden ayrıl. Arkadaş ne çok boşanma meraklısı varmış yapıcı yorumlara çoook teşkler ama şu boşanma şakşakçıları bi uzak durun şurdan da derdimizi mantıklı bi şekilde nasıl hallederiz konuşmamıza devam edelim yorum kalabalığı yapmayın rica ederim

athenenoctua athenenoctua nın tavsiyeleri guzeldi, ustune ekliyecek bir seyim yok,onlari deneyebilirsiniz. :)
 
insanin hayatinda en önemli seydir özgürlük
o sizin elinizden gitmis
esinizi sevseniz nolur sevmeseniz nolur
bu durum duzelmeyecegi gibi her gecen zaman daha kötüye gidecektir
( bakkala bile izinle gittiginizi söylüyorsunuz)

böyle bir hayat yasayan kadinlara üzülüyorum
yazik
 
Kv ye gitme yasağı memnuniyet verici:KK53: de öbür yasaklar olmamış.

Çok seviyor olmak mutluluk için yetmiyor görüldüğü gibi.
Eşinizle bu acı gerçek üzerinde uzun bir konuşma yapmalısınız.
En azından doğabilecek kızınızın mutluluğu için.:KK51:
 
Siz yine bakkala gidebiliyormuşsunuz bana o da yasaktı. Ben de sizin gibi beni seviyor, gözünden sakınıyor ondan bu tavırları diye düşünüyordum; ama bunun çok büyük hata olduğunu yeni yeni anlıyorum. Kesinlikle insan kişisel alanına kendi karar vermeli, hiçkimse bu alanı daraltmaya çalışmamalı. Çalışırsa da hadleri uygun bir dille bildirilmeli. Dediğiniz gibi babamız bize yasak koymamış elin oğlu ne diye gelip yılların düzenini bozmaya çalışıyor ki. Benim makyaj yapmam bir hayaldi; ama şimdi canım istiyorsa yapıyorum ondan izin almıyorum. Ben ne istersem onu yaparım, kimse bana akıl veremez diye düşünüyorum. Hayır ben de anlamıyorum bizi, normalde dik kafalı burnunun dikine giden bir tipken bir erkek giriyor hayatımıza ve biz süt dökmüş kedi gibi oluveriyoruz. Neden, niçin, kimin için? Sanki dünyada başka erkek kalmamış gibi kölelik ediyoruz beraber olduğumuz insana. Bu mesajımı okuyacak olan bekar, nişanlı kızlar sakın ola hiçbir erkeğin hayatınıza bu denli müdahale etmesine müsaade etmeyin. Sonra çok pişman olursunuz iş işten geçer. Demedi demeyin.
 
Biliyorum hata bende böyle alıştırmamalıydım ama bu kadar vahim bi durumda olduğumu yeni farkettim. bebek konusunda asla pişman değilim o benim herşeyim. Şimdi napmalıyım onu danşmak istedim sert konuştum olmadı güzel güzel söyledm olmadı izinsiz gitsem güveni sarsılacak onarılmaz hatalar yapmak da istemiyorum bilinçli hareket etmeliyim

Yanlış okumadıysam, şu sıralar iş yükü de varmış değil mi? Bunlar biraz olsun hafifledikten sonra bıkmadan beraber lafını kullanarak önerilerde bulunun, beraber dışarı çıkalım, gezelim, hadi kalk biraz hava alalım, yorgunum derse inat etmeden güzel bir yürüyüş oturmaktan iyidir vs. lerle ikna etmeye çalışın. Dışarı çıktığınızda da başka sorun ve şikayetlerinizden falan bahsetmeyin, konuşun gülün, iyi ki dışarı çıkmışız deyin ikinizde. Bebek planlarınızı falan yapın. Şakalaşın. Zaman geçtikçe eşiniz de bu işe alışacaktır ve korumacı tavrı kırılacaktır diye umut ediyorum, sonra yine yavaş yavaş kişisel sınırlarınızı belirlersiniz. Beraber gittiğiniz yerlere yalnızken de gözü arkada kalmadan gidebileceğinizi anlar. Çocuk olunca ihtiyaçlarınızın artacağından herşeye onun yetişemeyeceğini, birlikte daha güçlü olduğunuzu da alttan alta kurgularsanız ve hayatın paylaşarak daha güzel olduğunu söylerseniz ilerisi için de fikirlerinin yumuşaması için yol yaparsınız. Annenize bahsetmemeniz bence de mantıklı, böyle kalsın.

Hani neden bu kadar şey neden benim çabamla oluyor diye düşünmeyin. Hak verilmez, alınır. Bu duruma gelmek için geçen zaman kadar uğraşmanıza gerek kalmadan ve hata yapmadan bilinçli şekilde onu da kendinizi de iyiye doğru değiştirirsiniz diye umuyorum.

Bir şey daha ekleyeyim, eşim gitme, o kişiden hoşlanmıyorum demesi gibi bir durum örneğin, benim başıma gelmedi. Çünkü birbirimizi tanıdığımızdan ne yapacağımızı, kimlerle konuşacağımızı bildiğimizden, nereye gittiğimizi söylememiz yeterli oldu şimdiye kadar. Arkadaşlarımın onun sevmediği huylarını farketmişse açık açık söyler ama bunların beni değiştiremeyeceğini bildiği için yine de sorun etmez. Ben de öyle. İzin yerine, haber veren insanların hayatı birbirlerine rest çekmekle geçmiyor merak etmeyin :)
 
Back
X