- 26 Kasım 2014
- 1.802
- 1.231
- 158
Merhaba arkadaşlar ben neredeyse 9 aydır evliyim.Mutluyum da eşimle çok şükür.Bir çocuğumuz olsun istiyoruz.Bu sürede olmayınca dr gittim.Pko teşhisi kondu.Dr hamile kalmamak gibi bir durum yok ama zaman alabilir dedi.İstersen takibe başlayalım yada biraz zamana bırak dedi.Ben tabi pko diye duyunca iyice telaşlandım bir ay geçtikten sonra takip başladı 2.ayımdayım.İnşallah kısa zamanda sonuç alırız.Bu ayrı bir konuya neyse.Size anlatmak istediğim eşimin çok samimi arkadaşınin eşi hamile.Sürekli görüşürüz ve benim çok fazla bebek istediğimi bilir kendisi.Onun adına çok sevindim,çünkü daha öncede bir düşüğü olmuştu.Öğrendikleri ilk gün akşam yemeğe bize geldiler.Yemek yedik.o akşam hep bebek üzerine konuşuldu.Hatta masayı toplarken ark.eşi aman sen bırak yorulma.senin yerine ben yaparım vs gibi konuşmalar oldu.(bu arada 2 haftalık falandı)Neden bilmem eşimle göz göze geldik sanki biraz abartmışlar gibime geldi.Birazda içim acıdı kendi kendime eşime bu duyguyu ben ne zaman yaşatıcam acaba diye düşünür oldum.Kıskanç bir insan deilimdir.Heleki böyle bir konuyu asla kıskanmam.Allah ın takdiri derim hep.Geçenlerde aşermiş kendisi.Henüz 7 haftalık.Akşam eşimi arayıp ona meyve aramaya çıktılar.Neden bilmem çok sinirlendim.Hayır gidemezsin dedim.Eşim hiçbirşey demedi bir süre.Sonra telefon çaldı arkadaşı aradı.Geç açtı telefonu.Uyuyordum dedi yarın gidelim olmazmı dedi.Oda ısrar etti ve aşkım lütfen bizede meyve falan alırım ayıp olmasın dedi.Birşey demedim ve oda gitti.Zaten gitmese bile ben yine git derdim bunuda biliyorum.Ama kendimi çok tuhaf hisstettim.Sanki benim eşim başka birinin hamilelik kaprisini çekiyormuş gibi.Sonra o gelene kadar ağladım.kısknamıyorumda neden böyle oldum bilmiyorum.Bu durumları yaşamam için daha çok erken biliyorum ama elimde değil neredeyse artık onlarla görüşmeyelim bile diyeceğim.Çok uzun oldu kusura bakmayın arkadaşlar hakkınızı helal edin ama bir tuhaf duygular yaşıyorum paylaşmak istedim sizlerle
