Merhaba arkadaşlar..
Biliyorum şimdi hepiniz eleştireceksiniz beni ama kimseye anlatamıyorum bu durumu.
Bir arkadaşına gittik çocuk çok düzenli devamlı evi topluyor eli de çok yatkın resmen kıskanıyorum benim eşim niye böyle değil niye dağınık diye. sanki herkes şanslı ben değilim.
İçimden diyorum herkesin iyi ve kötü tarafları vardır ama yok. hep bir kıyas içindeyim. öyle ki başkalarıyla görüşmediğimizde daha mutluyum. çok üzülüyorum kendime. bunu nasıl aşabilirim illa psikoloğa mı gitmeliyim eşime de anlatamıyorum çok üzerim onu.
lütfen üzücü eleştiriler yapmayın zaten farkındayım yanlış olduğunun..teşekkürler şimdiden..
Biliyorum şimdi hepiniz eleştireceksiniz beni ama kimseye anlatamıyorum bu durumu.
Bir arkadaşına gittik çocuk çok düzenli devamlı evi topluyor eli de çok yatkın resmen kıskanıyorum benim eşim niye böyle değil niye dağınık diye. sanki herkes şanslı ben değilim.
İçimden diyorum herkesin iyi ve kötü tarafları vardır ama yok. hep bir kıyas içindeyim. öyle ki başkalarıyla görüşmediğimizde daha mutluyum. çok üzülüyorum kendime. bunu nasıl aşabilirim illa psikoloğa mı gitmeliyim eşime de anlatamıyorum çok üzerim onu.
lütfen üzücü eleştiriler yapmayın zaten farkındayım yanlış olduğunun..teşekkürler şimdiden..
Son düzenleme: