- 22 Aralık 2014
- 5.379
- 4.001
- 373
- Konu Sahibi usuyenprenses
- #1
Ben 25, kız kardeşim 23 yaşında.
İkimiz de çalışıyoruz.
Kardeşim beni sürekli eleştirir, eleştirilmeyi sevdiğim için kendimi düzeltmek adına bir adım olur diye söylediklerine alınmıyordum.
Ama bu sıralar çok sık olunca artık bu yıllardır böyle olunca acaba kötü niyetle mi yapıyor diye düşünmeye başladım.
Örnek çok ama en son olayı anlatıcam.
Ben orucum kardeşim değil.
İşten geldim iftara 1,5 saat var yemek hazırlamaya başladım. Yeni şeyler denerim sürekli.
Dün napıyorsun dedi kıymalı pide dedim. Ya sen ne anlarsın ne pidesi diye başladı.
Sonra o da salataya başladı bittikten sonra tekrar geldi ben de kıymalı kaşarlı da yapayım mı getirsene mevlana usulü güzel olur dedim.
Usulü musulü boşver sen önce bunu bir yap gibi bir şey dedi.
Ben de zaten açım sinirliyim bağırdım.
O da madem istiyorsun kendin yap bir şeyi de kimseden yardım almadan yap diye bağırmaya başladı.
Sürekli böyle ne olur yani yardım etse zaten ben şunu yap demeden temizlik bile yapmaz.
4 yıllık ilişkisi var erkek arkadaşı da benim arkadaşım aralarını ben yapmıştım.
Ben her özelimi en ince detayına kadar anlatırken o asla tek kelime anlatmaz.
Sevgilisinin kötü yönlerini eleştirsem ağır laflar söyler bana kalbimi kırar.
Ben gezmeyi çok severim o hep evdedir, ben çok konuşan o hep sessiz.
Görenler ablan mı diyorlar zaten.
Bir de babam onunla dışarı çıkarsam öyle çıkmama izin verir.
Ben de birisi ile buluşacağım da hem izin almak için, hem de o da gezsin diye sen de gelsene derim o da sen beni kullanıyorsun gelmem der gelmez ben de dışarı çıkamam.
Kız kardeşim benden güzel ama kendisini hiç beğenmez ben de sürekli öz güveni gelsin diye şöyle güzelsin bak dişlerin ne kadar güzel gibi şeyler söylerim.
Ama o bana senin yüzün oturmuş benimki çocuk gibi senin sivilcelerin yok diye sürekli konuşur.
Ben onu çok seviyorum ama o neden böyle davranıyor beni sevmiyor mu ?
Ama bir de şöyle bir şey var birisi benim için kötü bir şey söylesin hemen atağa geçer ya da bir şey canımı sıksın üzüleyim o da çok üzülür ben mutluyken destek olmaz ama üzgünken benimle o da üzülür, teselli eder.
İkimiz de çalışıyoruz.
Kardeşim beni sürekli eleştirir, eleştirilmeyi sevdiğim için kendimi düzeltmek adına bir adım olur diye söylediklerine alınmıyordum.
Ama bu sıralar çok sık olunca artık bu yıllardır böyle olunca acaba kötü niyetle mi yapıyor diye düşünmeye başladım.
Örnek çok ama en son olayı anlatıcam.
Ben orucum kardeşim değil.
İşten geldim iftara 1,5 saat var yemek hazırlamaya başladım. Yeni şeyler denerim sürekli.
Dün napıyorsun dedi kıymalı pide dedim. Ya sen ne anlarsın ne pidesi diye başladı.
Sonra o da salataya başladı bittikten sonra tekrar geldi ben de kıymalı kaşarlı da yapayım mı getirsene mevlana usulü güzel olur dedim.
Usulü musulü boşver sen önce bunu bir yap gibi bir şey dedi.
Ben de zaten açım sinirliyim bağırdım.
O da madem istiyorsun kendin yap bir şeyi de kimseden yardım almadan yap diye bağırmaya başladı.
Sürekli böyle ne olur yani yardım etse zaten ben şunu yap demeden temizlik bile yapmaz.
4 yıllık ilişkisi var erkek arkadaşı da benim arkadaşım aralarını ben yapmıştım.
Ben her özelimi en ince detayına kadar anlatırken o asla tek kelime anlatmaz.
Sevgilisinin kötü yönlerini eleştirsem ağır laflar söyler bana kalbimi kırar.
Ben gezmeyi çok severim o hep evdedir, ben çok konuşan o hep sessiz.
Görenler ablan mı diyorlar zaten.
Bir de babam onunla dışarı çıkarsam öyle çıkmama izin verir.
Ben de birisi ile buluşacağım da hem izin almak için, hem de o da gezsin diye sen de gelsene derim o da sen beni kullanıyorsun gelmem der gelmez ben de dışarı çıkamam.
Kız kardeşim benden güzel ama kendisini hiç beğenmez ben de sürekli öz güveni gelsin diye şöyle güzelsin bak dişlerin ne kadar güzel gibi şeyler söylerim.
Ama o bana senin yüzün oturmuş benimki çocuk gibi senin sivilcelerin yok diye sürekli konuşur.
Ben onu çok seviyorum ama o neden böyle davranıyor beni sevmiyor mu ?
Ama bir de şöyle bir şey var birisi benim için kötü bir şey söylesin hemen atağa geçer ya da bir şey canımı sıksın üzüleyim o da çok üzülür ben mutluyken destek olmaz ama üzgünken benimle o da üzülür, teselli eder.