merhaba kızlar. ilk önce şöyle söliyim arkadaş bulma konusunda bi sıkıntım bugüne kadar hiç olmadı hatta burnu havada olmama rağmen insanlar kendileri gelip arkadaşım olurlar. çok samimi olduğum farklı gruplardan kız arkadaşlarım vardı. birbirimize karşı çok uyumluyduk kardeş gibiydik hık desek gülerdik birbirimizi anlardık hiçbişi demesem bile üzgün olduğumu anlarlardı. herneyse yeri geldi samimiyetin verdiği cesaretle hadlerini aşarak konuşmaya başladılar. bende herzaman hakkını savunan biriyimdir. haddini bilmelerini sağlarım en yakınlarım da olsa. çok da kinciyimdir böle kötü huylarım var işte. nese neticede hepsiyle küstük. barışmak istediler ama kinciliğim buna engel oldu. hiç de pişman diilim hayatta konuşmam da zaten ama niyeyse o kızkıza muhabbetleri nasıl özlüyorum. salak salak takılmalarımızı bile özledim her lafa güldüğümüz şeylere dedikodular yaptığımız günleri özledim. başka arkadaşlarım da var ama onlarla uyumlu diiliz öle çok eğlenceli geçmiyo diğerleriyle. bide yapmacık biri olamıyorum eğer uyumlu diilsek samimiyet kuramam. kısacası o samimi kız muhabbetlerini çok arıyorum ya hatta sürekli kendimi sevgilime makyaj malzemelerinden falan konuşurken buluyorum. sıkıldığını bildiğim halde saatlerce mağazalarda rehin alıyorum onu yani sevgilime de yazık dimi:) siz siz olun yakın arkadaşlarınızı kırmayın bazıları benim gibi fazlaca hassas olabiliyo. onlara okadar kızgınımki mahvettiler herşeyi