Bence onu biraktiniz diye tepki veriyor, aklınca sizi cezalandırıyor.
Çocuklar böyledir. Biz de uzun seneler ailevi sebeplerle bir çocuğa baktık. Çocuk evde sevgi yumağı gibi, sorunsuz bir çocuktu. Ne zaman annesi gelirdi içine deccal girmiş gibi salak salak hareketler yapardı. Hircinlasirdi (hatta kadın gittikten sonra bize de hircinlasirdi).
Annesi bazen eve götürmek isterdi, gitmezdi.
Aslında esas sebep onu bırakan annesine tepki vermesiydi.
Siz de ne kadar bırakmak gibi gormeseniz de zaman /saat kavrami olmayan bir çocuğu her gün bırakıyorsunuz. Belki de ilk zamanlar terkedildigini falan düşünüyordur.
Sorunu krese vermekle cozemezsiniz. Hatta
gercekten sizin terkettiginizi dusunuyorsa bu sefer de yengenin de terketttigini düşünüp kendince bir terkedilme şeması oluşturabilir,ileriki hayatında sorunlar yaşayabilir.
Bence yapacağınız en doğru şey bu yaş grubunda uzman bir psikologa gidip önce eşinizle danışmanız,sonra da çocuğunuzu göstermeniz.
Bunun dışında yapacağınız her şey çocukta yara acabilir