• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kızım eve gelmek istemiyor

Yok tablet telefon falan vermiyor tembihlemistim zaten gizli gizli de vermez gönlüm rahat inanin evde de cok imkani var ama onlar kalabaliklar kızlari var kizimla oynuyirlar parka gidiyorlar köpek var buzagi var belki de ondan o kadar istiyor
O zaman sosyal çevre için istiyor. Alışmış uzun süre orda olduğu için kaç lira veriyorsunuz yengeye?
 
Çalışan annelerin çocukları cook mutlu diye bilmis bilmis konuşan hatta benim anneme senin annen beceriksizmis diyen bilmis ablalar nerede acabaaağ suan bunu okuyor mu? Neyse cocuk sizin güven alanınızdan çıkmış, krese vermeniz farklı insanları görmesi daha iyi olabilir. Muhtemel is stresiniz oldugundan hızlı hızlı vakit geçirmeye çalışıyor olabilirsiniz. cocugunuz esinizin yengesi ile daha güzel bir iletisim içindeler. Her zaman söylüyorum hepte söyleyeceğim en azından 5 yasına getirmediğiniz yanında kalmadıgınuz cocuk, sizin değildir. En zorlu cetrefilli ve herseyin ilkini yaşadığını zamanlarda başkaları yanında. Hafta sonları cocugunuz ile ortak oyunlar kurup, oyun klüplerine, tiyatroya gidin.
OYun gruna gidiyoruz yani alerjik olmasina ragmen onun icin vegan hamburger yapan yerlere gidiyoruz hic bir seyden mahrum birakmiyoruz maddi olarak da manevi olarak da daha bu dabah dogal tarım ciftligine gittik kostuk eglendik mahalleye girdik ciciye gidecegim demeye basladi her seyi yapiyorum su an koynumda uyuyakaldi gece uyumayacagini bile bile sirf ten temasi olsun diye uyandirmiyorum birakamiyorum kucagimdan
 
Kalacagim diye tutturdugunda da izin vermeli miyim yani ? Hic ayri kalmadık geceleri nasil icinden cikarim bilmiyorum cici diye aglıyor yengeye cici diyor
Hayır hayır sınırları siz çizeceksiniz.
Acaba siz evden almasanız da yenge Mi size bıraksa ya da parka çıkarsa sizin geliş saatinizde parkta buluşsanız yenge evine siz evinize mi dönseniz. Yani çocuk yetiştirmek zor, hep böyle çözümler bulup biraz çocukların isteği biraz bizim isteğimiz bir yol yaratıyoruz. Sabah burakırken ısrarla şimdi yengenle güzel güzel oyna, akşam olup işten çıkınca ben geleceğim evimize gideceğiz diyin hergün, kodlayın çocugu.

Biz anlamıyoruz onları kendilerini ifade edemedikleri için ama ben bebeklerin bile bizi anladıklarına inanıyorum. Ben 8 aylık yiğenime bile büyük insan muamelesi yapıp konuşarak istediğimi yaptırmıştım.
 
Hayır hayır sınırları siz çizeceksiniz.
Acaba siz evden almasanız da yenge Mi size bıraksa ya da parka çıkarsa sizin geliş saatinizde parkta buluşsanız yenge evine siz evinize mi dönseniz. Yani çocuk yetiştirmek zor, hep böyle çözümler bulup biraz çocukların isteği biraz bizim isteğimiz bir yol yaratıyoruz. Sabah burakırken ısrarla şimdi yengenle güzel güzel oyna, akşam olup işten çıkınca ben geleceğim evimize gideceğiz diyin hergün, kodlayın çocugu.

Biz anlamıyoruz onları kendilerini ifade edemedikleri için ama ben bebeklerin bile bizi anladıklarına inanıyorum. Ben 8 aylık yiğenime bile büyük insan muamelesi yapıp konuşarak istediğimi yaptırmıştım.
Gecen gün onu da denedik parkin ortasinda yerlere atti kendini gittigini görünce aglaya aglaya geldi eve gören cocugu dövdüm zanneder.Ya gebelikte omegasından folik asitine icmedigim ilac kalmadi cocuk simdi benden akıllı kendimi salak gibi hissediyorum o öyle yapınca🤣
 
O zaman sosyal çevre için istiyor. Alışmış uzun süre orda olduğu için kaç lira veriyorsunuz yengeye?
5 bin veriyoruz temmuzdan sonra arttiracagım tuvalet egitimi icin vaktim yok onu da hesaba katip arttiracagim kresler 7 8 den basliyor servisi yemegi falan artik neyse ne maasimin yarisini veririm yeter ki cocuk boyle yapmasin bilmiyorum kres de yanlis olabilir dedi arkadaslar kafam karisti
 
Yengenizin çocuğunuza sizin evde bakma ihtimali var mı? Bir de öyle deneseniz? Belki bu şekilde en azından kendi evine de ısınır, her zaman yengesinin evine gidemeyeceğini idrak eder.
 
OYun gruna gidiyoruz yani alerjik olmasina ragmen onun icin vegan hamburger yapan yerlere gidiyoruz hic bir seyden mahrum birakmiyoruz maddi olarak da manevi olarak da daha bu dabah dogal tarım ciftligine gittik kostuk eglendik mahalleye girdik ciciye gidecegim demeye basladi her seyi yapiyorum su an koynumda uyuyakaldi gece uyumayacagini bile bile sirf ten temasi olsun diye uyandirmiyorum birakamiyorum kucagimdan
geriye tek bisey kalıyor sizin cocugunuz sizin yerinize yengenizi koymus . Bazı cocuklar daha hassas olabiliyor ve alısamıyor bu duruma
 
Merhabalar,aynı problemi bende yaşamıştım kızım annemin evinden gelmek istemiyordu ,ben çalışırken annem ilgileniyordu normelde ama aşırı bir bağlanma durumu oluşmuştu, çözümü kreşte buldum, en azından sağlıklı bir ilişkiye döndü anneme olan sevgisi, sizede kreş öneririm
 
O kadar zor bir süreç ki bunu sadece yaşayan bilir bence. Anne olarak elinden bişey gelmemesi daha yıpratıcı. Benim kuzum da babaannesine daha düşkün doğumdan sonra bazı sağlık sorunları eşimle boşanma eşiğinden dönmek falan derken babaannesi ile daha çok vakit geçirdi. Yaklaşık 6 aydır beraberiz sürekli park onun istekleri her zaman önceliğim o. Sonuç; yaklaşık 6 ayda 2. Kez bugün gördü babaannesini be herşeyi onunla yapmak istedi. Saçı mı taranacak o yapsın, yemek mi yedirilecek o yedirsin. O kadar üzüldüm ki kimseye belli etmemeye çalışıyorum ama içten içe düşünmeden de edemiyorum ne yapacağım diye.
 
2 buçuk yasindaki kızıma ekim ayından beri esimin yengesi bakiyor calısma saatlerim sabit sabah 8 bazen 9 6 arası.Esimin yengesi gercekten güzel bakiyor her anlamda ilgileniyor bazen ilgisi kadar maas veremediğimi dahi düsünüyorum kendi cocugu gibi bakiyor.Kızimi bebekliginden beri sık sık gördü kızım onu seviyor görüp de aman zamanla böyle olmaz alısır dedigim sey sorun yumagı haline geldi. Her aksam cocugu zorla aliyoruz is neredeyse yaka paça getirmek haline gelecek saatlerce aglıyor gidin bırakın beni diye bugün pazar haliyle evdeydik baktim evin kapısıni açıp kacacak oraya yakin da degil sokaga cikıp gidecekmis 5 dklik yola.Isten gelince isi gücü bırakıp onunla oynuyorum parksa park oyunsa oyun anne babasi olarak her şeyi yapıyoruz son zamanlarda iyice bizi istememeye basladı bizi camdan görmesiyle git diye bağırması bir oluyor iyice sinirlerim bozuldu artık sürekli orada olmak istiyor evde olan vaktinde de aglıyor oraya gidecegim diye.Alerjik cocuk diye krese vermeyeyim dedim ama böyle yapınca da sonuc bu oldu karakter olarak anneci babacı bir cocuk degil özgür ruhlu hic bir zaman aşırı bağımlı olmadı zaten onu biliyorum ama hepten de istememezlik etmezdi nasil çözebilirim bu durumu ?

Annem babam çalıştığı için bende kreşlerde, anneannem ve teyzemlerle büyüdüm bana da aşırı iyi bakıldı ama annem ziyarete geldiğinde ve sonrasında onların yanına alındığımda alışamadım benimseyemedim... Asla anneannemin ve teyzemlerin yerini tutamadılar.

Annem de babam da gözümün içine bakarlar hala, benim içim ölüp biterler ama olmuyor.. Birlikte büyüyen insanlarla kurulan bağ kurulmuyor ne yazık ki... Anneannemi teyzemleri sarılır öperim, sataşırım, ellerini tutarım ne bileyim içgüdüsel yakınlaşırım ama annem ve babama sarılamam, onlar sarılıp öptüklerinde yadırgarım falan...

Büyüme çağında kiminle olunuyorsa o benimseniyor maalesef..
 
5 bin veriyoruz temmuzdan sonra arttiracagım tuvalet egitimi icin vaktim yok onu da hesaba katip arttiracagim kresler 7 8 den basliyor servisi yemegi falan artik neyse ne maasimin yarisini veririm yeter ki cocuk boyle yapmasin bilmiyorum kres de yanlis olabilir dedi arkadaslar kafam karisti
Bence bir yıl daha yenge baksın.
Sonraki sene 4 yaşına girer biraz büyümüş olur.
 
Benim oğlum da öyleydi ağlar dururdum kapıyı yüzüme örter git derdi anne diye bakıcıya giderdi üç yasina geldi bitti bana döndü kim olursa olsun beni istiyordu biraz daha büyüsün öyle kreşe gider o bağ öyle hemen bozulmaz biraz izin iyi gelir o senin ne olursa olsun oda bunu anlayacak
 
Ben de çalışan anne çocuğuyum. Bakıcı annemden kendi annemlere gitmek istemezmişim hatta annem beni alırken size mi gidiyoruz diye sorarmışım. Sizin kızınızla aynı davranırmışım. Anne diye hitap edermişim. Bana çok iyi bakmış sizin yengeniz gibi. Şu an annem benim her şeyim. Asla aramızda kopukluk olmadı. Kreşe filan vermeyin geçici bir dönem.Annem beni sosyalleşeyim diye kreşe vermiş sonradan hala çok pişman
 
Annem babam çalıştığı için bende kreşlerde, anneannem ve teyzemlerle büyüdüm bana da aşırı iyi bakıldı ama annem ziyarete geldiğinde ve sonrasında onların yanına alındığımda alışamadım benimseyemedim... Asla anneannemin ve teyzemlerin yerini tutamadılar.

Annem de babam da gözümün içine bakarlar hala, benim içim ölüp biterler ama olmuyor.. Birlikte büyüyen insanlarla kurulan bağ kurulmuyor ne yazık ki... Anneannemi teyzemleri sarılır öperim, sataşırım, ellerini tutarım ne bileyim içgüdüsel yakınlaşırım ama annem ve babama sarılamam, onlar sarılıp öptüklerinde yadırgarım falan...

Büyüme çağında kiminle olunuyorsa o benimseniyor maalesef..
Ama o uzun süre bırakınca öyle her gün görüyor hafta sonu görüyor aynı değil
 
Onu deneyecegiz bir onu yapmadik zaten o ise yarar umarim
O da ise yaramayabilir. Benim kızımda bakıcısına çok düşkündür. 1 buçuk 2bucuk yaş arasindaki zamanda bakıcısi giderken kıyameti kopartiyordu. Pandemi zamanıydı bende evden yarım gün çalışıyordum o dönem. Sürekli beni de görüyordu. Ama odamdan ciktigimda beni içeri itiyordu. İsim bitince gidiyor teyzesi diye. Hele onlara biraktiysak mahalleyi inletiyordu gelmemek için. Sağolsun teyzemiz gidişini uyku saatine denk getiriyordu. Ağlamasın diye. 3 yasa yakın yaz tatili dönüşü bıraktı ağlamayı. Güzelce yarın tekrar geleceğini anlatın her defasında. İlgisini çekecek şeylerle dikkatini dağıtmaya çalışın.
Birde bu kadar üzülecek bir durum değil bu. Çocuğunuzla aranızdaki bag etkilenmiyor emin olun. Benim kızın aglayisini gören herkes üzülüyorsundur demi diyordu. Ama bende mi problem var bilmiyorum ben hiç üzülmedim. Bakıcısı geldi diye aglayacagina gitti diye ağlaması daha iyi. En azından siz yanında yokken mutlu olduğunu biliyorsunuz. Biraz zaman verin. Durumu anlayacak mutlaka.
 
Bence şu an onu yengenin yanından alıp kreşe vermek çocukta daha büyük tepkiye yol açabilir. Önce bir pedagogla görüşüp onun fikrini alın.
 
Ben
Hani yenge de anlatiyor evine gitmen lazim anne baba özledi seni diye ama duymuyor her akşam bir rezillik inanın.Ben alerjik cocuk bünyesi zayif sık hastalanir diye istemedim ama su an krese vermek istiyorum
Bence kurulu düzenini bozmayın çocuğun. Evet zor bir durum ama belli ki yenge güven içınde bakıyor.. Yemesi, içmesi, uykusu bu düzen küçük çocuk için önemlidir..

O çocuk sizin çocuğunuz siz doğurdunuz elinizden geldiğince ilgileniyorsunuz. Ben zamanla toparlayacağını düşünüyorum.

O an onunla inatlaşmayın biraz sizde orda kalıp yengenin müdehalesi olmadan onunla konuşun oyun oynayın sonra sizinle gelir belki çok dram olmadan çözersiniz.

Alerjik bir bebekse kreş ortamları ne kadar hijyenik görünsede toz yumağıdır aslında, bütün düzeni bozulur üstüne üstelik sık sık hasta olur. Bildiğim birçok çocuk senenin yarısını hasta evde başkasının bakımı altında geçirdi.

Sizi anlıyorum Benim bebeğimin de bağışıklık sorunu var kendi okuluma 1 gün bile götüremedim annem bakıyor sağolsun. Oğlumunda huyu çok değişti ama sabrediyorum

Okuldaki 5 - 6 yaş grubu bile bu yıl hep hastaydı.
 
2 buçuk yasindaki kızıma ekim ayından beri esimin yengesi bakiyor calısma saatlerim sabit sabah 8 bazen 9 6 arası.Esimin yengesi gercekten güzel bakiyor her anlamda ilgileniyor bazen ilgisi kadar maas veremediğimi dahi düsünüyorum kendi cocugu gibi bakiyor.Kızimi bebekliginden beri sık sık gördü kızım onu seviyor görüp de aman zamanla böyle olmaz alısır dedigim sey sorun yumagı haline geldi. Her aksam cocugu zorla aliyoruz is neredeyse yaka paça getirmek haline gelecek saatlerce aglıyor gidin bırakın beni diye bugün pazar haliyle evdeydik baktim evin kapısıni açıp kacacak oraya yakin da degil sokaga cikıp gidecekmis 5 dklik yola.Isten gelince isi gücü bırakıp onunla oynuyorum parksa park oyunsa oyun anne babasi olarak her şeyi yapıyoruz son zamanlarda iyice bizi istememeye basladı bizi camdan görmesiyle git diye bağırması bir oluyor iyice sinirlerim bozuldu artık sürekli orada olmak istiyor evde olan vaktinde de aglıyor oraya gidecegim diye.Alerjik cocuk diye krese vermeyeyim dedim ama böyle yapınca da sonuc bu oldu karakter olarak anneci babacı bir cocuk degil özgür ruhlu hic bir zaman aşırı bağımlı olmadı zaten onu biliyorum ama hepten de istememezlik etmezdi nasil çözebilirim bu durumu ?

Bence onu biraktiniz diye tepki veriyor, aklınca sizi cezalandırıyor.
Çocuklar böyledir. Biz de uzun seneler ailevi sebeplerle bir çocuğa baktık. Çocuk evde sevgi yumağı gibi, sorunsuz bir çocuktu. Ne zaman annesi gelirdi içine deccal girmiş gibi salak salak hareketler yapardı. Hircinlasirdi (hatta kadın gittikten sonra bize de hircinlasirdi).
Annesi bazen eve götürmek isterdi, gitmezdi.
Aslında esas sebep onu bırakan annesine tepki vermesiydi.
Siz de ne kadar bırakmak gibi gormeseniz de zaman /saat kavrami olmayan bir çocuğu her gün bırakıyorsunuz. Belki de ilk zamanlar terkedildigini falan düşünüyordur.
Sorunu krese vermekle cozemezsiniz. Hatta
gercekten sizin terkettiginizi dusunuyorsa bu sefer de yengenin de terketttigini düşünüp kendince bir terkedilme şeması oluşturabilir,ileriki hayatında sorunlar yaşayabilir.
Bence yapacağınız en doğru şey bu yaş grubunda uzman bir psikologa gidip önce eşinizle danışmanız,sonra da çocuğunuzu göstermeniz.
Bunun dışında yapacağınız her şey çocukta yara acabilir
Keisnlikle yengenç e katılıyorum, kreşe vermek çözüm değil bu davranışın sebebini bulmanız lazım. Çevrenüzde iyi bir çocuk psikoloğu yoksa online danışmanlık da alabilirsiniz. Ben tuvalet eğitimi sırasında almıştım çok işe yaradı.
İstersen özelden isim veririm
 
Back
X