hep boyle olursa diye gozum korktu.okadar doyumsuzki hic biseyden memnun degilO yaşta çok normal canım benim oğlumda aynısıydı bu bir süreç, hep konuşarak anlatmaya çalış üzüldüğünü söyle onun artık kooocaman bir abla olduğunu lanlat
kardeslerini seviyo aslinda.bana karsi cok hincli.surekli beni etrafinda dondurmek istiyor yetisemiyorum.enufak tartismamizda bana bagiriyosun dovuyosun bile diyo yapmadigim haldeBu durumu onunla da paylas. Zamanla anlayacaktir bence bir de mumkunse bebek bakimina onu da dahil et, sorumluluk ver hem kendisini ailenin parcasi ister dislanmis gibi hissetmez hem de senin durumunun zorlugunu biraz olsun kavrar.
aynn ole dunya sanki onun etrafinda donuyor.surwkli kapris.hep oyun oynamak istiyor.oynuyorum onunla ama doyumsuz hep dahada fazlasini istiyor.cok bunaldim artikBelki de her istediğini yaptığınız içindir.
Dünya onun etrafında dönmüyor,. Sürekli istemekle olmuyor bu işler.
Siz küçükleri kıskanmasın diye fazla üstüne düşmüşsünüz bence... Harika bir annesiniz, tedirginliğiniz, endişeniz normal ama bazı seyleri oluruna bırakmak lazım.
Sonuçta eve yeni bireyler geldi. Elbet onunda hayatında değişiklik olacak.
Süreci normalleştirmeye bakın, basit sorumluluklar verin. Biraz başka şeylere ilgisi dağılsın.
Sevdiği bir şey varsa ona yönelsin, biraz kendini dinleyerek vakit geçirsin.
Eğer ilgisi varsa tek başına vakit geçirebileceği aktiviteler bulun. 8 yaşında mesela 250 parçalık yapboz, yada sevdiği bir şeyin maketi, seviyorsa resim malzemeleri, çocuklar için iğne yerine sivri olmayan malzemelerle etamin vs olabiliyor, öyle bir şeyler, başardıkça hoşlanacağı ne varsa...aynn ole dunya sanki onun etrafinda donuyor.surwkli kapris.hep oyun oynamak istiyor.oynuyorum onunla ama doyumsuz hep dahada fazlasini istiyor.cok bunaldim artik
Her dediğine Evet demeyerek baslayabilirsin. Her istediginin olmayacağını öğret ilerde büyük problem olur yoksa. Böyle çocuklar buyuduklerinde istediği olmadığında Kendine yada etrafına zarar verebiliyo. Sırf istekleri olsun diye. Ama ne yazıkki hayatta hr istediğimiz olmaz bazen bunu anlaması lazım. Hayır dN anlaması lazım yanimerhaba arkasaslar.benim sekiz yasinda bir kizim ve bir yasinda ikizlerim var.benim icin hayat cok yorucu.kizim beni hic dinlemiyor kardesleri oldugundan beri.elimden geldigince ona vakit ayirmaya calisiyorum.birlikte alisverise cikiyoruz piknige giditoruz.evde oyun oynuyoruz.ders yapiyoruz sirf kendini iyi hissetsin diye.ama malesef hicbiseyden mutlu olmuyorsurekli sert cvplar surat asmalar karsi gelmelee.zaten yetisemiyorum islere.sirf o mutlu olsun diye isi gucu birakuyorum ama hic mutlu olmuyor.babasida onunla ilgileniyor surekli.hep benim dedigim olsun ustiyor .hayirdan anlamiyor.artik stresten karnim sisiyor.sirf ona pozitif olayim diye.kendi cocuklarimla ugrasamasken mutlu olsun diye eve arkadaslarini cagiriyorum.nasil davranicam napicam bilmiyorum.bu aksam saclarini yapmak istedim bir stres bir stres araliksiz bir saat agladim kendide uzuldu sonradan yaptigina napmam gerekir bilmiyorum
Çok doğru söylüyosunuzEğer ilgisi varsa tek başına vakit geçirebileceği aktiviteler bulun. 8 yaşında mesela 250 parçalık yapboz, yada sevdiği bir şeyin maketi, seviyorsa resim malzemeleri, çocuklar için iğne yerine sivri olmayan malzemelerle etamin vs olabiliyor, öyle bir şeyler, başardıkça hoşlanacağı ne varsa...
Ama bu onun kendi alanı ve kendi zamanı olacak şekilde olmalı.
Bunun yanı sıra evde görevlendirme yapın, örneğin odasını kendisi toplasın. Evcil hayvan vs bakıyorsanız bakımını yapsın. Kitap okumayı seviyorsa kitap yada yaşına uygun haftada 1 film izleyip fikirlerini sizinle paylaşsın...
kendinizi yıpratmayın. Kıskanacaksa da kıskansın... hepimizin kardeşi oldu :) bir şekilde adapte olduk. 1 senedir izlediğiniz yol Sizi yormuş ise başka şeyler deneme zamanı gelmiş.
Benim de oğlum 2 yaşında ve göreceli olarak zor bir çocuk, ikinci de yolda. İnanın zaman zaman karalar bağlıyorum, ne yapacağım ben diye... ilgim ister istemez azalacak, yada ilgim azalmasın diye küçüğü mü ihmal etmiş olacağım vs vs...
ama herkesin kardeşi var ve bir şekilde kabul ediyor. Belki de olayı marjinal hale getirmeden biraz kıskanmasını da göze alıp normal seyrine bırakmak en güzeli...
Yok canım, kalmaması için hep anlat konuş inatlaşma seni anlıyorum ama maalesef şu şu görevlerimiz var v.b. İle açıklama yap, biz öyle yaptık o an ikna olmasada biryerlerde o sözlerimiz kalıcı etki yaratmışhep boyle olursa diye gozum korktu.okadar doyumsuzki hic biseyden memnun degil
Ayni arkadasimin kizi. O da 8 yasinda. Kendisinden buyuk abisi var bir de. Ama bu kiz da huysuz, bencil, geçimsiz. Anneyi geç, annenin arkadaslarini bile azarliyor. Bir rahat vermez bize. Soz dinlemez. İnatçidir. Ay başta cok seviyordum ama çok soguttu kendisinden. Oyun oynasan hemen kendini ustun gostermeye baslar. Oyundan keyif almiyor yani yarisilmayacak oyunda bile yarisiyor. Guzel sozleri soylemez (hos geldin, tesekkur ederim gibi). Ama koca kadinlari yuksek sesle azarlar. Evimize gelse laf dinlemez, baska odalara girer izinsiz. Çaresi var mi bilmiyorum. Ben annesinin her dedigini yaptigini, hayir demeyi ogretmedigini, dunyanin onun etrafinda dondugunu hissettirdigini dusunuyorum hani şu piremses sendromu olanlardan...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?