Ne yalan söyleyeyim okudukça hiç iyi şeyler gelmedi aklıma. Umarım çok ama çok yanılıyorumdur.Ben de bundan aşırı derecede şüphelendim açıkçası… Haklısınız. Bir dışavurum problem var gibi. Kendini böyle ifade etmeye ya da savunmaya çalışıyor olabilir
Hayir malesef
Asla pes etmedim etmemde. Zaten o yuzden secitli yerlerden yardim fikir ariyorum7 yaşında bir çocuktan lütfen bu kadar kolay kopmayın… Ne bu yani saksıda çiçek mi, azıcık solunca, "biz en iyisi bunu kenara bırakalım" mı denilsin? Eleştirmek için söylemiyorum. Siz de eminim yorulmuşsunuzdur, anlıyorum ama anlatımlarınızdan biraz da çabuk pes etmişsiniz gibi duruyor
Tabiki hayir yoksa neye yaradi
Yok sükur
Valla akıl filan duracak bir durum yok.Çocuğumu dövmedim, sokağa terk etmedim üzülecek bir durumda değil çok şükür.Dünyada üzülecek o kadar çok çocuk var ki onlar için üzülebilirsiniz.Benim görevim bir anne olarak kendi ayakları üzerinde durabilen,özgüvenli,merhametli,büyüklerini sayan,küçüklerini seven,anneye babaya vatana millete hayırlı bir evlat yetiştirmek.Ben bunları yaparken kendimden fedakarlık yapıyorum,bunun karşılığında çocuğumdan evimizin kurallarımıza uymasını, üzerine düşen görevleri yerine getirmesini ve bize saygı duymasını beklemek hakkım.3 aylık bir bebekten bahsetmiyorum 2.sınıfa giden 7 yaşında söylediğim şeylerin muhasebesini gayet güzel yapabilen bir çocuktan bahsediyorum.Bacak kadar çocuk diye tanımlamayın lütfen şu melekleri… Aklım duruyor… O, siz fedakarlık yapın diye doğmadı ki. Bu kadar ağır gelecekse doğurmayın… Nasıl üzüldüm çocuğunuza
Bende katilmadim o hanimin dediklerine pek. Ben anne olarak tabiki fedakarlik yapicam fedakarlikda degil bu annelik aslindaBacak kadar çocuk diye tanımlamayın lütfen şu melekleri… Aklım duruyor… O, siz fedakarlık yapın diye doğmadı ki. Bu kadar ağır gelecekse doğurmayın… Nasıl üzüldüm çocuğunuza
Bunu yaptim zaten
Emin olun o derece bir durum yok.
bence 1 psikiyatri de karar kılmayın, iyi olanı bulmak zor
Tam olarak nasil buna karar verdiniz? Aydinlanmak icin soruyorum yanlis anlamayin
Ceza ile çok kısa vadede istediğiniz sonuçları alsanız bile ceza çocuğa ne bir şey öğretir,
mesela kv niz 3 yil once kiziniza bisey aoylemis hala onun hesabini yapabiliyorsunuz. omzunuzda tasiyorsunuz yillarin yukunu. kiziniz size bunu soylediginde babanen yanlis soylemis buyukler de hata yapabilir diye olayi yumusatmak varken hala bu konuda derin hesaplar yapiyorsunuz. kimsenin sizi sevmedigini iddia ediyorsunuz ayni yastiga bas koydugunuz esinizin bile. hic neden acaba diye sordunuz mu esinize? sevmeden sevismek sevilmeden sevismek zor degil mi? biraz kendinizi torpulemeniz biraz daha ilimli affetici ve yumusak olsaniz belki kiziniza yansir.
Bu yazdığında alakalı değil son alıntı diye buraya yazdım.
