- 11 Ocak 2012
- 10.411
- 2.199
- Konu Sahibi gazeldustubaglara
- #1
slm kızlar direk konuya gireceğim. olaya duygusal yaklaşıp da sonradan ah keşke yapmasaydım dememek için mantıklı yorumlarınıza ihtiyacım var.
çok samimi olduğum bir dostum vardı. iki kız kardeş gibiydik..yıllar önce aramızda bazı sorunlar oldu ve dostluğumuz bozuldu. tamamen onun hatası olan bir sebepten dolayı görüşmeyi kestik. onun hatası olduğuna bütün ortak arkadaşlarımız da hemfikir.. aramızı düzeltmek için ortak arkadaşlarımızdan araya girenler oldu, çünkü ben çok üzüldüm ağladım zamanında. affetmeye hazırdım herzaman.istediğim sadece bir özür, bir gönül almaydı. ama asla gururundan taviz verip de yanaşmadı. üstüne üstlük yaptığı yanlışın gücenecek bi tarafı olmadığını iddia etmeye çalışıp üste çıkmaya çalıştı, oysa kendisi de gayet iyi biliyor hatasını..
neyse uzun zaman oldu görüşmüyoruz. evlendik çocuğumuz oldu. ortak arkadaşlarımdan haberlerini alıyorum.
bugüne kadar hiç taviz vermeyi düşünmedim. hala da düşünmüyordum. ama ta ki bugün onun hakkında öğrendiğim bir durum vuku buluncaya kadar. zor günler geçiriyormuş.bazı ailevi sebeplerinden ötürü. çok üzüldüm. kendi başıma gelmiş gibi. sanki ona hiç kızmamış gücenmemi gibiyim. bir yanım al telefonu ara , hem sitem et hem eski dostluğunuz devam etsin diyor.. diğer yanım da onca yaptığı şeylerden sonra üstelik senelerdir bir özrü çok görmüş biri için değmez diyor.. ikilemdeyim ama çok da üzgünüüm.. kararsızım.. lütfen mantıken ne yapmam gerekiyor bir el atın.. olayı kısaca özetledim ama gerçekten empati yaparak yorum yazmanızı rica ediyorum. çünkü ben onu canım kadar severdim. ve onun gözünde dostluğumuzun hiçbir kıymeti yokmuş gibi davrandı zamanında.. kalbim çok kırgın.. kızgınlık geçiyor ama kırgınlık....??
çok samimi olduğum bir dostum vardı. iki kız kardeş gibiydik..yıllar önce aramızda bazı sorunlar oldu ve dostluğumuz bozuldu. tamamen onun hatası olan bir sebepten dolayı görüşmeyi kestik. onun hatası olduğuna bütün ortak arkadaşlarımız da hemfikir.. aramızı düzeltmek için ortak arkadaşlarımızdan araya girenler oldu, çünkü ben çok üzüldüm ağladım zamanında. affetmeye hazırdım herzaman.istediğim sadece bir özür, bir gönül almaydı. ama asla gururundan taviz verip de yanaşmadı. üstüne üstlük yaptığı yanlışın gücenecek bi tarafı olmadığını iddia etmeye çalışıp üste çıkmaya çalıştı, oysa kendisi de gayet iyi biliyor hatasını..
neyse uzun zaman oldu görüşmüyoruz. evlendik çocuğumuz oldu. ortak arkadaşlarımdan haberlerini alıyorum.
bugüne kadar hiç taviz vermeyi düşünmedim. hala da düşünmüyordum. ama ta ki bugün onun hakkında öğrendiğim bir durum vuku buluncaya kadar. zor günler geçiriyormuş.bazı ailevi sebeplerinden ötürü. çok üzüldüm. kendi başıma gelmiş gibi. sanki ona hiç kızmamış gücenmemi gibiyim. bir yanım al telefonu ara , hem sitem et hem eski dostluğunuz devam etsin diyor.. diğer yanım da onca yaptığı şeylerden sonra üstelik senelerdir bir özrü çok görmüş biri için değmez diyor.. ikilemdeyim ama çok da üzgünüüm.. kararsızım.. lütfen mantıken ne yapmam gerekiyor bir el atın.. olayı kısaca özetledim ama gerçekten empati yaparak yorum yazmanızı rica ediyorum. çünkü ben onu canım kadar severdim. ve onun gözünde dostluğumuzun hiçbir kıymeti yokmuş gibi davrandı zamanında.. kalbim çok kırgın.. kızgınlık geçiyor ama kırgınlık....??
