Aslında konuyu açmak açmamak arasında çok kararsız kaldım. Uzun süredir takip ediyorum ve bu ilk konum. 3 aylık ( tartışmaları saymazsak) güzel giden bir evliliğim var.. fakat eşim çok kinci çok sinirli ne dediğini bilmiyor. O kadar basit yerlerden kavgalar çıkıyoki. Tabiki her evlilikte oluyo böyle şeyler ama şöyle anlatayım. Ben sürekli kavgalı durumlarda genellikle susarım ses çıkarmam o sürekli söylenir durur. Sonra giderim yalvarırım barışalım diye. Barışana kadar dibinden ayrılmam. Kırıcı sözler söyler genede aldırış etmem bi bakıma yüzsüz olurum. Çünkü aynı evin içerisinde küs duramam. Kinci bir insan değilim. Dün akşam gene çok ufak bir şey büyüdü yattım uyudum ben. bu uyumadı oturdu gece geldi yattı. Sabah hiç konuşmuyo.Beraber çıkarız normalde evden bu defol git sen önden bekleme beni vs. demeye başldı. Bende beklicem istediğin kadar konuş dedim. Neyse çıktık evden bu başladı söylenmeye.. Sen şeytansın bundan sonra görüceksin gününü sen karaktersizsin (tabi ben susuyorum) öyle ayrıldık işe geldim. Normalde haber veririm işe geldim diye sabah haber vermedim. Aradı telefonda da bir güzel saydırdı...Ben gene sustum ve suratıma kapattı. Kızlar asıl konu ben eve gider gitmez gene yüzsüz olucam ona sırnaşıcam barışmak için 4 dönücem ve yüzüme bakmayacak. Ben nasıl onun yaptığı gibi davranabilirim.. umursamaz olmak istiyorum. Yalvarmak istemiyorum.. Onun karşısında ağlamak istemiyorum. Biliyorum bu gece ayrı bile yatacak yemek yemeyecek... Benim daha soğuk kanlı olmam gerekiyor. Ama yapabilir miyim bilmiyorum..!