• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kızlar biraz dertleşelim mi? Yalnızlık, geleceğe dönük hayaller vb...

Munevvergul

Guru
Kayıtlı Üye
21 Temmuz 2012
933
264
323
Merhaba 33 yaşındayım 7 yıl önce 6 ay süren bir evlilik yaşadım malesef boşandım. Sonrasında uzun yıllar psikolojik olarak çok sıkıntılı günler geçirdim ve kimseye güvenemedim. 2 yıl önce doktor bir beyle tanıştım 6 ay görüştük. Ancak benim alkol kullanmamamı, annemin başörtülü olmasını ve kendinin kaçıngan bağlanma sorununu öne sürerek bitirdi. Açıkçası böyle eften püften bahanelere üzüldüm ama çok da üzerinde durmadım. 1 ay önce başka biriyle tanıştım. İlk başta tavırları pek hoşuma gitmedi ama yine de şans vereyim dedim. O da baştaki sezgilerim doğruymuş densiz biri çıktı. Ortada fol yok yumurta yok biz evlenemeyiz ama arkadaş olalım diye bir laf etti. Çok canım sıkıldı hayır istemiyorum dedim. Zaten ben evlenelim mi dedim ki böyle kendi kendine gelin güvey oldu anlamadım. Sonra da saçma sapan yok ben olur arkadaş kalalım diye mesaj attı ilgilenmedim. Her neyse uzun zamandır gayet iyiydim. Ama bu akşam neden böyle şanssızım diye düşünerek ağladım. Neden böyle saçma kişilerle karşılaşıyorum. Kendimi çok yalnız hissettim. Gelecekte de hep böyle mi kalacağım diye üzüldüm baya. Çok şükür maddi durumum iyi. Önümüzdeki yıllarda 1 yıllık iş ile ilgili yurtdışına gidip orada yaşama planım var. İşlerimle baya meşgulüm. Bazen diyorum hiç kimseyle ilgilenme işinle ilgilen. Sonra da üzülüyorum yaşım geçiyor bir çocuğum olsaydı diyorum. Allah inşallah bana da yolumu gösterir. Ne dersiniz kızlar? Güzel günler gelir mi?...
 
Doktor beyin gerekçeleri eften püften değilmiş bence. Hayata bakışınız farklıymış, devam etseniz ikiniz de mutsuz olurdunuz muhtemelen.

Sonraki mevzuyu pek anlamadım. Ama olur öyle, birgün biri çıkar karşınıza, alır gönlünüzü. Ama bekleyince, isteyince, arayınca gelmez genelde.
 
Merhaba 33 yaşındayım 7 yıl önce 6 ay süren bir evlilik yaşadım malesef boşandım. Sonrasında uzun yıllar psikolojik olarak çok sıkıntılı günler geçirdim ve kimseye güvenemedim. 2 yıl önce doktor bir beyle tanıştım 6 ay görüştük. Ancak benim alkol kullanmamamı, annemin başörtülü olmasını ve kendinin kaçıngan bağlanma sorununu öne sürerek bitirdi. Açıkçası böyle eften püften bahanelere üzüldüm ama çok da üzerinde durmadım. 1 ay önce başka biriyle tanıştım. İlk başta tavırları pek hoşuma gitmedi ama yine de şans vereyim dedim. O da baştaki sezgilerim doğruymuş densiz biri çıktı. Ortada fol yok yumurta yok biz evlenemeyiz ama arkadaş olalım diye bir laf etti. Çok canım sıkıldı hayır istemiyorum dedim. Zaten ben evlenelim mi dedim ki böyle kendi kendine gelin güvey oldu anlamadım. Sonra da saçma sapan yok ben olur arkadaş kalalım diye mesaj attı ilgilenmedim. Her neyse uzun zamandır gayet iyiydim. Ama bu akşam neden böyle şanssızım diye düşünerek ağladım. Neden böyle saçma kişilerle karşılaşıyorum. Kendimi çok yalnız hissettim. Gelecekte de hep böyle mi kalacağım diye üzüldüm baya. Çok şükür maddi durumum iyi. Önümüzdeki yıllarda 1 yıllık iş ile ilgili yurtdışına gidip orada yaşama planım var. İşlerimle baya meşgulüm. Bazen diyorum hiç kimseyle ilgilenme işinle ilgilen. Sonra da üzülüyorum yaşım geçiyor bir çocuğum olsaydı diyorum. Allah inşallah bana da yolumu gösterir. Ne dersiniz kızlar? Güzel günler gelir mi?...
Evlenenlerde keşke yalnız olsaydım diyor 😁
 
Doktor beyin gerekçeleri eften püften değilmiş bence. Hayata bakışınız farklıymış, devam etseniz ikiniz de mutsuz olurdunuz muhtemelen.

Sonraki mevzuyu pek anlamadım. Ama olur öyle, birgün biri çıkar karşınıza, alır gönlünüzü. Ama bekleyince, isteyince, arayınca gelmez genelde.
Ben onu hiç bir zaman yadırgamadım. Ailem de kendi tercihi şeklinde yaklaştı. Tıpatıp aynı mı olmak gerekir mutlu olmak için? Yoksa sevgi ve anlayış mı? Ben ona alkol kullanma ya da şöyle yap böyle davran demedim asla. Hiç kavga etmedik veya sorun yaşamadık. Sonrasında yine görüşmek istedi ama ben daha fazla bağlanmak istemediğim için istemedim. İyi anlaşırken sadece buna takılmak. Bilemiyorum... Neyse geçti gitti.
 
Uzun yillardir seni okuyorum munevver, ne zmn hayattan zevk almaya baslarsin o zmn hersey guzel olacak ve karsina biri cikacak
Doktorun sebepleri gayet mantikli aslinda..
Evlilik konusunu bir kenara birakip hayatin tadini cikarmaya calis. Unuttugun an istediklerin gerceklesecek..
 
Evlenip ayrılmışsin. Mutluluk evlilikte de değil. Kafa dengi birini bulmak lazım.
Pandemiden dolayı yalnızlık çoğu kişinin sorunu bence. Evliler bile kendini bazen yalnız hissetmiyor mu.
Mucizeler ansızın gelir sabret demek isterim.. :)
 
Ben onu hiç bir zaman yadırgamadım. Ailem de kendi tercihi şeklinde yaklaştı. Tıpatıp aynı mı olmak gerekir mutlu olmak için? Yoksa sevgi ve anlayış mı? Ben ona alkol kullanma ya da şöyle yap böyle davran demedim asla. Hiç kavga etmedik veya sorun yaşamadık. Sonrasında yine görüşmek istedi ama ben daha fazla bağlanmak istemediğim için istemedim. İyi anlaşırken sadece buna takılmak. Bilemiyorum... Neyse geçti gitti.
Ama alkol ve din ciddi konulardır. Adamın hayalinde karısıyla, kayınvalidesiyle paylaştığı bir çilingir sofrası vardır mesela. Bunlar basit şeyler değil ki yaşam tarzı. Yaşam tarzınızın uymadığı, hayata bakış açınızın farklı olduğu insanlarla isterseniz aşkından ölün yine mutsuz olursunuz eninde sonunda.
 
Merhaba 33 yaşındayım 7 yıl önce 6 ay süren bir evlilik yaşadım malesef boşandım. Sonrasında uzun yıllar psikolojik olarak çok sıkıntılı günler geçirdim ve kimseye güvenemedim. 2 yıl önce doktor bir beyle tanıştım 6 ay görüştük. Ancak benim alkol kullanmamamı, annemin başörtülü olmasını ve kendinin kaçıngan bağlanma sorununu öne sürerek bitirdi. Açıkçası böyle eften püften bahanelere üzüldüm ama çok da üzerinde durmadım. 1 ay önce başka biriyle tanıştım. İlk başta tavırları pek hoşuma gitmedi ama yine de şans vereyim dedim. O da baştaki sezgilerim doğruymuş densiz biri çıktı. Ortada fol yok yumurta yok biz evlenemeyiz ama arkadaş olalım diye bir laf etti. Çok canım sıkıldı hayır istemiyorum dedim. Zaten ben evlenelim mi dedim ki böyle kendi kendine gelin güvey oldu anlamadım. Sonra da saçma sapan yok ben olur arkadaş kalalım diye mesaj attı ilgilenmedim. Her neyse uzun zamandır gayet iyiydim. Ama bu akşam neden böyle şanssızım diye düşünerek ağladım. Neden böyle saçma kişilerle karşılaşıyorum. Kendimi çok yalnız hissettim. Gelecekte de hep böyle mi kalacağım diye üzüldüm baya. Çok şükür maddi durumum iyi. Önümüzdeki yıllarda 1 yıllık iş ile ilgili yurtdışına gidip orada yaşama planım var. İşlerimle baya meşgulüm. Bazen diyorum hiç kimseyle ilgilenme işinle ilgilen. Sonra da üzülüyorum yaşım geçiyor bir çocuğum olsaydı diyorum. Allah inşallah bana da yolumu gösterir. Ne dersiniz kızlar? Güzel günler gelir mi?...
Yalnızlık zor elbette ama fırsatlar hep üstünde durmayıp vazgeçtiğinde çıkıyor insanın karşısına. Dilerim doğru kişiyle karşılaşırsınız
 
Merhaba 33 yaşındayım 7 yıl önce 6 ay süren bir evlilik yaşadım malesef boşandım. Sonrasında uzun yıllar psikolojik olarak çok sıkıntılı günler geçirdim ve kimseye güvenemedim. 2 yıl önce doktor bir beyle tanıştım 6 ay görüştük. Ancak benim alkol kullanmamamı, annemin başörtülü olmasını ve kendinin kaçıngan bağlanma sorununu öne sürerek bitirdi. Açıkçası böyle eften püften bahanelere üzüldüm ama çok da üzerinde durmadım. 1 ay önce başka biriyle tanıştım. İlk başta tavırları pek hoşuma gitmedi ama yine de şans vereyim dedim. O da baştaki sezgilerim doğruymuş densiz biri çıktı. Ortada fol yok yumurta yok biz evlenemeyiz ama arkadaş olalım diye bir laf etti. Çok canım sıkıldı hayır istemiyorum dedim. Zaten ben evlenelim mi dedim ki böyle kendi kendine gelin güvey oldu anlamadım. Sonra da saçma sapan yok ben olur arkadaş kalalım diye mesaj attı ilgilenmedim. Her neyse uzun zamandır gayet iyiydim. Ama bu akşam neden böyle şanssızım diye düşünerek ağladım. Neden böyle saçma kişilerle karşılaşıyorum. Kendimi çok yalnız hissettim. Gelecekte de hep böyle mi kalacağım diye üzüldüm baya. Çok şükür maddi durumum iyi. Önümüzdeki yıllarda 1 yıllık iş ile ilgili yurtdışına gidip orada yaşama planım var. İşlerimle baya meşgulüm. Bazen diyorum hiç kimseyle ilgilenme işinle ilgilen. Sonra da üzülüyorum yaşım geçiyor bir çocuğum olsaydı diyorum. Allah inşallah bana da yolumu gösterir. Ne dersiniz kızlar? Güzel günler gelir mi?...
Bende öyleyim boşandım çok kötü bı travma atlattım diyemicem çünkü daha atlatamadim bende çok sorguluyorum bı daha evlenmicem gibi geliyo. Onun gibi yine beni biri istemicek hayatımı zindan edecek diye düşünüyorum o yüzden uzak duruyorum ins karşınıza düzgün biri çıkar🤲
 
Ama alkol ve din ciddi konulardır. Adamın hayalinde karısıyla, kayınvalidesiyle paylaştığı bir çilingir sofrası vardır mesela. Bunlar basit şeyler değil ki yaşam tarzı. Yaşam tarzınızın uymadığı, hayata bakış açınızın farklı olduğu insanlarla isterseniz aşkından ölün yine mutsuz olursunuz eninde sonunda.
Bilmem ailemle her zaman birlikte olmayacaktık. Belki de haklısın. Bilmiyorum ama üzülmüştüm. Hayırlısı
 
Bilmem ailemle her zaman birlikte olmayacaktık. Belki de haklısın. Bilmiyorum ama üzülmüştüm. Hayırlısı
Üzülmen normal, ama adamın gerekçeleri mantıklı şeylermiş. Geçmiş gitmiş boşver artık. Umarım mutlu olacağın biri çıkar karşına.
 
Uzun yillardir seni okuyorum munevver, ne zmn hayattan zevk almaya baslarsin o zmn hersey guzel olacak ve karsina biri cikacak
Doktorun sebepleri gayet mantikli aslinda..
Evlilik konusunu bir kenara birakip hayatin tadini cikarmaya calis. Unuttugun an istediklerin gerceklesecek..
Hayattan zevk alıyorum. Geçmişe bakınca o benmiy mişim diyorum kendime. Ama arada üzülüyorum. Hattta uzun bir aradan sonra böyle hissettim.
 
34um ben de. Tanistigim erkek sayisini ben bile bilmiyorum artik. Bazisi beni istemedi. Ben de bazisini. Arada sizin gibi yokluyodu o duygular. Aman artik oyle bi saldim ki. Sadece ilerde cocuk olmayinca pisman olur muyum diyorum. Onu da zaman gosterir. Evlatlik edinirim belki. Hatta evlilik lafi cok uzak gelmeye basladi. Dil ogreniyorum, kitap okuyorum, dr calisiyorum, sivil toplum derneklerine uye oldum, isimde yukselme firsati arastiriyorum, arkadaslarimla geziyorum, aileme eskisinden daha fazla zaman ayiriyorum, meditasyon ev temizligi gunluk bakim derken gun nasil bitiyor anlamiyorum. Evli insanlara ekstra zaman veriliyor diye dusunuyodum gecenlerde😅imkansiz yani benim icin o zaman yonetimi helal olsun hepsine.

Haha ben de sayenizde ic doktum. İsin ozeti bosverin ya cidden. Olacak olan oluyor. Olmayana takilinca sinav haline geliyor. Odak noktasi baskasi olunca gelen de gidiyo cunku kimse kendine odakli birini istemez. Kendin olunca yatirimi kendine yapinca gelen de kalici oluyo. Garip bi matematigi var bu islerin. Gonlunuzdekini yasamaniz dilegiyle.
 
Back
X