- 29 Temmuz 2012
- 88
- 32
iyi günler kızlar
düşüncelerinize, tecrübelerinize ihtiyacım kafam karışmış durumda arafta kaldım sanki. benimle tecrübelerinizi paylaşıp beni durumdan kurtarırsanız çok sevineceğim.
öncelikle kendimden bahsedeyim. ben 20 yaşında üniversite 3. sınıf öğrencisiyim. kapalı ve elimden geldiğince dinimi yaşayan biriyim. şu yaşıma kadar çıktığım biri olmadı. lisede kız okulundaydım çevremde erkek olmadı o yüzden olmadı hem de ben günaha girerim korkusuyla istemiyodum. ama üniversiteye geçince işler değişti artık olabilir gözüyle bakıyodum annem bile artık biri var mı hayatında diye soruyordu. son iki senedir okulda karşıma bikaç kişi çıktı teklif eden oldu ama içime sinmediği için hiç ileriye götürmedim elektrik alamadım diyelim.
Ama en son teklif eden arkadaş kafamı karıştırdı. kendisi sınıf arkadaşım. bu sene bana bakışlarını yakalıyodum şüphelenmiştim. face den ekledi mesaj attı konuştuk ve mertçe itiraf etti hoşlandığını hatta 1. sınıftan beri beni fark etmiş yaklaşmaya korkuyomuş. ta ki o beni faceden ekleyince ben bir bahaneyle ilk ona mesaj atınca döküldü hemen benim adım atmamı bekliyomuş. bana bakışları dikkatimi çekiyordu hatta beni etkiledi diyebilirim belki de o yüzden mesaj attım.
Gel gelelim ki sorunumuz farkli yaşam tarzlarımız, düşünce yapımız olması. dışardan gördüğüm kadarıyla kendisi alkol alıyor bara gidiyor arkadaş ortamı çok rahat kızlı erkekli aynı evde yaşabiliyolar. ve en önemlisi inancı çok sallantı da. din diye bir şey yok diyor. tanrıya inanmıyor değilim diyor. aslında körü körüne savunduğu bir düşüncesi yok konuştuğum kadarıyla kafasında şüpheler var. aile ortamından kaynaklanıyormuş kendi dedi. gördüğünüz gibi çok zıtız . o bana saygılı olurmuş ama ben ona ne kadar saygılı olabilirim ki inancım gereği yaptıkları düşündükleri çok ters. sevgili olursak ben onu kaldıramam kabul edemem gibi geldi etkilendiğim halde hemen olmaz diye kestirip attım. o da ben böyle olacağının farkındaydım seni üzmek istemiyorum diyor. durumu gayet olgun karşıladı sonradan hiç adım atmadı ısrar etmedi.
ilk zamanlar yaptığım doğru geliyordu ama şimdi kafam karışmaya başladı sizlerinde düşüncesini alayım dedim. acaba denese miydim olmayacağını yaşayarak mı görseydim. çok mu önyargılı davranmışım. kızlar ben üzülmekten korktum. daha önce hiç ciddi konuştuğum etkilendiğim kişiler olmadı. tecrübem yok bu konularda. sizce geri adım atıp eğer kabul ederse denesem mi siz olsanız napardınız lütfen yorumlarınızı esirgemeyin benden.
Bir de karşıma da doğru düzgün kişiler çıkmıyor sanki ilerde beni sevecek biri çıkmayacak gibi geliyor. sabredemiyorum artık sevmek sevilmek istiyorum kızlar napayım sizce
düşüncelerinize, tecrübelerinize ihtiyacım kafam karışmış durumda arafta kaldım sanki. benimle tecrübelerinizi paylaşıp beni durumdan kurtarırsanız çok sevineceğim.
öncelikle kendimden bahsedeyim. ben 20 yaşında üniversite 3. sınıf öğrencisiyim. kapalı ve elimden geldiğince dinimi yaşayan biriyim. şu yaşıma kadar çıktığım biri olmadı. lisede kız okulundaydım çevremde erkek olmadı o yüzden olmadı hem de ben günaha girerim korkusuyla istemiyodum. ama üniversiteye geçince işler değişti artık olabilir gözüyle bakıyodum annem bile artık biri var mı hayatında diye soruyordu. son iki senedir okulda karşıma bikaç kişi çıktı teklif eden oldu ama içime sinmediği için hiç ileriye götürmedim elektrik alamadım diyelim.
Ama en son teklif eden arkadaş kafamı karıştırdı. kendisi sınıf arkadaşım. bu sene bana bakışlarını yakalıyodum şüphelenmiştim. face den ekledi mesaj attı konuştuk ve mertçe itiraf etti hoşlandığını hatta 1. sınıftan beri beni fark etmiş yaklaşmaya korkuyomuş. ta ki o beni faceden ekleyince ben bir bahaneyle ilk ona mesaj atınca döküldü hemen benim adım atmamı bekliyomuş. bana bakışları dikkatimi çekiyordu hatta beni etkiledi diyebilirim belki de o yüzden mesaj attım.
Gel gelelim ki sorunumuz farkli yaşam tarzlarımız, düşünce yapımız olması. dışardan gördüğüm kadarıyla kendisi alkol alıyor bara gidiyor arkadaş ortamı çok rahat kızlı erkekli aynı evde yaşabiliyolar. ve en önemlisi inancı çok sallantı da. din diye bir şey yok diyor. tanrıya inanmıyor değilim diyor. aslında körü körüne savunduğu bir düşüncesi yok konuştuğum kadarıyla kafasında şüpheler var. aile ortamından kaynaklanıyormuş kendi dedi. gördüğünüz gibi çok zıtız . o bana saygılı olurmuş ama ben ona ne kadar saygılı olabilirim ki inancım gereği yaptıkları düşündükleri çok ters. sevgili olursak ben onu kaldıramam kabul edemem gibi geldi etkilendiğim halde hemen olmaz diye kestirip attım. o da ben böyle olacağının farkındaydım seni üzmek istemiyorum diyor. durumu gayet olgun karşıladı sonradan hiç adım atmadı ısrar etmedi.
ilk zamanlar yaptığım doğru geliyordu ama şimdi kafam karışmaya başladı sizlerinde düşüncesini alayım dedim. acaba denese miydim olmayacağını yaşayarak mı görseydim. çok mu önyargılı davranmışım. kızlar ben üzülmekten korktum. daha önce hiç ciddi konuştuğum etkilendiğim kişiler olmadı. tecrübem yok bu konularda. sizce geri adım atıp eğer kabul ederse denesem mi siz olsanız napardınız lütfen yorumlarınızı esirgemeyin benden.
Bir de karşıma da doğru düzgün kişiler çıkmıyor sanki ilerde beni sevecek biri çıkmayacak gibi geliyor. sabredemiyorum artık sevmek sevilmek istiyorum kızlar napayım sizce
