- Konu Sahibi benkahvecanavari
- #1
Hanımlar merhaba,
BDV'nin çok klasik bir konusu biliyorum ama ilk aşkımı hiç unutamıyorum ben. Normalde hep bastırıyorum duygularımı, hep başarıya, derslerime, sosyal hayatıma odaklıyım ama bazı geceler onu ruyamda görünce o günüm cok kötü geciyor. Her ruyamı unuturum ama onunla olan ruyalarımı hep hatırlıyorum.
Biz aslında hic beraber olmadık, o cok istedi ama ben hep kactım cunku ne okulunda, ne hedefi olan, kotu alıskanlıkları olan biriydi aslında, hic guvenemedim o yuzden. Zaman zaman hep görüştük, baktım ilerleme yok yine yanaşmadım, ama keske hersey farklı olsaydı diyorum. Hayatıma tabii insanlar girdi, sevdim ama ilk askımı hic unutmadım, unutturamadılar da. Zamana da bıraktım olmuyor, elim hep onun sosyal medya adreslerine gidiyor. Hayatımdaki insanlara hic bunu yansıtmadım, onlarlayken soz etmedim ya da hesaplarına bakmadım, iliski icinde oldugum kimseyi uzmedim cunku hic biriyle eski sevgilimi unutabilmek icin baslamadım, bunu yapmadım ve yapmayacagım karakterimde yok ama 10 yıl oldu yahu el insaf, neden boyleyim?
2008-2009 yıllarında tanıstık ve 2020'ye kadar yasadığımız tum anılar gozumun onunde, o benim onu hic sevdigimi bilemedi, evet flort anlamında yaklastım tabi ki ama boyle derin duygular hissettigimi hic aciklayamadım. Son birkac bulusmamızda itiraf edecektim, edeyim bitsin bu durum dedim, ama hep arkadaslarımız vardı yanımızda, fırsatım olmadı hic. Ikı gun once ortak bir arkadasımla telefonda konustuk, simdi hayatında biri varmıs ama cok sıkıntı icindeymis, bende duygularımı belli etmedim, arkadasima "Mutsuzsa caresine baksın" dedim ve kapattım konuyu. İki gundur alt ust oldum, neden bilmiyorum, belki biz bir olsaydık, ya biterdi ya da devam ederdi, ama hic olduk. Dun gece ruyamda gordum yine, ben onde yuruyordum, o arkamdan geldi, kulagımın arkasında sesini duydum, arkamı dondum ve sarıldık, sonra uyandım. Cok mutsuzum, universite ogrencisiyim, bitirip ise baslamak ve elime meslegimi almak istiyorum artık, keske o da oyle olsaydı, ne bileyim belki okuyup adam olurduk hayat kurardık, cok isterdim onunla bir hayat kurmak, ama simdi ki durumum sadece ozlem. Ben artık bitirmek istiyorum bunu, boyle devam edemem, ne olur oneri verin bana.
BDV'nin çok klasik bir konusu biliyorum ama ilk aşkımı hiç unutamıyorum ben. Normalde hep bastırıyorum duygularımı, hep başarıya, derslerime, sosyal hayatıma odaklıyım ama bazı geceler onu ruyamda görünce o günüm cok kötü geciyor. Her ruyamı unuturum ama onunla olan ruyalarımı hep hatırlıyorum.
Biz aslında hic beraber olmadık, o cok istedi ama ben hep kactım cunku ne okulunda, ne hedefi olan, kotu alıskanlıkları olan biriydi aslında, hic guvenemedim o yuzden. Zaman zaman hep görüştük, baktım ilerleme yok yine yanaşmadım, ama keske hersey farklı olsaydı diyorum. Hayatıma tabii insanlar girdi, sevdim ama ilk askımı hic unutmadım, unutturamadılar da. Zamana da bıraktım olmuyor, elim hep onun sosyal medya adreslerine gidiyor. Hayatımdaki insanlara hic bunu yansıtmadım, onlarlayken soz etmedim ya da hesaplarına bakmadım, iliski icinde oldugum kimseyi uzmedim cunku hic biriyle eski sevgilimi unutabilmek icin baslamadım, bunu yapmadım ve yapmayacagım karakterimde yok ama 10 yıl oldu yahu el insaf, neden boyleyim?
2008-2009 yıllarında tanıstık ve 2020'ye kadar yasadığımız tum anılar gozumun onunde, o benim onu hic sevdigimi bilemedi, evet flort anlamında yaklastım tabi ki ama boyle derin duygular hissettigimi hic aciklayamadım. Son birkac bulusmamızda itiraf edecektim, edeyim bitsin bu durum dedim, ama hep arkadaslarımız vardı yanımızda, fırsatım olmadı hic. Ikı gun once ortak bir arkadasımla telefonda konustuk, simdi hayatında biri varmıs ama cok sıkıntı icindeymis, bende duygularımı belli etmedim, arkadasima "Mutsuzsa caresine baksın" dedim ve kapattım konuyu. İki gundur alt ust oldum, neden bilmiyorum, belki biz bir olsaydık, ya biterdi ya da devam ederdi, ama hic olduk. Dun gece ruyamda gordum yine, ben onde yuruyordum, o arkamdan geldi, kulagımın arkasında sesini duydum, arkamı dondum ve sarıldık, sonra uyandım. Cok mutsuzum, universite ogrencisiyim, bitirip ise baslamak ve elime meslegimi almak istiyorum artık, keske o da oyle olsaydı, ne bileyim belki okuyup adam olurduk hayat kurardık, cok isterdim onunla bir hayat kurmak, ama simdi ki durumum sadece ozlem. Ben artık bitirmek istiyorum bunu, boyle devam edemem, ne olur oneri verin bana.
bizde ayni sizin gibiyduk yyani farkliydi hep konustuk ayrildik derkene onun haytinda benum haytimda hep birileri oldu hic bulusmadik bu evrede uzaktik yakina gelince cocuktuk gören eden olur hep merak ettiik biribirimize ayri olsakta o hep benim bi tarafimdaydi yani ilkya iste baska oluyor sonra gel zaman bulustuk hep derdim bulusunca ya birbirimizle karakter bakimindan uyumasmaz yakindan farkli olur ayrilirsak diye bigün bulustuk sonra 3-4 defa daha bulustuk sma önceki gibi olmadi farkliydi heyecanu kalmamistu sikilmisti sanki benden ben hep o eski onu ararim kedke hep öyle kalsayduk diye evlendik ve beni aldatti ben hayatimub sikunu yasadim beni aldatmaz dedigim insan hayat bana bunlari ögretti üzüldüm sevgu bumuymus fedim ve bi oglumuz var sükür simdu ama o hep sen benim ilk askimsun der ben seni hic unutamam diye bende ona derim ama hic birsey eskisi gibi kalmadi yani siz ssimdi sevgili olmamsisinuz merak ediyorsunuu herseyi kedke diyorsunuz belkide bende simdcok pismanim evlendigim icin ama evlemesem merakta ederdum keske evlendeydim nasil olurdu diye
en iyisi bisverin hayatinuza bakin onu hep kötü anin unutmak demeyeyimde vazgecersuniz mesleginizi alin elinize karsiniza daha iyi insanlar cikar zaten onunda varmis hayatinda biri
yıllar sonra buldu beni bir sürü tesadüf sonucu. Uzun süre reddettim, sonra hayır demek için görüştüm ve evlenmeye karar verdik. Şuan nişanlıyız. Ama hayır derken ki tereddütlerim hala var, sorunlarımız da. İyi mi oldu kötü mü oldu bilemiyorum. Yine de hiç pişman değilim.
