Diğer konunuzu okumadım ama özelden ulaşırmısınız bana?Kızlar geçen konu açmıştım çocuk bakıyorum aynı apartmandayız diye dediğiniz bütün şeyleri uyguladık çocuk hiç bir şekilde susmuyor ve memnun olmuyor aşırı ağlıyor annesi giderken anneside çok üzülüyor haliyle bende üzülüyorum ve kendimi acaba yetersiz iyim diye düşünmeye başladım o kadar ağlıyor ki susturmak mümkün değiliki yaşında ve annesi hala emziriyor acaba bıraksa alışırım diye düşündük ama annesi bıraksa bile yine ağlayacak bence dedi ya gerçekten bilmiyorum ben başka ne yapabilirim diye parka götürüyorum su oyunları oynuyorum herşeyi deniyorum kadına söz vermiştim bakarım diye ama böyle olacağını düşünmemiştim ve benimde çocuğum var kreşe gidiyor inanın öğlene kadar bakıyorum ama o kadar ağlıyor ki sanki 24 saat bakmış gibi oluyorum bakmak sorum dedil ağlaması çok üzüyor sizce ne yapabilirim kızlar başka
Ne diyeyim kiHafta sonu anne evdeyken birlkte vakit geçirin belki faydası olur
Bence oturup ciddi ciddi konuşmanız lazım küçücük bir can bu kadar ağlaması kötü yazık değil mi ?hem siz de bu şekilde kendinizi kötü hissediyorsunuz bi çözüm bulmadan devam etmek zor gibiAnnenin bu konuda pek sesi çıkmıyor
Ne diyeyim ki
Elimden geleni yapıyorum inanınMuhtemelen alıştırma süreci es geçildi. Minnacık çocuk tanımadığı, alışkın olmadığı bir insanla kalıyor, annesi gidiyor. Terkedilmiş hissediyor, korkuyor.
Ben çok üzülüyorum zaten çok duygusalım bütün hayatımı etkiliyorBence oturup ciddi ciddi konuşmanız lazım küçücük bir can bu kadar ağlaması kötü yazık değil mi ?hem siz de bu şekilde kendinizi kötü hissediyorsunuz bi çözüm bulmadan devam etmek zor gibi
Sizin bir şey yapmanız durumu değiştirmez. Çocuk bakmaya başlamanın aşamaları vardır, aile bunu atlamış. Pat diye size bırakmışlar. Hatalı olan aile. Alıştırma süreci atlanmış. Çocuğun bütün hayatını etkileyecek muhtemelen şu an yaşadıkları.Elimden geleni yapıyorum inanın
Anneyle konuşun hafta sonu beraber oturun parka beraber götürün ,beraber yiyin için bebek size güvensin, alışsınBen çok üzülüyorum zaten çok duygusalım bütün hayatımı etkiliyor
Sürekli söylüyorum kendisi öğretmen öğlen geliyor anlatıyorum ağladığını susmuyor diyorum çözüm bulmaya çalışıyoruz ama çocuk çok bağlı anne tuvalete gitse bile ağlıyormuşAnnesinin haberi yokmu ? Nasıl gidiyo o giderken de ağlıyodur. Sormuyo mu gün içinde sustumu noldu napıyo diye? Konuşun kadınla çok ağlıyo susturamıyorum.haklısınız vallahi insan üzülür.larşında devamlı ağlayan bi masum varken.kimbilir ne hissediyo da anlatamıyo
Anneye güvensiz bağlanma var belliki.Sürekli söylüyorum kendisi öğretmen öğlen geliyor anlatıyorum ağladığını susmuyor diyorum çözüm bulmaya çalışıyoruz ama çocuk çok bağlı anne tuvalete gitse bile ağlıyormuş
Bağlanma problemlerinin çocuğun cinsiyetiyle alakası yoktur. Ebeveynin hatalı davranışları sebep olur.Erkek çocuk mu ?
Bu bir klasiktir ama evet erkek çocuklar özellikle annelerinden ayrı kalmayı hiç istemez . Onun geri geleceğini , terketmeyeceğini bilse bile onu ister.
Belki hediye , seveceği bir oyuncak , bir hikaye anlatmak vs bir nebze sakinleştirecektir .
Bağlanma problemlerinin çocuğun cinsiyetiyle alakası yoktur. Ebeveynin hatalı davranışları sebep olur.
Kız çocuğuErkek çocuk mu ?
Bu bir klasiktir ama evet erkek çocuklar özellikle annelerinden ayrı kalmayı hiç istemez . Onun geri geleceğini , terketmeyeceğini bilse bile onu ister.
Belki hediye , seveceği bir oyuncak , bir hikaye anlatmak vs bir nebze sakinleştirecektir .
Bunu kızda yapar, cinsiyetle alakalı değil. Anneye güvensiz bağlanmıştır ve annenin geri gelmeyeceğini düşünür, ağlar, bakıcısına eziyet eder...Bağlanma problemi değildir belki de , bebektir küçüktür ?
Ben önceki konuyu bilmiyorum ama ? .
Annesi öğretmen olan bir erkek çocuk sürekli bakıcısının yanında altına , halılara pislerdi . Tanıdık .
Annesinin yanında hiç yapmıyormuş mesela .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?