SEN_KOLİK, Camenta, Kurtluelma, encan, bozo85, cdursun, hbyiron, millstone, toobe, uhde, justing76; hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ederim. Doktoruma yarın gideceğim, ondan sonra biraz daha rahatlayacağım inşaallah.
Arkadaşlar, benim yorum yapmam için henüz çok erken biliyorum ama bunu paylaşmam lazım. Her şey ve özellikle de bu iş tamamen kısmet... Allah ne zaman "Ol" derse o zaman oluyormuş. Bu sefer hiçkimseye söylemedik, eşim, ben bir de arkadaşım biliyordu. Anneme bile söylemedim, olumsuz sonuç alınca o sonucu herkese tek tek bildirmek çok ağır gelmişti çünkü. Bir de tuhaf bir baskı yapıyor bu durum. O yüzden bu sefer çok rahattım, negatif bile olsa kimseye söylemek zorunda olmayaktım. Bence siz de mümkün olduğunca az kişiyle paylaşın.
Transfere çok sıkışık girmedim. Sabah kalkınca tuvalete gitmedim, bir de iki bardak filan su içtim o kadar. Bundan önceki iki seferde o kadar gerilmiştim ki sıkışıklıktan belki o yüzden bile tutmamış olabilir diye düşünmüştüm. Aşırı sıkışmayın. Dediğim gibi rahattım ve odaya getirildikten sonra yarım saat filan da aşırı sıkışmadım, rahat rahat yattım. Telefonuma Yasin suresini indirmiştim, gözlerimi kapatıp kulaklığımla onu dinledim. Çok huzurluydum bu sefer.
Ne yedim, ne içtim dersem... Farklı neredeyse hiçbir şey... Üç dört gün ananas-ananas suyu- onu da burada okuduğum için. Başka farklı herhangi bir şey yemedim. Beni örnek almayın ama transferden iki gün sonra yemeğimi yaptım, cuma transferdi, pazartesi işe gittim. Mutfak dolaplarına uzandım, pazara gittim poşet taşıdım, ev süpürdüm, hatta iki gün önce güneşliklerle tülleri yıkayıp ütüledim.
Ancak çok hızlı hareket etmemeye çalıştım ve beni zorlayacak kadar ağır kaldırmadım. Ama siz yine de benim gibi yapmayın ne olur ne olmaz.
Hiçbir belirtim yoktu. Herkes göğüslerdeki dolgunluk ve acıdan bahsediyor diye ona özellikle dikkat ettim. O da yoktu.
Kısacası kızlar, kısmet... Rabbim ne zaman isterse... Bir de bu süreç çok farklıymış. Evet pozitif sonucu aldım ama şimdi ikiye katlayacak mı diye düşünüyorum. Keseyi görebilecek miyiz, kalp atışlarını duyacak mıyız, sonuna kadar sorunsuz gidebilecek miyiz, doğum rahat olur mu... O kadar çok soru var ki. İnanın bitmiyor. O yüzden çok düşünmeyin. Ben de bunlar aklıma geldikçe düşünmemeye çalışıyorum.
Benim verebileceğim tek bir tavsiye var: Stres yapmayın, rahat olun,çok düşünmeyin. Hayatınıza devam edin. Bunun için de durumu mümkün olduğunca az kişiyle paylaşın. Ben hala kimseye söylemedim, bir tek anneme, o da dün. Ona da sıkı sıkı tembih ettim kimseye söyleme diye.
Allah'ım hepimize hayırlısıyla sağlıklı, uzun ömürlü evlatlar nasip etsin, evlat hasretimizi dindirsin. Neredeyse her duamda kendimle beraber sizleri de anıyorum. Birbirimize dua etmeye devam edelim.
Arkadaşlar, benim yorum yapmam için henüz çok erken biliyorum ama bunu paylaşmam lazım. Her şey ve özellikle de bu iş tamamen kısmet... Allah ne zaman "Ol" derse o zaman oluyormuş. Bu sefer hiçkimseye söylemedik, eşim, ben bir de arkadaşım biliyordu. Anneme bile söylemedim, olumsuz sonuç alınca o sonucu herkese tek tek bildirmek çok ağır gelmişti çünkü. Bir de tuhaf bir baskı yapıyor bu durum. O yüzden bu sefer çok rahattım, negatif bile olsa kimseye söylemek zorunda olmayaktım. Bence siz de mümkün olduğunca az kişiyle paylaşın.
Transfere çok sıkışık girmedim. Sabah kalkınca tuvalete gitmedim, bir de iki bardak filan su içtim o kadar. Bundan önceki iki seferde o kadar gerilmiştim ki sıkışıklıktan belki o yüzden bile tutmamış olabilir diye düşünmüştüm. Aşırı sıkışmayın. Dediğim gibi rahattım ve odaya getirildikten sonra yarım saat filan da aşırı sıkışmadım, rahat rahat yattım. Telefonuma Yasin suresini indirmiştim, gözlerimi kapatıp kulaklığımla onu dinledim. Çok huzurluydum bu sefer.
Ne yedim, ne içtim dersem... Farklı neredeyse hiçbir şey... Üç dört gün ananas-ananas suyu- onu da burada okuduğum için. Başka farklı herhangi bir şey yemedim. Beni örnek almayın ama transferden iki gün sonra yemeğimi yaptım, cuma transferdi, pazartesi işe gittim. Mutfak dolaplarına uzandım, pazara gittim poşet taşıdım, ev süpürdüm, hatta iki gün önce güneşliklerle tülleri yıkayıp ütüledim.
Ancak çok hızlı hareket etmemeye çalıştım ve beni zorlayacak kadar ağır kaldırmadım. Ama siz yine de benim gibi yapmayın ne olur ne olmaz. Hiçbir belirtim yoktu. Herkes göğüslerdeki dolgunluk ve acıdan bahsediyor diye ona özellikle dikkat ettim. O da yoktu.
Kısacası kızlar, kısmet... Rabbim ne zaman isterse... Bir de bu süreç çok farklıymış. Evet pozitif sonucu aldım ama şimdi ikiye katlayacak mı diye düşünüyorum. Keseyi görebilecek miyiz, kalp atışlarını duyacak mıyız, sonuna kadar sorunsuz gidebilecek miyiz, doğum rahat olur mu... O kadar çok soru var ki. İnanın bitmiyor. O yüzden çok düşünmeyin. Ben de bunlar aklıma geldikçe düşünmemeye çalışıyorum.
Benim verebileceğim tek bir tavsiye var: Stres yapmayın, rahat olun,çok düşünmeyin. Hayatınıza devam edin. Bunun için de durumu mümkün olduğunca az kişiyle paylaşın. Ben hala kimseye söylemedim, bir tek anneme, o da dün. Ona da sıkı sıkı tembih ettim kimseye söyleme diye.
Allah'ım hepimize hayırlısıyla sağlıklı, uzun ömürlü evlatlar nasip etsin, evlat hasretimizi dindirsin. Neredeyse her duamda kendimle beraber sizleri de anıyorum. Birbirimize dua etmeye devam edelim.
( olmayınca olmuyorr..
