Şimdi bu kadar derdi olan insanlardan özür diliyorum öncelikle bu da dert mi diyeceksiniz ama çok kafama takılıyoor!
İki ay öncesine kadar çok sıkıntılıydım her gün ağlardım her gün sorun ailem sevdiğim okulum hiçbir şey yolunda değildi. Şimdi ise kendimde o gücü buldum ve yaz boyunca her şeyi yoluna sokmak adına adımlar attım. Şu an her şey fazlasıyla yolunda (maşallah) Allah'ıma binlerce kez şükürler olsun...
Neyse benim sorunum şu; nişanlımla aramız çok çok iyi gerçekten bir sorun yok ve inanılmaz sevip seviliyorum (maşallah tekrar)
Ama gelin görün ki hep ağlıyorum. Bana ufacık gülse, güzel şeyler söylese, şöyle sarılıp kokusunu alsam hemen gözlerim doluyor. Bazen de ağlamaya dönüşüyor. Ona güzel şeyler söylerken hiç tutamıyorum. O da üzülüyor neden ağlıyorsun diyor, ağlama gül hep diyor. Ağladığımda üzülüyor böyle onun da neşesi kaçıyor sarılıyor teselli etmeye çalışıyor ama teselli edecek neşesizlik yaratacak bir durum yok ki... O anda çok mutluyum ama ağlıyorum.
Böyle hep ağlayan, mutsuz bir kadın olayım istemiyorum onun gözünde. Ona sadece huzur mutluluk vereyim istiyorum aynen onun yaptığı gibi ama neden yapamıyorum. Bu ağlamamı nasıl durdurabilirim, sizce doktora başvurmalı mıyım? :2: