Çok yakın bir arkadaşımın 4 sene önce 10 yıllık ilişkisi bitmişti. Beraber olmuşlardı ve adam ben seni bu halde asla ortada bırakmam diyordu ama sonuç bıraktı... O dönem bu arkadaşım için deli gibi doktor arıyorduk hatta burada forumları didik didik etmiştik. Sonra kendisi vazgeçti diktirmekten. Ya beni kabul eden böyle etsin ya da ömrüm boyunca evlenmem dedi. 1,5 yıl önce biriyle tanıştı. Ailesi kapalı, dinini düzgün yaşayan bir ailenin oğlu. Bizim kız aşık oldu ama yine de mantığını kullandı ve ilişkilerinin ilk ayında anlattı yaşadıklarını. Ve kesinlikle bu halde beni kabul etmeyecek bitecek bu ilişki ama olsun kader dedi. Damat bey ben o kadar eski kafalı değilim senin geçmişin beni ilgilendirmez benden sonraki hal ve tutumuna bakarım ben demiş ve 1 sene içinde söz nişan derken evlendiler. Şu anda çok mutlular ve parmakla gösterilen çiftlerden.
Sıcağı sıcağına insanlar panik oluyor, psikolojik olarak bu durumu düzeltmek istiyorlar en azından. Ben çok yakından yaşadığım için bu durumu çok iyi anlıyorum sizleri. O dönem ben arkadaşıma ne desem boştu çünkü kendi ruh halini düzeltmeye çabalıyordu. Ama belli bir süre sonra bu duruma alıştı ve daha mantıklı düşünmeye başladı. O yüzden biraz zamana bırakın.
