- 27 Kasım 2014
- 3.672
- 3.994
- 333
- Konu Sahibi bebeqimyoldamrc
- #1
Merhaba kızlar. Konum uzun olabilir, toparlıyabildiğim kadar yazacağım.
Ben 22 yaşında, 4 senelik evli ve bir cocuk annesiyim. Oğlum 29 aylık. Oglum tüp bebek yöntemiyle kavuştum. Şuan kv ile yaşıyorum.
Kendi evim var ama merkezde biz şuan köyde yaşıyoruz. 2 senedir kv ile yaşıyorum. Kv ile yaşamak oldukça zor. Onunla yaşadığım sıkıntıları anlatsam roman olur. Ama eşim herzaman yanımda, benden taraf olur. Tabi haklıysam. Burda yaşamamızın sebebi ise hayvancılıkla ugraşıyoruz.Hayvanlardan çok korkan ben inekler, koyunlar, kuzular hepsi ile iç içeyim. Bunları neden anlatıyorsun dersiniz beni daha iyi anlayabilmeniz için diyelim.
Şimdi ben ev hanımıyım. Sabah 5 de kalkıyoruz eşimle. Hayvanlarla ilgilenip, eşimi işe gönderiyorum. Sonra ikindi vaktine kadar ev işi, yemek, cocuk, kendi kişisel işlerimle ilgileniyorum. Tabi misafir gelmezse. Köy yerinde habersiz gelinir. Mutlaka yemek konulur. İkindi vakti tekrar hayvanlar sagılıyor.
Eşim işte oldugu için genel ben yapıyorum. Yalnız 2 saatimi alıyor. Tabi agır şeyler kaldırıyorum zor oluyor, boynumda da fıtık oldugu için cok agrım oluyor. Ama bunları severek ve isteyerek yapıyorum. Oğlum için geleceğimiz için.
Asık konuya gelecek olursak şöyle bi durum var : eşimle merkeze gidip geleceğim, sabah 8 ve aksam üzeri 15:30 arası çalışabilecegim bi iş var. Maaş 1100 + sigorta. Yol masrafı yok. Ama bu kadar iş varken birde bu işi yapabilir miyim bilmiyorum. Oğlum en çok beni düşündüren nokta. Kv nasıl bakar biz yokken bilmiyorum. Birde ondan hiç ayrı kalmadım cok zor olacak. Paraya ihtiyacımız var. Eşime destek olmak istiyorum. Bu iş okullar açık oldukça olan bi iş. Hafta sonları eşimde bende evde olacağız.
Birde bir doldurulmuş bebeğim var onuda almak istiyorum. Hiç degilse o masrafı karşılamış olurum diyorumm. Sizce ne yapmalıyım??
Ben 22 yaşında, 4 senelik evli ve bir cocuk annesiyim. Oğlum 29 aylık. Oglum tüp bebek yöntemiyle kavuştum. Şuan kv ile yaşıyorum.
Kendi evim var ama merkezde biz şuan köyde yaşıyoruz. 2 senedir kv ile yaşıyorum. Kv ile yaşamak oldukça zor. Onunla yaşadığım sıkıntıları anlatsam roman olur. Ama eşim herzaman yanımda, benden taraf olur. Tabi haklıysam. Burda yaşamamızın sebebi ise hayvancılıkla ugraşıyoruz.Hayvanlardan çok korkan ben inekler, koyunlar, kuzular hepsi ile iç içeyim. Bunları neden anlatıyorsun dersiniz beni daha iyi anlayabilmeniz için diyelim.
Şimdi ben ev hanımıyım. Sabah 5 de kalkıyoruz eşimle. Hayvanlarla ilgilenip, eşimi işe gönderiyorum. Sonra ikindi vaktine kadar ev işi, yemek, cocuk, kendi kişisel işlerimle ilgileniyorum. Tabi misafir gelmezse. Köy yerinde habersiz gelinir. Mutlaka yemek konulur. İkindi vakti tekrar hayvanlar sagılıyor.
Eşim işte oldugu için genel ben yapıyorum. Yalnız 2 saatimi alıyor. Tabi agır şeyler kaldırıyorum zor oluyor, boynumda da fıtık oldugu için cok agrım oluyor. Ama bunları severek ve isteyerek yapıyorum. Oğlum için geleceğimiz için.
Asık konuya gelecek olursak şöyle bi durum var : eşimle merkeze gidip geleceğim, sabah 8 ve aksam üzeri 15:30 arası çalışabilecegim bi iş var. Maaş 1100 + sigorta. Yol masrafı yok. Ama bu kadar iş varken birde bu işi yapabilir miyim bilmiyorum. Oğlum en çok beni düşündüren nokta. Kv nasıl bakar biz yokken bilmiyorum. Birde ondan hiç ayrı kalmadım cok zor olacak. Paraya ihtiyacımız var. Eşime destek olmak istiyorum. Bu iş okullar açık oldukça olan bi iş. Hafta sonları eşimde bende evde olacağız.
Birde bir doldurulmuş bebeğim var onuda almak istiyorum. Hiç degilse o masrafı karşılamış olurum diyorumm. Sizce ne yapmalıyım??
fakat su durumda agrilarim var diyorsunuz sizin icin cok zor olacak robot degilsiniz ya sonucta fazlasiyla yorulursunuz tabii kayinvalide cocuga bakabilir mi o da ayri bir konu cok yorulursunuz sanki
