Aradan cok zaman gecmis. Ve biz hala bosanamadik. Aslinda ayri yasiyoruz suan. Ben Turkiyeye dondum. O yurt disinda calisiyor. En son 5 ay once gelmisti. Simdi yine burda. 2 haftaligina geldi ve bu sabah donuyor.
2 hafta zor dayandim. Bu defa anlattiklarima annem de sahit oldu.
Soyle anlatiym;
Dun bir arkadasimi ve cocuklarini alip bizim cocuklarla birlikte parka goturduk. Kapali mekanda masada otururken annem (esimin yaninda oturuyordu) birden yerini degistirdi bende esimin yanina gectim.
Aman Allah im o nasil bir koku. Esime caktirmadan sakiz verdim. Yok gecmiyo mumkun degil. Meger annem kokudan kacmis. Bana mesaj atiyo "kokuyo" diye. Sonunda anladi galiba masasini degistirdi esim. (Esim demek korkunc bir his)
Eve gelirken onu uyardim bu konuda sanki o degilmis gibi kabullenmedi. Ustunu basini kokladi -yoo kokmuyorum dedi.
Inanirmisiniz ne hallere dustum ya

Kabullenmiyor. Aksine inkar ediyor. Nerdeyse bana aticak.
Dun aksamdan beri hic konusmadik. Sonra bu sabah annem almis karsisina
-oglum senin agzin kokuyor dedi. Karin rahatsiz olur. Biraz dikkat et dedi.
Eminim o koku arkadasada gitti. Cunku oyle bir koku ki bayiltacak cinsten.
Bizim artik iliski namina hicbirseyimiz kalmadi.bu sabahtan beri bosanmak istedigi soyluyorum. Annem bana hak veriyor neyseki destekliyor beni. Konuyu acali 2 sene olmus hala degisen birsey yoksa bosanmada hayir vardir diye dusunuyorum.
Az once de benim icin adliyede bosanmanin onemi olmadigini kalpte biten sevgimi soyledim. Zira boyle bir omur dusunemiyorum.