Beni nekadar üzdüğünü bilmiyorsun.nasıl içimi yaktığını ben mutluyken beni mutsuz ettiğini...bir gülüşüne ufacık bir ilgine nasıl mutlu olup peşinde pervane olurdurdum.seni tanımadan önceki yaşantımı sen istedin diye değiştirdim.mesleğimi bıraktım sırf mutlu olalım diye.mutlu olamadık o sorun kalktı başka bir sorun başladı..ufacık şeyleri sorun yaptın ben erkeğim benim dediğim olur dedin.evlilikte iki kişinin değil bir kişinin hayatı yaşanır dedin..senin hayatını yaşadım.zorlandım boğuldum çok ağladım sen bilmeden ama senin hayatını yaşamak için elimden geleni yaptım..olmadı..bir tek kişinin hayatı yaşanmıyormuş.benim ailem senin asabi tavırlarından dolayı evime bile gelemezken ben senin ailene saygıda hiç kusur etmedim.sen ağza alınmıcak küfürler yağdırırken bana ben bir kez küfür etmedim.çok ayrılık aşamalarına geldik dayanamayıp annemin evine gittiğim de oldu.neden yaşadığımız ayrılıklardan ders almadın..neden ben sana adım atarken sen bana atmadın..ne gitmemi istiyorsun ne de kaldığımda mutlu etmeye çalışıyorsun..doldum ben o sabırlı hallerimden hal kalmadı..ama hala suratını asık gördüğümde şefkatimi esirgemem senden.. çocuğumuz olmuyor.senin için çabalıyorum.sorunun senden kaynaklandığını ikimizinde bilmesine rağmen ben çabalıyorum.dün yine doktora gittik tüp bebek için konuşmaya.sigara içelim dedim bileğimi öyle bir büktünki hayvanlık yapma dedim o anki can acımla..ve ben o kelimeyi nasıl derim diye eve geldiğimizde dövdün beni.ben ne hayallerle gidiyorum ve sen bana neler yaşatıyorsun.bu çocuk için bile benim kadar çaba sarfetmiyorsun..okadar zoruma gidiyorki bana yaşattıkların..sonra akşam özürdileip gönlüm almaya çalışıyorsun suratım asık diye kızgınım diye tekrar kavga etmeye çalışıyorsun..sen istediğin zaman güleyim sen istediğin zaman ağlayayım..nereye kadar..senden vazgeçmek üzereyim. sana karşı iyi niyetlerimi bitirdin.bakma yüzümün güldüğüne şimdi..kavga çıkmasın diye ..kırgınım kırgınım..ne yapmalıyım sana..nasıl davranmalıyım..bıktım..evet sakınan göze çöp batıyor..seni sevdim ama o sevgi yerini kırgınlıklara bıraktı..keşke konuşabilseydim butaya yazdıklarımı..ama sen hep ben haklıyım derdin....bir gün bitecek olma ihtimalini bile düşünmüyorsun..ama ben bu ihtimali okadar çok düşünüyorumki...bir gün tamamen bittiğinde ve asla geri dönmeyeceğimi bildiğinde eminim yaptıklarından sende pişmanlık duyacaksın...ama bunun ikimizede faydası olmıcak