yine yorucu ve üzücü bir kolik krizinin sabahındayız. 2,5 aylık kızım dün gece mahvoldu yine. insan gerçek çaresizliği hakikaten anlıyor. yavrum uyumak istiyor ama sancılar nedeniyle ağlamaktan uyuyamıyor. en sonunda yorgunluktan sızıyor. uyuduktan sonra da aralıklarla acı çığlıkları atıyor. şimdi bile karnı taş gibi. altını değiştirmem lazım ama öyle tatlı uyuyor ki şu anda uyandırmak istemiyorum.
bana gelince, uyuyabildiğim kısa aralarda inanılmaz kabuslar görüyorum. gerçek gibi kabuslar üstelik. uyandığımda etkisinden uzun süre kurtulamıyorum. extra bir sinir bozukluğu yani. sizlerde de doğum sonrası kabuslar oldu mu kızlar acaba. o kadar canım sıkkın ki... neyse. cevaplarınız için şimdiden teşekkürler.
bana gelince, uyuyabildiğim kısa aralarda inanılmaz kabuslar görüyorum. gerçek gibi kabuslar üstelik. uyandığımda etkisinden uzun süre kurtulamıyorum. extra bir sinir bozukluğu yani. sizlerde de doğum sonrası kabuslar oldu mu kızlar acaba. o kadar canım sıkkın ki... neyse. cevaplarınız için şimdiden teşekkürler.